Περιστατικά,  με γονείς να αντιμάχονται στην πόρτα του σχολείου, για το ποιός θα παραλάβει  το παιδί τους, από τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό συμβαίνουν στα σχολεία μας όλο και συχνότερα.

Ο/η εκπαιδευτικός  (o οποίος είναι διαφορετικός/ή  κάθε ημέρα ή μπορεί να αναπληρώνεται λόγω απουσίας από άλλον) θα πρέπει:

1.     Να γνωρίζει επακριβώς -υπό πλήρη εχεμύθεια – τη δικαστική απόφαση (η οποία ευρίσκεται σε απόρρητο φάκελο στο γραφείο Δ/ντη)  και  ορίζει τα δικαιώματα που παρέχει η  γονική μέριμνα και η γονική επιμέλεια  στον κάθε γονέα, επί του παιδιού (παρακάτω θα εξηγηθεί η προτίμηση της χρήσης της πρόθεσης «επί»).

2.     Να ηρεμήσει τους δυο αντιμαχόμενους γονείς με κατάλληλο παιδαγωγικό τρόπο που να μην πληγώνει το παριστάμενο παιδί τους.

3.     Να καταφέρει ώστε να μη δοθούν στους μαθητές που ταυτόχρονα αποχωρούν ή ευρίσκονται κοντά στην πόρτα παραδείγματα λεκτικής ή άλλης μορφής βίας.

4.     Να προσέχει να μην του φύγει το παριστάμενο παιδί -αν είναι μεγάλης τάξης – με τον «λάθος γονέα», ενώ θα πρέπει ταυτόχρονα να μην το ακουμπήσει ή απωθήσει ή του μιλήσει με έντονο τρόπο.

5.     Να έχει ψυχραιμία και αυτοκυριαρχία, ώστε να μην παρασυρθεί από τις φωνές και τον τσακωμό των δυο γονέων, ανεβάζοντας τους δικούς του τόνους, περιπίπτοντας σε πιθανούς χαρακτηρισμούς.

6.     Να τηρήσει επακριβώς το χρονικό όριο του ωρολογίου προγράμματος για την αποχώρηση.

7.     Να καλέσει από το κινητό του την αστυνομία να ηρεμήσει ή να προσαγάγει τους  επιμένοντες να θορυβούν  και να  διαταράσσουν  την ομαλή λειτουργία του σχολείου γονείς -αν δεν τον προλάβουν οι ατακτούντες γονείς  να καλέσουν αυτοί την αστυνομία για δική του «παράληψη καθήκοντος»).

8.     Να προσπαθεί να προσκαλέσει τους δυο γονείς σε συναινετική ήρεμη συζήτηση, σε χώρο που να μην υπάρχουν μαθητές , την ώρα που καθένας τους αρνείται να δει τον άλλο στο πρόσωπο ,και μιλά στο κινητό με τον δικηγόρο του.

9.     Να αντέχει με στωικότητα , πιθανές απειλές των γονέων για τις δικές του νομικές ευθύνες.

10.  Να υποβάλει άμεσα στη διεύθυνση του σχολείου γραπτή αναφορά συμβάντος για το βιβλίο σχολικής ζωής, την οποία μπορεί έννομα να ζητήσει καθένας από τους δυο γονείς  και  να κατηγορήσει τον εκπαιδευτικό  για παράλειψη καθήκοντος.

11.   Nα μείνει ήρεμος και ολύμπιος να συνεχίσει σε λίγα λεπτά κανονικά  το διδακτικό του πρόγραμμα και το  παιδαγωγικό του έργο.

12.  Να έχει τη σύνεση να μιλήσει κατάλληλα χωρίς να σιωπήσει ή να υπερβάλλει , στους αυτήκοους και αυτόπτες μαθητές  για όσα ακουσίως άκουσαν ή είδαν.

13.   Να χειριστεί στο επόμενο χρονικά διάστημα -αν έχει τον μαθητή  αυτών των γονέων στην τάξη του- τις επιπτώσεις του συμβάντος στο παιδί (στενοχώρια, εσωστρέφεια, ντροπή, διάσπαση προσοχής, παραβατική συμπεριφορά, υπερκινητικότητα,  ερωτήσεις-σχόλια συμμαθητών, άρνηση μελέτης κ.α.)

14.  Τέλος, να έχει βρει προληπτικά δικηγόρο για την περίπτωση που κάτι από τα παραπάνω δεν πάει καλά, ώστε να είναι νομικά καλυμμένος για  να μην καταλήξει στα κρατητήρια της αστυνομίας κατηγορούμενος για το «κακούργημα  αρπαγής ανηλίκου».

Όμως:

Από ποιο,  λογικό, εκπαιδευτικό , ηθικό  ή  (σοβαρό) νομικό κώδικα προκύπτουν οι παραπάνω ευθύνες του εκπαιδευτικού;

Έχει, άραγε,  δικαίωμα,  ηθικό,  λογικό και  παιδαγωγικό, ο γονέας:

I.          να «αγαπά»  και να «φροντίζει» με τον παραπάνω περιγραφόμενο τρόπο το παιδί του;

II.          να υποσκάπτε ι τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη του παιδιού του, προς  τα πρόσωπα των δασκάλων του και το θεσμό του σχολείου;

III.          να δρα εγωκεντρικά, σαν να υπάρχει μόνος του στον πλανήτη, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις των πράξεων και λόγων του στους άλλους;

IV.          να παρακωλύει  την ομαλή και εύρυθμη λειτουργία ενός δημόσιου οργανισμού, του σχολείου;

V.          να διώκει νομικά τους δασκάλους του παιδιού του -κάποτε να τους οδηγεί και στο κρατητήριο-  για λόγους όπως οι παραπάνω;

VI.          να  διδάσκει εμπράκτως και δημοσίως στο παιδί του αρχές και αξίες άσχετες από αυτές που θα έπρεπε σαν γονέας να το βοηθά να καλλιεργεί όπως: Αυτεπίγνωση, αυτορρύθμιση, σεβασμός, υπομονή, επιμονή, ταπεινότητα, συγχώρεση, ομαδικότητα, συνεργασία, δημιουργική λογική και κριτική σκέψη, ευγένεια, αναστοχασμός, ευγνωμοσύνη, αγάπη;

Κι αν δεν έχει τέτοιο δικαίωμα, είναι λογικό, σωστό και δίκαιο  να  του δίνει το δικαίωμα αυτό ο νόμος;

Ø  Δεν θα πρέπει να ζητήσει, τουλάχιστον, ο γονέας αυτός   μια συγγνώμη από το παιδί του και το σχολείο  γι αυτές τις στάσεις και συμπεριφορές οι οποίες δεν γίνονται  στην πραγματικότητα   υπέρ του παιδιού του,  αλλά φορτώνονται ως βάρη επί των αδύναμων ώμων και της ευαίσθητης παιδικής ψυχής;

Ø  Δεν θα πρέπει να αναλάβει με υπευθυνότητα και αγάπη τον ρόλο του, ως γονέα-παιδαγωγού προς το αγαθό, συνεπικουρώντας το σχολείο στην καλλιέργεια των παραπάνω αξιών στην ευαίσθητη παιδική ψυχή; (νομικίστικες δικαιολογίες των παραπάνω συμπεριφορών μπορούν να βρεθούν πολλές).

Ø  Δεν θα πρέπει να είναι ευγνώμων για το παιδί που του χάρισε ο Θεός και για χάρη του  να υποστεί κάποιες θυσίες;

Ø  Και τέλος, δεν θα πρέπει ο νομοθέτης να δει και αυτή τη διάσταση των δικαιωμάτων των παιδιών σε συνεξέταση με τα δικαιώματα των γονέων;

Όσο  δεν θα πρυτανεύει ο εγωισμός κατά το δοκούν, και θα δίνεται χώρος στην ταπεινότητα και την ευγνωμοσύνη,  θα βλέπουμε  βελτίωση, στην οικογένεια και  στην εκπαίδευση. Διαφορετικά ο ήλιος της αγάπης θα κρύβεται από τα μάτια και τις ψυχές των παιδιών μας σκιάζοντας τις ζωές τους,   με δική μας ευθύνη…