του Αχιλλέα Ροδίτη

Το ρεπορτάζ της «Πολιτείας», την περασμένη Δευτέρα, που αφορά στο μείζον θέμα της διάβρωσης των ακτών στην Ελλάδα, όπως επίσης στις διαστάσεις του προβλήματος ειδικότερα στην Πάτρα και την Αχαΐα, ανασύρει απ’ τη μνήμη μας εκείνο το περιστατικό, πριν έναν χρόνο περίπου…

Το θυμίζουμε λοιπόν: Ήταν τότε που ο Αντιπεριφερειάρχης του Νομού Αχαΐας, Χαράλαμπος Μπονάνος, είχε απειληθεί με… μήνυση και σύλληψη επειδή πήρε πάνω του την ευθύνη να προχωρήσουν τα έργα αποκατάστασης του κατεστραμμένου παραλιακού δρόμου, στο Ρίο και τον Άγιο Βασίλειο.

Θυμίζουμε ότι ο ίδιος είχε απαντήσει σε εκείνες τις απειλές ως εξής: «Ας με συλλάβουν, εγώ το έργο θα το τελειώσω και θα παραδώσω τον δρόμο στους πολίτες».

Δείχνοντας το πόσο αποφασισμένος ήταν να επιστρατεύσει όλη την τόλμη και το θάρρος που χρειαζόταν, μόνο και μόνο για να φτιάξει τον παραλιακό δρόμο και να τον παραδώσει ασφαλή στην κυκλοφορία.

Έστω κι αν αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να υπερβεί τα όποια νομικά κωλύματα υπάρχουν και τα οποία δυστυχώς εμποδίζουν συχνότατα τους Φορείς από την προσπάθεια τους για άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση των ζημιών που προκαλεί στο έδαφος η κλιματική αλλαγή.

Είναι απαραίτητο να το μνημονεύσουμε, ως περιστατικό, διότι είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε το πόσο δύσκολο είναι για θεσμικούς παράγοντες να προβαίνουν σε τέτοιου είδους παρεμβάσεις, αλλά και πόσο αναγκαίο είναι παράλληλα, να γίνουν κινήσεις προς την κατεύθυνση της διευκόλυνσης τους.

Ώστε, επιτέλους, να μπορούν άφοβα και ανεμπόδιστα να κάνουν τη δουλειά τους. Εφόσον έχουμε ένα τέτοιο νέο δεδομένο στην καθημερινότητα μας και στον πλανήτη, των συνεπειών της κλιματικής κρίσης, δηλαδή, οφείλουμε να προσαρμόζουμε τα πάντα γύρω από αυτό.