– Κάνει τη δουλειά τριών, αμείβεται για έναν και για τις υπερωρίες ευθύνεται εκείνος, αφού… «μπορούσε να κάνει πιο γρήγορα»…

του Αχιλλέα Ροδίτη (από εφημερίδα Πολιτεία)

Τι φταίει τελικά που λείπουν πάνω από 80 χιλιάδες εργαζόμενοι στον τουρισμό, εκ των οποίων, 53 χιλιάδες στα ξενοδοχεία και 30 χιλιάδες στον επισιτισμό; Φταίει ότι οι νέοι δεν εργάζονται; Η… «τεμπελιά» τους, όπως ευθαρσώς και κατηγορηματικά κάποιοι επικαλούνται; Ή μήπως ευθύνονται οι συνθήκες εργασίας και οι αμοιβές; Και η αβεβαιότητα του εργαζόμενου για το αν θα τηρηθεί η συμφωνία που έχει «κλείσει» και για τους δύο τομείς;

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Κατ’ αρχάς, ας δούμε τα στοιχεία του προβλήματος. Οκτώ στα δέκα ξενοδοχεία δηλώνουν ελλείψεις προσωπικού. Δεν υπάρχουν σεφ, μάγειρες, ρεσεψιονίστ, καμαριέρες, κηπουροί. Επίσης, οι μετακλήσεις εργαζομένων από τρίτες χώρες δεν έλυσαν το πρόβλημα. Ακόμα, πάνω από 2.000 τουριστικές επιχειρήσεις δήλωσαν ότι αναζητούν προσωπικό μέσω της πλατφόρμας JOBmatch της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης (ΔΥΠΑ). Και την ίδια στιγμή, 13.000 πολίτες δήλωσαν ότι αναζητούν εργασία. Αρχή καλοκαιριού έγιναν πάνω από 16.000 συνεντεύξεις. Κι όμως, η έλλειψη προσωπικού παραμένει…

Μια βασική αιτία, λοιπόν, είναι η απροθυμία εξαιτίας κυρίως «εκμετάλλευσης». «Υψηλές» αμοιβές που καταλήγουν χαμηλότατες και «ιδανικές» συνθήκες που γίνονται «κακές». Περιπτώσεις που υπάρχει δέσμευση ασφάλισης, (άρα δέσμευσης), αλλά, αφού ταξίδεψαν οι νέοι κι έπιασαν δουλειά, με το γνωστό «ροκάνισμα» χρόνου του, έμειναν ανασφάλιστοι. Κι ήταν ασύμφορο να γυρίσουν πίσω, δεν είχαν ούτε καν τα χρήματα να το κάνουν!

Νέοι αφηγούνται την δική τους… «Οδύσσεια» εργασίας σαιζόν σε νησιά του Αιγαίου ή του Ιονίου. Μία από τις περιπτώσεις, στο νησί του Οδυσσέα, περιγράφεται παρακάτω…

ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

Δουλειά για… τρεις με ένα μεροκάματο!

Από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι, αυτή του 22χρονου Άγγελου Λ. ο οποίος τον προηγούμενο μήνα βρήκε δουλειά, μέσω γνωστού, σε κατάστημα καφέ, χυμών και σνακ της Ιθάκης. Μάλιστα, συμπτωματικά έτυχε ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης να είναι «δικός» του άνθρωπος κι όχι «ξένος», δηλαδή, του ευρύτερου οικογενειακού του περιβάλλοντος. Συμφώνησε το μεροκάματο στα 6 ευρώ την ώρα. Και «πλήρη διατροφή και διαμονή», όπως του είχε πει στο τηλέφωνο. «Για εργασία οκτώ ωρών ημερησίως με ένα ρεπό, συν τις υπερωρίες». «Ιδεατά ακούγονταν όλα», μας λέει ο 22χρονος.

Όμως η άφιξή του συνοδεύτηκε από… διαψεύσεις, δυστυχώς. Η πρώτη διάψευση «ήρθε» στη διαμονή. Τον πήγαν σ’ ένα στενό δωμάτιο, σε συγκρότημα ενοικιαζόμενων δωματίων. «Βρώμικο, χωρίς σεντόνια, χωρίς καν τα απαραίτητα, πάλι καλά που υπήρχε ένα κλιματιστικό αλλά παλαιού τύπου που… δούλευε δεν δούλευε», συμπληρώνει. Ο νεαρός πήγε κι αγόρασε χλωρίνες, καθαριστικά, μέχρι και σεντόνια – μαξιλάρι. Μια ολόκληρη μέρα καθάριζε, ως αργά το βράδυ. Την επομένη το πρωί πήγε στο μαγαζί να πιάσει δουλειά. Ο εργοδότης του υπέδειξε τρία πόστα: σέρβις, παρασκευή χυμών και σνακς, και τέλος… την υποχρέωση του καθαρισμού όλου του καταστήματος το βράδυ πριν κλείσει.

«Είναι κι άλλος εργαζόμενος εδώ;», ρώτησε. «Όχι, οι δυο μας μόνο. Μάλλον θα έρθει κι άλλο ένα άτομο», του απάντησε. Εν ολίγοις, ο νεαρός ασκούσε επί μέρες καθήκοντα τριών εργαζομένων, στην κουζίνα, στο σέρβις, και καθαρισμού. Τρία μεροκάματα για ένα, δηλαδή! Κι ακόμα πιο εντυπωσιακό; Ότι ο εργοδότης μοιραζόταν και τα… Tips μαζί του! Ρεπό; Κανένα! Μέχρι που επιτέλους έφθασε κι ο έτερος εργαζόμενος, και απ’ τη μια υπήρξε βοήθεια και άρχισαν τα ρεπό, απ’ την άλλη όμως έπρεπε να «βολευτούν» κι οι δυο στο ίδιο δωμάτιο!

Όσο για το μισθό; Όταν συμπληρώθηκε μήνας κι έπρεπε να πληρωθεί, ο εργοδότης του έδωσε 1.000 ευρώ, αντί 1.350. «Αυτά θα στα δώσω στο τέλος της σαιζόν μαζεμένα. Να ‘ρθει λίγος τουρισμός και να πάρουμε τα… πάνω μας πρώτα», του είπε ο επαγγελματίας. Κι ούτε τις υπερωρίες. Διότι…, όπως του εξήγησε ο εργοδότης, «θα μπορούσε να μην τις έχει κάνει καθώς ήταν επιπλέον ώρες στο πλαίσιο των βραδινών καθαρισμών, που δεν θα υπήρχαν αν έκανε την δουλειά του πιο γρήγορα».

Κι άλλες δύο ενδεικτικές περιπτώσεις

• ΣΤΗ ΡΟΔΟ

Έμπειρος Πατρινός chef συμφώνησε αμοιβή 5.000 ευρώ ώστε να αναλάβει την κουζίνα ξενοδοχείου στη Ρόδο από αρχές Ιουνίου. Με δωρεάν διαμονή και διατροφή. Αλλά η διαμονή του συνειδητοποίησε πως θα ήταν σε μια… παλιά αποθήκη που είχε μετατραπεί σε κάτι που θύμισε… στρατιωτικό κοιτώνα, με κρεβάτια κουκέτες δεξιά κι αριστερά στους τοίχους! Ο μάγειρας αναγκάστηκε να σφίξει τα δόντια και ξεκίνησε τη δουλειά. Στα μισά του μήνα αποφάσισε να ζητήσει τη μισή αμοιβή, ως έναντι μισθού, για να έχει πάνω του χρήματα. Ο εργοδότης του έδωσε 800 ευρώ. «Τι είναι αυτά; Πέντε χιλιάδες δεν είπαμε;», ρώτησε ο chef. Ναι αλλά κάτσε να δουλέψουμε πρώτα λίγο, βλέπεις ότι το ξενοδοχείο είναι σχεδόν άδειο ακόμα… Κι εγώ άλλα υπολόγιζα». Ο chef έφυγε και επέστρεψε στην Πάτρα. Χωρίς αμοιβή, χωρίς δουλειά…

• ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ

Άλλη περίπτωση Πατρινής τελειόφοιτης φοιτήτριας. Δουλειά ως σερβιτόρα στη Ζάκυνθο, στο Τσιλιβί, σε μεγάλο beach bar. Μισθός 1.200 ευρώ συν τα tips. Από διαμονή και διατροφή, όντως δεν έχει παράπονο. Από τα tips, επίσης. Αλλά όταν έκλεισε μήνα και ζήτησε χρήματα, η απάντηση ήταν η καταβολή του 1/3 του ποσού (400 €) πως «δεν τα χάνει» αλλά ότι θα τα πάρει όλα μαζί στο τέλος της σαιζόν.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ: