Ο πατρινός πορτιέρο του Αστέρα Τρίπολης, που χαρακτηρίστηκε “Το πρόσωπο της αγωνιστικής” πέρυσι, μιλά αποκλειστικά στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ. Για το ποδόσφαιρο, την πορεία του, αλλά και τι πρέπει να ξέρουν οι νέοι αθλητές
Του Αχιλλέα Ροδίτη
Έγραψε ιστορία ισοφαρίζοντας τον ΠΑΟ στο 96. Χαρακτηρίστηκε «Το πρόσωπο της αγωνιστικής». Το όνομα του φιγουράρει σε αφιερώματα και ειδήσεις, σε όλα τα αθλητικά μέσα ενημέρωσης της χώρας αλλά και σε πολλά ξένα.
Ξεχωρίζει για το το ταλέντο, το πάθος του στο γήπεδο, την αγωνιστικότητα του. Ο λόγος για τον πατρινό τερματοφύλακα του Αστέρα Τρίπολης, Νίκο Παπαδόπουλο. Ο οποίος μιλά στην «Πολιτεία», ξεδιπλώνοντας την πορεία του από τον Παμπατραϊκό στον Ολυμπιακό, την Φορτούνα Ντίζελντορφ μέχρι την εδώ και 5 χρόνια παραμονή του στον Αστέρα Τρίπολης.
Αναλύει τι πρέπει να έχει ένας καλός ποδοσφαιριστής για να εξελιχθεί και συστήνει στους φιλόδοξους νέους του αθλήματος ποια είναι τα εφόδια για να φτάσεις ψηλά…!
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη:
ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
Νίκο καταρχάς να πάμε… πίσω, στην αρχή της πορείας σου. Πότε και γιατί σκέφτηκες για πρώτη φορά να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο; Τι σε παρακίνησε; Ήταν μια συνειδητή απόφαση ή ήταν τυχαία η “γνωριμία” με το άθλημα;
Η πρώτη μου γνωριμία με το άθλημα ήταν, όπως των περισσότερων παιδιών. Όταν, δηλαδή, στην ηλικία 6 ετών με ρώτησαν οι γονείς τι ήθελα να κάνω σαν αθλητική δραστηριότητα. Χωρίς δεύτερη σκέψη επέλεξα το ποδόσφαιρο. Με έγραψαν στον Παμπατραϊκό και κάπως έτσι ξεκίνησε η αθλητική μου πορεία. Αυτό που με παρακίνησε, ήταν ότι παρακολουθούσα το ποδόσφαιρο στην τηλεόραση και μου άρεσε σαν άθλημα.
Θυμάσαι τα πρώτα συναισθήματα και τις σκέψεις που είχες όταν πρωτοξεκίνησες να έχεις τη μπάλα στα πόδια μέσα σε γήπεδα; Και, τι ονειρευόσουν; Στόχευες εξ αρχής ψηλά;
Τα συναισθήματα που υπήρχαν εκείνη την εποχή και σε εκείνη την ηλικία ήταν της απόλαυσης και της χαράς του παιχνιδιού. Φυσικά ονειρευόμουν να γίνω ποδοσφαιριστής αλλά δεν είχε περάσει από το μυαλό μου να φτάσω… ψηλά και να γίνει το επάγγελμά μου. Αυτό είναι κάτι που ήρθε… μόνο του, στην ηλικία των 15 ετών. Όταν με πήρε ο Ολυμπιακός από την Πάτρα κι έτσι ουσιαστικά ξεκίνησε η επαγγελματική μου πορεία.
Η ΠΟΡΕΙΑ
Ποιους “σταθμούς” είχε η πορεία σου μέχρι σήμερα που παίζεις στον Αστέρα Τρίπολης; Ποιες ομάδες αλλά και ποιες πιο δυνατές αναμνήσεις σου έχουν μείνει στο μυαλό;
Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο σε σωματείο στα 6 μου χρόνια. Στον Παμπατραϊκό, Στα 15 μου με πήρε ο Ολυμπιακός και στα 17 με έδωσε «δανεικό» στην Μαρκο που τότε έπαιζε στην Δ΄ Εθνική. Εκεί έμεινα 1,5 χρόνο και στα 18 μου επέστρεψα στον Ολυμπιακό όπου υπέγραψα το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο. Έμεινα μέχρι το καλοκαίρι του 2012 ώσπου με αγόρασε η Φορτούνα Ντίζελντορφ. Έμεινα άλλον έναν χρόνο εκεί και το καλοκαίρι του 2013 γύρισα στην Ελλάδα για λογαριασμό του Πανιωνίου. Αγωνίστηκα εκεί κάνοντας το ντεμπούτο μου στην Α Εθνική και το καλοκαίρι του 2016 πήγα στον Ατρόμητο, το 2017 στην Λαμία και το καλοκαλιρι του 2018 υπέγραψα με τον Αστέρα Τρίπολης όπου φέτος διανύω των 5η μου σεζόν με την ομάδα.
ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΑ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
Πώς είναι τα πράγματα στον Αστέρα Τρίπολης;
Ο Αστέρας Τρίπολης είναι μια από τις πιο οργανωμένες ομάδες στην Ελλάδα. Έχει οργάνωση τόσο στην πρώτη ομάδα, όσο όμως και στις ακαδημίες. Και ουσιαστικά είναι, τα τελευταία 15 χρόνια, μέσα στις ομάδες που έχουν αναδείξει αρκετά παιδιά από τις ακαδημίες της. Διαθέτει αρκετά γήπεδα και δίνει στους παίχτες ό,τι χρειάζονται ώστε να εξελίσσονται και να είναι αποδοτικοί. Πραγματικά απολαμβάνω το ποδόσφαιρο στην Τρίπολη.
ΑΡΚΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ;
Πόσο δύσκολο είναι, αλήθεια, στην Ελλάδα, να εξελιχθεί ένας ταλαντούχος ποδοσφαιριστής; Και με την ευκαιρία, αρκεί το ταλέντο ή απαιτούνται κι άλλα για να πετύχει κανείς ανοδική πορεία;
Να ανακαλυφθεί πλέον ένας νεαρός ποδοσφαιριστής, είναι πολύ εύκολο. Αλλά το να φτάσει… ψηλά, είναι αρκετά δύσκολο και απαιτεί πολλά προσόντα. Όχι, δεν φτάνει μόνο το ταλέντο. Κατά την άποψη μου, το ταλέντο είναι μόνο το 20 με 30% μιας επιτυχίας. Το 70-80% είναι τα υπόλοιπα. Όπως, ο χαρακτήρας του και η προσωπικότητα του, η δουλειά, η αυταπάρνηση και οι σωστές αποφάσεις.
Αλλά και η τύχη, για να αποφύγεις σοβαρούς τραυματισμούς. Η συγκέντρωση στον στόχο σου. Κι αυτά, είναι μόνο κάποια απ’ όσα χρειάζονται. Δηλαδή, ένας αθλητής που έχει λιγότερο ταλέντο από κάποιον άλλο αλλά διαθέτει τα στοιχεία που ανέφερα, θα φτάσει πολύ πιο… ψηλά. Απλά, αν διαθέτεις αυτά τα στοιχεία συν το ταλέντο, δεν μπορεί τίποτα να σταθεί εμπόδιο…
Στη δική σου περίπτωση, πόση είναι η δουλειά που κάνεις με τον εαυτό σου ως ποδοσφαιριστής; Πόσες δυσκολίες ή θυσίες απαιτούνται;
Πολύ ωραία ερώτηση! Η δουλειά χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: Στη σωματική και στην εγκεφαλική. Και στα δύο απαιτείται πολλή προετοιμασία, χωρίς όρια. Ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγάλος και πρέπει να είσαι έτοιμος, σωματικά και εγκεφαλικά, ανά πάσα στιγμή ώστε να είσαι αποδοτικός μέσα στο γήπεδο. Πρέπει να θυσιάσεις αρκετά πράγματα. Να είσαι πολύ συγκεντρωμένος στο στόχο σου. Αλλά και πάλι, κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί την επιτυχία. Πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα!
ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ
Τι θα συμβούλευες ένα νέο παιδί που ονειρεύεται να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και οραματίζεται να παίξει σε «μεγάλα» γήπεδα και ομάδες;
Θα τον συμβούλευα να πορεύεται με την εξής φράση: Δίνω όλες μου τις δυνάμεις, όλη την ενέργεια, προσπαθώ πάντα για το καλύτερο και θα δούμε στο τέλος το αποτέλεσμα. Πολλές φορές, σκεφτόμαστε το αποτέλεσμα, αγχωνόμαστε ή απογοητευόμαστε και ξεχνάμε την μάχη που πρέπει να δώσουμε… Και η καριέρα ενός ποδοσφαιριστή, είναι μια καθημερινή μάχη!
Από το έντυπο της Αχαϊκής Πολιτείας:
