Ήταν, αναμφίβολα, το θέμα της προηγούμενης εβδομάδας. Η στάση που κράτησε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, στην Άγκυρα, στη συνέντευξη Τύπου με τον Τούρκο ομόλογο του Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Αλλά, δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε κάτι τέτοιο. Ο νυν βουλευτής Αχαΐας και τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, τον Γενάρη του 2011, σε συνάντηση του με τον Ερντογάν στο Ερζερούμ, είχε θέσει ξεκάθαρες προϋποθέσεις για τη συνεργασία Ελλάδας-Τουρκίας, στιγματίζοντας τις παραβιάσεις και το casus belli, ως συμπεριφορές που δεν αρμόζουν σε καλή γειτονία και δεν συμβιβάζονται με την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, ενώ είχε ζητήσει και τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, στο πλαίσιο του σεβασμού των κανόνων του διεθνούς δικαίου.
Η τότε παρέμβαση του κ. Παπανδρέου είχε προκαλέσει αίσθηση σε όλη την Ευρώπη και «παγωμάρα», όπως και τώρα, στην τουρκική πλευρά. «Αν πραγματικά η Τουρκία εννοεί ότι θέλει την ειρήνη, αυτά (σ.σ. οι εντάσεις, παραβιάσεις κ.λπ.) πρέπει να σταματήσουν. Στη σύγχρονη διεθνή έννομη τάξη, η ειρηνική επίλυση των διαφορών και η καλή γειτονία αποτελούν θεμελιώδεις άξονες του παγκόσμιου συστήματος αρχών», είχε πει τότε, στην ομιλία του, ο Γιώργος Παπανδρέου.
