του Αχιλλέα Ροδίτη

Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στο Αίγιο. Όπου και τώρα, έστω κι αν έχει εκλεγεί Ευρωβουλευτής, έχει επιλέξει να κατοικεί μόνιμα μαζί με την οικογένειά του. Ο Νίκος Αναδιώτης, ο εκπαιδευτής Φυσικής Αγωγής, το μοντέλο που κυριάρχησε στο φακό, που γοήτευσε ως παρουσιαστής και καθήλωσε το κοινό ως ηθοποιός, ζει μεταξύ Αιγίου – Αθήνας – Βρυξελλών και Στραστβούργου αφού είναι εκλεγμένος Ευρωβουλευτής με τη Νίκη. Έχει διατυπώσει απόψεις που πυροδότησαν συζητήσεις στα πάνελ. Και σήμερα, μας μιλά ευθέως απαντώντας σε όλα. Τι θέλει να αφήσει πίσω του στην Ευρωβουλή, αν είναι «Συντηρητικός» και τι είναι για εκείνον «συντηρητισμός», προς τα πού βαδίζει η Ευρώπη.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: 

• Ξεκινώ με την Ευρωβουλή. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι «μία φωνή» μέσα στην Ευρωβουλή να βοηθήσει ουσιαστικά στο να αλλάξει τη ζωή των συμπολιτών; Και… μήπως οι παγκόσμιες εξελίξεις ενίοτε υπερβαίνουν αυτή την «μία φωνή» και καθιστούν «μονόδρομο» κάποιες πολιτικές ακόμα κι αν φαντάζουν «σκληρές»;

Θα μιλήσω προσωπικά για εμένα και για το Κίνημα, στο οποίο ανήκω. Εμείς θεωρούμε ότι η παρουσία μου στην Ευρωβουλή, τόσο προσωπικά, όσο και ως εκπροσώπου της ΝΙΚΗΣ, πρέπει να αφήσει ένα διαφορετικό στίγμα. Να είναι η φωνή, που πρέπει να ακουστεί σε αντίδραση προς τις, πολλές φορές, αντεθνικές και αντιλαϊκές πολιτικές που χαράσσει η Ε.Ε. και που κανοναρχεί η «πολιτική ορθότητα». Παρότι πολλές φορές τα πράγματα είναι όπως τα περιγράφετε και μια φωνή φαίνεται ανίσχυρη, με τη μικρή δύναμή μας μέσα στην Ευρωβουλή δίνουμε και θα δώσουμε τις μάχες μας, για τα δικαιώματα της πατρίδας μας και του ελληνικού λαού, όσο καλύτερα μπορούμε. Επειδή είμαστε «μια μικρή φωνή» δεν σημαίνει ότι θα αποδεχτούμε και θα συμφωνήσουμε με αυτά που θέλουν οι «ισχυροί».

• Σε τι δρόμο είναι η Ε.Ε.;

Η Ε.Ε. αδιαμφισβήτητα βιώνει μια παρακμή. Έχοντας απομακρυνθεί από τις καταστατικές της αξίες, βλέπουμε ένα ευρω-ιερατείο να προσπαθεί να κατευθύνει τις πολιτικές της σε δρόμους, που πόρρω απέχουν από τις πραγματικές ανάγκες των Ευρωπαίων και εξηγούμαι:

Οι Ευρωπαίοι πολίτες βιώνουν μια παρατεταμένη φτώχεια, εκτός από κάποιες προνομιούχες ελίτ. Τα σύνορα της Ευρώπης σε αρκετά σημεία είναι διάτρητα, με κάποιες χώρες, όπως η Ελλάδα, να δέχονται δυσανάλογο αριθμό λαθρομεταναστών. Ο ισλαμικός εποικισμός σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη συνεχίζεται αμείωτα. Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός γερνάει, με ανυπολόγιστες συνέπειες. Ποια απάντηση δίνει η Ε.Ε. σε όλα τα παραπάνω; Καμία.

Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ «ΑΤΖΕΝΤΑ»

• Με ποια απόφαση, πολιτική, έργο θα θέλατε να ταυτίσετε την δική σας θητεία;

Κατά την θητεία μου ως ευρωβουλευτού, θα ήθελα να συνεισφέρω στο να διατηρήσει η Ε.Ε. τον χαρακτήρα της, βασισμένο στον αστείρευτο ελληνικό πολιτισμό. Να βάλω το λιθαράκι που μου αναλογεί, ώστε η Ε.Ε. να επανέλθει στον δρόμο της και να γίνει μια ένωση «των λαών και των πατρίδων», όπως την οραματίστηκαν οι ιδρυτές της. Η δε πατρίδα μας να έχει μέσα σ’ αυτήν την θέση που της αξίζει. Τέλος, θα ήθελα να αγωνιστώ ενάντια στην woke παράνοια, που μας κατακλύζει, και να υπερασπιστώ τις ελευθερίες των πολιτών που, εύσχημα αλλά μεθοδευμένα, βάλλονται διαρκώς από τις πολιτικές της Ε.Ε. και κάποιων κρατών.

• Τι από τα όσα αποφασίζονται σας βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και τι απόλυτα διαφωνούντα;

Δυστυχώς, πολλές πολιτικές της Ε.Ε. με βρίσκουν διαφωνούντα. Αναφέρθηκα και παραπάνω. Απόλυτα διαφωνούντα με βρίσκουν οι αποφάσεις, που μετατρέπουν τα κράτη – μέλη της σε ισλαμικά χαλιφάτα. Απόλυτα διαφωνούντα με βρίσκει η ατέρμονη στρατιωτική ενίσχυση της Ουκρανίας και η έλλειψη μεσολάβησης για ειρήνευση στην περιοχή. Απόλυτα διαφωνούντα με βρίσκει η ποικιλότροπη προώθηση της wokeατζέντας. Από την άλλη δυσκολεύομαι να σκεφτώ κάτι που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο από τις αποφάσεις της Ε.Ε. Μάλλον θέλει πολλή σκέψη.

ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ

• Θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας «Συντηρητικό», με δεδομένες απόψεις που έχετε καταθέσει στο δημόσιο διάλογο;

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω την απάντηση με μια γενική αναφορά στο κίνημα, στο οποίο ανήκω: Εμείς στη ΝΙΚΗ, από την πρώτη στιγμή είπαμε ότι δεν κοιτάζουμε ούτε στα δεξιά ούτε στα αριστερά του πολιτικού φάσματος. Αυτοί είναι όροι που εισήλθαν στην πολιτική μετά την Γαλλική Επανάσταση. Η δική μας ιδεολογία και κοσμοθεωρία έρχεται από μακριά και σχετίζεται με τις αξίες της Ρωμιοσύνης. Αυτές οι αξίες δεν έχουν αριστερό ή δεξιό πρόσημο, αλλά σχετίζονται με τον άνθρωπο, ως πνευματική και βιοτική υπόσταση.

Τι εννοούμε «συντηρητικός»; Στην Ελλάδα όταν λέμε «συντηρητικός» δεν αναφερόμαστε στην πολιτική έννοια του όρου. Ούτως ή άλλως θεωρώ ότι στην Ελλάδα δεν υπήρξε ούτε υπάρχει συντηρητικό κόμμα και στην Ευρώπη αυτά τα κόμματα εμφανίστηκαν με διαφορετική μορφή και ιδεολογία. Επανέρχομαι λοιπόν και λέω ότι στην Ελλάδα, όταν χαρακτηρίζουμε κάποιον «συντηρητικό», είναι σαν να τον λέμε «οπισθοδρομικό» και διορθώστε με αν κάνω λάθος. Οπότε, αυτός ο χαρακτηρισμός ή αυτή η «ταμπέλα», για να το πούμε πιο ωμά, σημαίνει ουσιαστικά αυτόν που θέλει να συντηρήσει – διατηρήσει κάποιες αξίες οι οποίες για μερικούς θεωρούνται παρωχημένες.

Εδώ πρέπει να εξετάσουμε ποιοι θεωρούν αυτές τις αξίες παρωχημένες; Θα απαντήσω ότι αυτό γίνεται συνήθως από τους «κήρυκες της πολιτικής ορθότητας» και θα πω ότι η συντήρηση τις περισσότερες φορές δεν είναι κακό πράγμα. Δεν θα συντηρήσουμε τις αξίες μας; Στο ψυγείο υπάρχει η συντήρηση, γιατί ό, τι βγαίνει από αυτήν αλλοιώνεται.

Παράλληλα, ακόμα και στη συντήρηση αν αφήσουμε ένα πράγμα πολύ καιρό, χαλάει. Ενοχοποιώντας τη λέξη «συντήρηση» και δίνοντάς της την έννοια, που έχει πάρει σήμερα στον δημόσιο διάλογο, νομίζω ότι αδικούμε αυτούς που θέλουν να διατηρήσουν κάποιες αξίες και κάποιες παραδόσεις, ενώ παράλληλα γινόμαστε ευάλωτοι σε ό,τι παρανοϊκό μας έρχεται ως μόδα και ως «πρόοδος».

• Σας ανησυχεί η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη; Και πώς θα μπορούσε, κατά την γνώμη σας, αυτή η “στροφή’ των πολιτών να ανακοπεί και να αντιστραφεί;

Πριν απαντήσω, νομίζω ότι πρέπει να προβούμε σε κάποια σύντομη διευκρίνηση. Ως ακροδεξιά, σύμφωνα με την πολιτική επιστήμη, ορίζονται κυρίως τα κόμματα που είναι αντιδημοκρατικά και καλούν σε πράξεις βίας. Κάθε τέτοια συμπεριφορά είναι καταδικαστέα και αυτά τα κόμματα πρέπει να αντιμετωπιστούν κυρίως πολιτικά αλλά και ποινικά, όταν συντρέχουν αποδεδειγμένοι λόγοι.

Όμως, η πολιτική ορθότητα μας έχει συνηθίσει να ακούμε να χαρακτηρίζονται ως ακροδεξιά κάποια κόμματα που μιλούν για υπεράσπιση συνόρων, διατήρηση των παραδόσεων, διατήρηση την έννοιας του έθνους, υπεράσπιση των ελευθεριών του πολίτη, περιορισμό της λαθρομετανάστευσης. Και ρωτώ, είναι αυτά τα χαρακτηριστικά βάσει των οποίων μπορούμε να χαρακτηρίσουμε κάποιο κόμμα ακροδεξιό; Η απάντηση η δική μου είναι όχι. Εκεί λοιπόν θεωρώ ότι πέφτουμε σε ένα μεγάλο σφάλμα.

Χαρακτηρίζοντας ακροδεξιά τέτοια κόμματα, τα οποία αναδεικνύουν πραγματικά προβλήματα,  που αντιμετωπίζουν τα έθνη και οι λαοί, κλείνουμε τα μάτια στα υπαρκτά προβλήματα και μετακινούμε το κέντρο βάρους σε ασήμαντα γεγονότα.

ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΟ ΑΙΓΙΟ;       

• Γιατί αποφασίσατε να μείνετε στο Αίγιο; Δεν είναι δυσκολότερο το πρόγραμμα και να πρέπει να είσαι διαρκώς μεταξύ Αιγίου, Βρυξελλών, Στρασβούργου και Αθήνας;

Όντως είναι πολύ δύσκολο το πρόγραμμα. Όμως, αφενός πρέπει να τιμήσω την ψήφο του λαού και να βρίσκομαι στις Βρυξέλλες, εκπροσωπώντας τον όσο καλύτερα μπορώ, αφετέρου προτιμώ να στερηθώ λίγο ελεύθερο χρόνο, που θα κέρδιζα από την αποφυγή των μετακινήσεων,και να κουραστώ λίγο παραπάνω, για να μπορέσω να βλέπω και την οικογένειά μου.

• Ποιο μήνυμα σας θα θέλατε να συγκρατήσουν οι αναγνώστες από αυτή μας την κουβέντα;

Κάποιοι απεργάζονται ένα δυστοπικό μέλλον. Πρέπει να αγωνιστούμε για τα παιδιά μας. Σήμερα, γιατί αύριο θα είναι πολύ αργά.Με ψηλά το κεφάλι και Πίστη στον Θεό, ας αντισταθούμε στην παρακμή.