Του Αχιλλέα Ροδίτη

Ο Φάνης «έφυγε» τόσο αιφνίδια και ξαφνικά που όχι απλώς συντάραξε τους πάντες το κακό μαντάτο, αλλά σόκαρε και εμάς στην «Πολιτεία» για έναν επιπλέον λόγο. Επειδή είχαμε σε εξέλιξη μια συνέντευξη που ο ίδιος ο 43χρονος Λογιστής, πάνω απ’ όλα καλός φίλος, ήθελε να δώσει.

Δεν ήταν άνθρωπος της προβολής και των συνεντεύξεων αλλά άνθρωπος της προσφοράς. Και αυτό ήταν που τον παρότρυνε να θέλει να το κάνει. Βλέποντας τα πολύ δύσκολα που έχουν προκύψει στην οικονομία και στους επαγγελματίες, ήθελε να μιλήσει ως λογιστής, για να διαφωτίσει τους συμπολίτες του σε σχέση με ορισμένα σημεία που τα θεωρούσε κρίσιμα.

Η ΑNΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ

Βρέθηκα την προπερασμένη εβδομάδα στο γραφείο του, στην Αγ. Νικολάου 62. Επειδή το είχε παραχωρήσει για τη συγκέντρωση ανθρωπιστικής βοήθειας που θα στελνόταν στην Ουκρανία, στον Σύνδεσμο Ελληνο-Ουκρανικής φιλίας στον οποίο ο ίδιος είχε πάντα ενεργό ρόλο. «Φίλε, είμαι πολύ στενοχωρημένος με αυτό που συμβαίνει. Σκέφτομαι διαρκώς τα παιδιά σε αυτό τον πόλεμο. Πρέπει όλοι μας να βοηθήσουμε», μου είπε. Κι έπειτα, αφού του τράβηξα δυο φωτογραφίες για την ανθρωπιστική βοήθεια, μου μίλησε για τη συνέντευξη.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ

«Θέλω να γράψεις μερικά πράγματα που πρέπει να ξέρει ο κόσμος. Για τα λογιστικά και τα οικονομικά», πρόσθεσε. «Ωραία, να κάνουμε μια συνέντευξη», του απάντησα και κανονίσαμε να βρεθούμε σε λίγες μέρες. Τη Δευτέρα που «έφυγε» ήταν να βρεθούμε. Δυστυχώς συνέβη το κακό και δεν συναντηθήκαμε ποτέ. Είχε προλάβει όμως να μου πει: «Ξέρεις, βλέπω στους πελάτες μου ότι έχουν μπλέξει άγρια. Είναι δύσκολη η κατάσταση. Αν δεν προσέξει κάποιος, κινδυνεύει να χάσει πολλά ή να κληθεί να πληρώσει περισσότερα. Οι δε επαγγελματίες απορώ πώς στέκονται ακόμα όρθιοι. Πρέπει να τους στηρίξουμε, τώρα στα δύσκολα», μου είπε.

ΓΙΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ…

Και κάτι τελευταίο, που πρέπει να καταγράψω: Πριν το τελευταίο μας «γεια», δεν ξέρω γιατί, μου είπε πόσο πολύ αγαπούσε τα παιδιά του και τη γυναίκα του. «Είμαι περήφανος που τους έχω, ρε φίλε». Αυτή ήταν η τελευταία κουβέντα που άκουσα από τον Φάνη…

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ