ΠΟΛΙΤΕΙΑΠΟΛΙΤΙΚΗ

Νατάσα Ράγιου στην “Πολιτεία”: “Απομακρύνθηκα απ’την πρώτη γραμμή, απογοητευμένη απ’ το πολιτικό κλίμα που βίωσα  στο πετσί μου”

nap 1 e1679297583651

Η Νατάσα Ράγιου σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις της, μιλά στην “Αχαϊκή Πολιτεία” και δίνει απαντήσεις για όλους και για όλα! Την Πολιτική, την Πάτρα, την εθνική τραγωδία των Τεμπών, αλλά και για την δική της πορεία…

 

του Αχιλλέα Ροδίτη

Διέπρεψε στη Δημοσιογραφία, εξελέγη Δημοτική Σύμβουλος Πατρέων βγάζοντας έναν αξιομίμητο δυναμισμό εξωστρέφειας για την πόλη, θήτευσε και στα βουλευτικά έδρανα αφού οι Αχαιοί την τίμησαν με την ψήφο τους. Σήμερα όμως η Νατάσα Ράγιου απέχει από πολιτική και αυτοδιοίκηση. Μιλά επίσης σπάνια, όμως δέχθηκε να μας δώσει απάντηση σε… πολλά «γιατί». Πάντα με τον μοναδικό αποκαλυπτικό της τρόπο, χωρίς να στρογγυλεύει γωνίες ή να χρησιμοποιεί ωραιοποιημένα περιτυλίγματα…

 

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΟΥΤΕ… ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΥΠΟΨΗΦΙΑ! 

  • Θα ρωτούσα, ποιο θα προτάσσατε σήμερα ως κρίσιμο διακύβευμα, αν ήσασταν υποψήφια βουλευτής αλλά ξεκινώ «ανάποδα»: Θα ήσασταν σήμερα υποψήφια ή κρατάτε αποστάσεις απ’ την πολιτική;

Προφανώς δεν είμαι κι ούτε θα ήμουν, διότι εδώ και κάποια χρόνια έχω αρνηθεί  κατ’ επανάληψιν προτάσεις για συμμετοχή μου είτε στις βουλευτικές είτε σε δημοτικές ή περιφερειακές εκλογές. Είναι ξεκάθαρο για μένα. Έχω απομακρυνθεί από την πρώτη γραμμή, απογοητευμένη από το πολιτικό κλίμα που έχω βιώσει  στο πετσί μου. Βλέποντας ότι δεν υπάρχουν σημάδια ή απόπειρες  βελτίωσης, δεν θέλω άλλο. Δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Όλοι λίγο πολύ τα ξέρουν, τα βλέπουν, τα συζητάνε.

Είναι πολλά αυτά που μαυρίζουν το τοπίο. Από τα τελευταία τραγικά γεγονότα στα Τέμπη, μέχρι τον «πολακισμό»  και την παντελή έλλειψη του αυτονόητου. Καταστάσεις που είναι ίδιες κι απαράλλαχτες και κάποιες, χειρότερες από την εποχή που ήμουν βουλευτής. Δεν έχει νόημα να πολιτεύεσαι, αν δεν υπάρχουν σοβαρές ελπίδες ή έστω  ενδείξεις αλλαγής του τοπίου.

923367 10201187084696263 86305608 n 1

 

 

Προσωπικά, ποτέ δεν κατάλαβα πώς γίνεται να βρίζουν αυτούς που ψηφίζουν και ξαναψηφίζουν. Υποχρέωση του ψηφοφόρου, κυρίως σε αυτές τις εκλογές, είναι να ξεχωρίσει, επιτέλους, την ήρα από το στάρι

 

ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ… «ΣΠΟΥΔΑΡΧΙΔΕΣ» ΚΑΙ «ΘΕΣΙΘΗΡΕΣ»

  • Πάμε στο ερώτημα λοιπόν. Ποιο θα ήταν το διακύβευμα κατ’ εσάς; Ποιο πρέπει να είναι το κριτήριο επιλογής για τους ψηφοφόρους;

Δεν αλλάζει το διακύβευμα, αγαπητέ μου. Πάντα το ίδιο είναι. Για μένα τουλάχιστον: Καθαρά και έντιμα πρόσωπα παντού. Μέχρι στιγμής, στην πλειοψηφία κυριαρχούν «σπουδαρχίδες»  και «θεσιθήρες».

Προς ενημέρωση:  η πρώτη λέξη  σημαίνει αυτόν που µε ζήλο και κάθε τρόπο επιδιώκει αξιώµατα και η δεύτερη εκείνον που  θέλει να αποκτήσει  κάποια θέση πάση θυσία. Και οι δυο ορίζουν αυτούς που επιδιώκουν την χωρίς αρχές αναρρίχησή τους σε θώκους που προσφέρουν ισχύ και χρήμα.

Δεν μου κάνει εμένα αυτό το περιβάλλον, το περιφρονώ. Ξέρετε, η σοβαρότητα και η συνέπεια όταν πολιτεύεσαι, δεν βρίσκεται στο περιτύλιγμα, στην γραβάτα και στην πλαστή εικόνα που πλασάρει κανείς για να γίνει βουλευτής.  Βρίσκεται στην εντιμότητα και στην αποτελεσματικότητα.

Η πλειοψηφία των ψηφοφόρων έχει ακόμα μια σύγχυση σχετικά με τα κριτήρια επιλογές υποψηφίων. Δεν εκτιμά την αλήθεια, θέλει το τάξιμο και το παραμύθι. Προσωπικά, ποτέ δεν κατάλαβα πώς γίνεται να βρίζουν αυτούς που ψηφίζουν και ξαναψηφίζουν. Υποχρέωση του ψηφοφόρου, κυρίως σε αυτές τις εκλογές, είναι να ξεχωρίσει, επιτέλους, την ήρα από το στάρι.

 

ΝΟΙΩΘΩ ΚΑΛΑ ΜΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ

nata 1

  • Από την παρουσία σας στην πολιτική και τα βουλευτικά έδρανα, τι είναι αυτό που κρατάτε…; Κυρίως ως Άνθρωπος, μετά ως πολιτικός…

Τίποτα δεν πετάω. Τα κρατάω όλα σαν ωραίες εμπειρίες, σαν μαθήματα και  σαν παθήματα. Το ότι βοήθησα, όσο μπόρεσα, την Αχαΐα, εξυπηρετώντας συλλογικά ή ατομικά αιτήματα, με κάνει και νοιώθω πολύ καλά.

Το ότι τόσα χρόνια μετά μου λένε τόσοι πολλοί άνθρωποι ότι λείπω από την πολιτική, για μένα είναι παράσημο. Το ότι  λένε στο παιδί μου «πρέπει να είσαι περήφανος για τη μάνα σου», μου είναι υπεραρκετό. Οι επαγγελματίες πολιτικοί με απωθούν.

Μου κάνει εντύπωση η  διατύπωση σας στην ερώτηση  «ως άνθρωπος και ως πολιτικός», λες και είναι δυο διαφορετικές φύσεις. Σαν να είναι άλλο να είσαι άνθρωπος και άλλο πολιτικός ! Όταν θα συναντηθούν και τα δυο στο ίδιο πρόσωπο, νομίζω θα  έχουμε επιτύχει πολλά. Σε ότι με αφορά, πιστεύω ότι δεν ξεχώρισαν ποτέ οι δυο ιδιότητες.

 

Η Πάτρα είναι «βαλτωμένη». Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με την δημοτική αρχή ή την γενικότερη νοοτροπία. Μου έλεγε ένας φίλος, πως οι Πατρινοί δεν αγκαλιάζουν το «μαζί». Δύσκολα αναπτύσσεται ο τόπος έτσι.

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΠΟΥ… «ΒΑΛΤΩΣΕ»

  • Για την Πάτρα τώρα. Διατελέσατε και Δημοτική Σύμβουλος. Άραγε η Πάτρα πάει μπροστά ή όχι; Μένει στάσιμη ή πάει πίσω…; Και τι χρειάζεται η πόλη για να γίνει η Πάτρα που… ξέραμε;

Η Πάτρα είναι «βαλτωμένη». Ελάχιστα πράγματα βλέπω να αλλάζουν και αυτά αφορούν σποραδικές ιδιωτικές πρωτοβουλίες, που αν δεν έχουν ευρεία αποδοχή, δεν συντελούν στην ανάπτυξη μιας πόλης. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με την δημοτική αρχή ή την γενικότερη νοοτροπία. Μου έλεγε ένας φίλος, γνωστός επιχειρηματίας της πόλης, πως οι Πατρινοί δεν αγκαλιάζουν το «μαζί», δεν συνεργάζονται πολλές δυνάμεις μαζί, τους νοιάζει μόνο η δική τους δουλειά και μέχρι εκεί. Δύσκολα αναπτύσσεται ο τόπος έτσι.

Το Καρναβάλι πχ, που είναι η περιουσία της Πάτρας, θα έπρεπε να έχει διεθνή χαρακτήρα εδώ και πολλά χρόνια, να το αναλάβουν ιδιωτικοί φορείς και ο Δήμος να έχει μια εποπτεία. Δεν είναι μόνο ο κόσμος που έρχεται για να γεμίζουν τα ταμεία της πόλης για λίγες μέρες. Το Πατρινό Καρναβάλι είχε και έχει δυναμική για άλλες σφαίρες, πέρα από τα ελληνικά σύνορα. Παρ’ όλα αυτά παραμένει σε συντεχνιακό, τοπικό επίπεδο. Είναι κρίμα.

Η Πάτρα επίσης, θα μπορούσε, στον αντίποδα της ΔΕΘ, να έχει μια ΔΕΠ για την Νότια Ελλάδα. Να έχει φτιάξει την Διεθνή Έκθεση Πάτρας και να αποτελεί σημείο αναφοράς, όπως η Θεσσαλονίκη. Και άλλα πολλά. Δεν τα λέω τώρα. Τα έλεγα από τότε που ήμουν Δημοτική Σύμβουλος.

 

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ… «ΧΤΕΣ» ΚΑΙ «ΣΗΜΕΡΑ»

  • Πώς να αποφύγω να ζητήσω και μια σύγκριση της δημοσιογραφίας του «χτες» με του «σήμερα»; Τι θα λέγατε σε κάτι τέτοιο; Υπάρχουν «συν» και «πλην»;

Α πα πα, …το ευαίσθητο σημείο μου. Μένω πιστή στην δημοσιογραφία του χθες, την χωρίς ιλουστρασιόν, χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς κουτσομπολιό, χωρίς κλειδαρότρυπα, χωρίς διατεταγμένη υπηρεσία. Ευτύχησα να μάθω δημοσιογραφία από κολοσσούς, όπως ο Χρήστος Πασαλάρης, ο Αγαμέμνων Φαράκος, η Χριστίνα Λυκιαρδοπουλου, η Ρένα Θεολογίδου. Νοιώθω πολύ τυχερή. Δεν θέλω να πω κάτι άλλο, ειδικά για την τηλεοπτική δημοσιογραφία σήμερα, γιατί θα θέλουμε μαντήλια να κλάψουμε….

 

ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΧΕΔΙΑ…

20220923 192915 1

  • Η Νατάσα Ράγιου ξέρουμε ότι είναι ευτυχισμένη και ευχόμαστε να συνεχίσει έτσι. Όμως τα επόμενα σχέδια σας, ποια είναι;

Η Νατάσα Ράγιου άρχισε να είναι ευτυχισμένη από τότε που δεν έχει σχέδια! Άλλωστε δεν βλέπετε τι γίνεται γύρω μας, τι σχέδια να κάνεις; Όταν αγαπάς και σε αγαπούν αληθινά, όταν το παιδί σου και οι δικοί σου άνθρωποι είναι καλά, ανακαλύπτεις το πραγματικό νόημα της ζωής, πετάς από πάνω σου όλα τα περιττά, δεν θέλεις τίποτε άλλο.

Όσο είμαι χαλαρή, έρχονται τα σχέδια και με βρίσκουν, ακόμα κι όταν είμαι διατεθειμένη να αράξω! Μένω σε ένα από το ωραιότερα νησιά της Ελλάδας, απολαμβάνω την κάθε στιγμή, αρθρογραφώ καθημερινά στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ, κάνω ραδιόφωνο, είμαι υπερπλήρης! Ό,τι άλλο είναι να έρθει, εδώ είμαι, έχοντας πια κατακτήσει το δικαίωμα της επιλογής, προτάσσοντας την προσωπικά μου ευτυχία και  γαλήνη.

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ

  • Ποιες πρώτες αυθόρμητες σκέψεις προκάλεσε αυτή η εθνική τραγωδία;  Και στην συνέχεια, ποια είναι η πιο ψύχραιμη προσέγγιση με βάση την γνώση σας για τα κακώς κείμενα της χώρας;

Δεν υπάρχει αυθορμητισμός πλέον στην σκέψη, μόνο μαυρίλα, ένα σκοτεινό τούνελ που σε τραβάει μέσα του και πασχίζει να βγεις, με όπλα την ψυχραιμία και την λογική. Δεν είναι τραγωδία, είναι έγκλημα για  το οποίο φταίμε όλοι με τις πράξεις, την απραξία μας ή την ανοχή μας.

Τέτοιες ώρες, τραγικές για τον τόπο, δεν κάθεσαι να βάλεις σε ζυγαριά λάθη και παραλείψεις για να δεις ποιος βγαίνει νικητής. Άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους νέα παιδιά, χάθηκαν κι όλοι εμείς αναγκαστικά θα ζήσουμε με αυτό το βάρος στην ψυχή. Και ο σταθμάρχης, και οι προϊστάμενοι, και οι διευθυντές, και ο ΟΣΕ, και η κυβέρνηση, και η αντιπολίτευση, και οι δημοσιογράφοι, και οι πολίτες.

Η διαφθορά, η αθλιότητα, η ολιγωρία δεν έχουν ταυτότητα. Είναι φωλιασμένες παντού, σε όλα τα κόμματα, σε όλα τα  επαγγέλματα, σε όλη την κοινωνία. Οι ρίζες τους δεν βρίσκονται στον χώρο της πολιτικής, στον καπιταλισμό, στον κομμουνισμό ή στον σοσιαλισμό. Βρίσκονται στην απληστία των ανθρώπων και στην αναξιοκρατία που βασιλεύει παντού.

Κι αν πρέπει να πιαστούμε από κάπου, αυτό είναι η  ελπίδα που αποτυπώνεται  στα παιδιά εκείνου του τρένου, που έμειναν να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους, που ρίχτηκαν στην φωτιά, που δεν υπολόγισαν τον κίνδυνο. Σε αυτά τα παιδιά οφείλουμε μια συγνώμη και μια έντιμη υπόσχεση καρδιάς, ότι δεν θα τα αναγκάσουμε να ξαναβγούν στους δρόμους, διεκδικώντας τα αυτονόητα…

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

14

 

 

You may also like

Comments are closed.