Ο Αντιπρύτανης Έρευνας & Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Πατρών απαντά για τους τομείς του και «ανοίγει» την καρδιά του για το Πανεπιστήμιο που υπηρετεί…

Του Αχιλλέα Ροδίτη

Ο Παναγιώτης Δημόπουλος, καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας, με γνωστικό αντικείμενο στη Βοτανική και Οικολογία, μιλά με τριπλή ιδιότητα:

• ως ακαδημαϊκός στο Πανεπιστήμιο Πατρών που αγάπησε,
• ως Αντιπρύτανης στον τομέα Έρευνας και Ανάπτυξης, αλλά και
• ως  Τομεάρχης Περιβάλλοντος στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ., θέση που προσφάτως αποδέχθηκε και εξηγεί τους λόγους. Επισημαίνοντας ότι στην προστασία του περιβάλλοντος, ναι μεν διαπιστώνονται βελτιούμενες συμπεριφορές, αλλά δεν είναι αισιόδοξος εξαιτίας «μη ποιοτικών» κυβερνητικών πολιτικών, (όχι μόνο της παρούσας κυβέρνησης).

 ΟΛΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:

 Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ…

Ερώτηση:  Προσφάτως αναλάβατε την ευθύνη ενός πόστου ευθύνης στον κομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. ως Τομεάρχης Περιβάλλοντος. Ξεκινώ από αυτό ρωτώντας τι σημαίνει για εσάς αυτή η ευθύνη αλλά και ποιος είναι ο στόχος σας μέσα από αυτήν την θέση…

Απάντηση:  Αναλαμβάνοντας την θέση του Γραμματέα στον Τομέα Περιβάλλοντος αποδέχθηκα την πρόκληση να συμβάλλω με τους συνεργάτες, στην διαμόρφωση των προγραμματικώνθέσεων του ΠΑΣΟΚ για όλο το φάσμα επιμέρους πολιτικώνγια το περιβάλλον.Θα αγωνιστούμε, ώστε το περιβάλλον και η ορθολογική του διαχείριση να αποκτήσει υψηλότερη προτεραιότητα στις υλοποιούμενες από τις κυβερνήσεις πολιτικές.

Ταυτόχρονα, παρακολουθώντας την επικαιρότητα, η προσπάθεια μας θα είναι καθημερινή με στόχο να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με εκείνες της κοινωνίας των πολιτών. Θα κινηθούμε σε δύο άξονες,  ώστε από τη μια δημιουργικά να παράγουμε πολιτική με επιστημονικά τεκμηριωμένες προτάσεις και από την άλλη να διαμορφώσουμε ένα συνεκτικό, ρεαλιστικό Προγραμματικό Πλαίσιο.

Ερώτηση:  Τελικά, κύριε Δημόπουλε, πως φερόμαστε στο περιβάλλον; Πόσο καλοί ή κακοί είμαστε μαζί του;

Απάντηση:   Δεν είμαστε μόνο οι πολίτες, είναι οι επιχειρήσεις, η βιομηχανία, η αυτοδιοίκηση (τοπική και περιφερειακή) και η κυβέρνηση στην κορυφή που αποτελούν μέρη της εξίσωσης και της συνισταμένης δράσης τους στο φυσικό και το δομημένο περιβάλλον. Υπάρχουν θετικές ενδείξεις για διαρκώς βελτιούμενες συμπεριφορές από τους νέους ανθρώπους, ωστόσο δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος λόγω της ποιότητας, σε πολλές περιπτώσεις, των ασκούμενων κυβερνητικών πολιτικών (της σημερινής αλλά και προηγούμενων κυβερνήσεων) και τον μη συμμετοχικό τρόπο λήψης αλλά και υλοποίησης των αποφάσεων.

Επομένως έχουμε καλές, μέτριες ή κακές πολιτικές που καθοδηγούν άμεσα ή/και έμμεσα τις συμπεριφορές των πολιτών και κακές πρακτικές από ορισμένες επιχειρήσεις που προκαλούν μεγαλύτερες ή μικρότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον, χωρίς πολλές φορές να λαμβάνονται επανορθωτικά μέτρα αποκατάστασης του. Η κατάσταση βελτιώνεται, και αυτό οφείλεται κυρίως στις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις και υποχρεώσεις που οφείλουμε να εκπληρώνουμε. Ωστόσο, οι ρυθμοί είναι αργοί.

Ερώτηση:    Άρα το μέγιστο μερίδιο ευθύνης το έχουν οι κυβερνήσεις…

Απάντηση:     Σαφώς. Και πιστεύω ότι η θεωρία του πολιτικού κόστους είναι αυτή που δυστυχώς και το έτος 2023, συνεχίζει να κυριαρχεί στη λήψη αποφάσεων. Ταυτόχρονα, σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουμε αυθεντικό ενδιαφέρον αλλά επιλογή πολιτικών κινήσεων εντυπωσιασμού για την κάλυψη ανεπαρκειών, καθυστερήσεων και τη μη εκπλήρωση ευρωπαϊκών υποχρεώσεων της χώρας μας.

Με στόχο να γίνει η πολυδιαφημισμένη ελληνική φύση και ύπαιθρος το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της χώρας, θα πρέπει από τη μια να προστατεύεται το τοπίο, η βιοποικιλότητα, οι φυσικοί πόροι, και από την άλλη να αποτελεί χώρο προσέλκυσης δραστηριοτήτων, βάσει συγκεκριμένου χωρικού σχεδιασμού και προσδιορισμού δραστηριοτήτων, όπως προβλέπεται από την εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Για παράδειγμα, η Ελλάδα για λόγους Εθνικής Αξιοπρέπειας και Εθνικής Υποχρέωσης για τη διατήρηση της μοναδικής βιοποικιλότητας και των φυσικών της πόρων, θα πρέπει συστηματικά να εργάζεται ώστε μην υπάρχουν παραπομπές και καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για θεμελιώδεις παραβιάσεις της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ κατά το σκέλος καθορισμού των αναγκαίων μέτρων διατήρησης (άρθρο 6 παρ.1) στις περιοχές του δικτύου Natura 2000.

Τέλος, βάζω το νερό στο αυλάκι σημαίνει ότι υπάρχει στρατηγική επεξεργασία από την εκάστοτε κυβέρνηση προκειμένου να ανταποκριθεί η Ελλάδα στις υποχρεώσεις της έναντι του Ενωσιακού Δικαίου περιβάλλοντος και να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή, στην προστασία και διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος.

ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ…

Ερώτηση:  Πανεπιστήμιο Πατρών. Τι είναι για τον Παναγιώτη Δημόπουλο το συγκεκριμένο ίδρυμα…;

Απάντηση:   Πρόκειται για το Πανεπιστήμιο με χρονολογία ίδρυσής του το έτος γέννησής μου, που ιδρύθηκε από την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου σε μια εποχή δημοκρατικής άνθησης στην πατρίδα μας, και το Πανεπιστήμιο στο οποίο έκανα τις προπτυχιακές, τις μεταπτυχιακές και τις μεταδιδακτορικές μου σπουδές (1982-1996).

Είναι το Πανεπιστήμιο στο οποίο από το 2013 υπηρετώ ως καθηγητής Βοτανικής και Οικολογίας στα Τμήματα Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων (2013-2016) και Βιολογίας (2016 έως σήμερα). Είναι λοιπόν το Ίδρυμα στο οποίο έχω ζήσει τα καλύτερα και πιο δημιουργικά χρόνια της νεανικής και της ακαδημαϊκής μου ζωής.

Ερώτηση:   Η πόλη, ο κόσμος της, το στηρίζουν όσο θα έπρεπε, ως ένα “στολίδι” του χώρου της μόρφωσης και της επιστήμης; Και, τελικά, το αξιοποιούμε (ως πόλη) όσο θα μπορούσαμε; Ποια είναι η γνώμη σας;

Απάντηση:    Και εδώ τα πράγματα αργά αλλά σταθερά βελτιώνονται. Η παρούσα πρυτανική αρχή από την αρχή της θητείας της προσπαθεί με συστηματικό τρόπο και το επιτυγχάνει να φέρει πιο κοντά την πόλη στο Πανεπιστήμιο, να ενδυναμώσει τις σχέσεις με συνέργειες και δράσεις προς όφελος και των πολιτών της πόλης και της κοινότητας του Πανεπιστημίου μας (φοιτητές, καθηγητές, εργαζόμενοι).

Θα μπορούσε να ήταν καλύτερα; η απάντηση είναι ανεπιφύλακτα ναι. Μπορεί κάποιος να φανταστεί πως θα ήταν η πόλη της Πάτρας, αν δεν υπήρχε το Πανεπιστήμιο Πατρών; Ερώτημα ρητορικό προκειμένου να γίνει αντιληπτός ο ρόλος του Πανεπιστημίου Πατρών στην οικονομία της πόλης, στη διαμόρφωση δομών και τη δημιουργία υποδομών που στηρίζουν τους περισσότερους από σαράντα χιλιάδες φοιτητές;

ΕΡΕΥΝΑ & ΑΝΑΠΤΥΞΗ…

Ερώτηση:   Έρευνα και Ανάπτυξη. Είναι ο νευραλγικός τομέας σας ως Αντιπρύτανης. Ποια τα επιτεύγματα και ποιες οι στοχεύσεις για το μέλλον;

Απάντηση:    Από το 2020 μέχρι σήμερα, αλλά και μελλοντικός στόχος για το 2023 και το 2024, οπότε και λήγει η θητεία μου ως Αντιπρύτανης, είναι να βελτιώνουμε σταθερά τους διοικητικούς μηχανισμούς που υποστηρίζουν την έρευνα, να ενισχύουμε τις δράσεις που αυξάνουν τις χρηματοδοτήσεις και συμβάλλουν στο συνολικό στρατηγικό σχεδιασμό της Διοίκησης του Πανεπιστημίου Πατρών, να συνεχίσουμε και να ενισχύσουμε την χρηματοδότηση νέων δράσεων υποστήριξης της έρευνας και της εκπαίδευσης (όπως π.χ. η χρηματοδότηση δημοσιεύσεων σε περιοδικά υψηλής απήχησης, η«Ενίσχυση Νεοδιοριζόμενων Μελών ΔΕΠ», η ενίσχυση των Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών χωρίς δίδακτρα, κλπ).

Τέλος, μεγάλη έμφαση δίνεταιστη διάδοση των αποτελεσμάτων της έρευνας στη βιομηχανία, στην κοινωνία και στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής. Αυτό επιτυγχάνεται και μέσω της χρηματοδότησης δράσεων «Στήριξης της Επιχειρηματικότητας, Καινοτομίας και Ωρίμανσης για την Αξιοποίηση της Ερευνητικής Δραστηριότητας» και στήριξης των «Γραφείων Μεταφοράς Τεχνολογία» αντίστοιχα, από τα Υπουργεία Παιδείας & Θρησκευμάτων και Ανάπτυξης και Επενδύσεων.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΧΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ: