Του Αχιλλέα Ροδίτη

Το είχαμε γράψει και πέρυσι αλλά το φαινόμενο επαναλήφθηκε και στις φετινές Πανελλαδικές. Και μάλιστα, με ακόμα μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων… προχωρημένης ηλικίας. Από 40, 45… μέχρι και 57 ετών οι υποψήφιοι! Φέτος σταθήκαμε σε πιο συγκινητικές περιπτώσεις. Μια απ’ αυτές συναντήσαμε στο 6^ο ΕΠΑΛ Πάτρας όπου αντικρίσαμε την αντίστροφη εικόνα, τα… παιδιά, που είναι ήδη φοιτητές, να περιμένουν αγωνιωδώς την… μαμά, που έδινε εξετάσεις!

Ήταν η υπόθεση μιας 52χρονης μητέρας Κατερίνας Σ. η οποία έβαλε στόχο να κάνει πράξη το όνειρο της να σπουδάσει, έστω και καθυστερημένα, και έστω μόνο για ηθικούς και συναισθηματικούς λόγους. Δίχως καμιά προοπτική σε πρακτικό επίπεδο, όπως λόγου χάρη κάποια επαγγελματική αποκατάσταση. Πέρασε το κατώφλι του ΕΠΑΛ για να γράψει Έκθεση, μετά Μαθηματικά κι έπειτα τα μαθήματα ειδικότητας, με το άγχος να είναι εμφανές όχι μόνο στην ίδια αλλά στον γιό και την κόρη της, που όλες τις μέρες περίμεναν καρτερικά έξω από το σχολικό συγκρότημα μέχρι να την δουν να βγαίνει.

Η 52χρονη πήρε την απόφαση να διαγωνιστεί διότι πάντα το είχε σαν στόχο. Αλλά οι συνθήκες, όταν έπρεπε, δεν το επέτρεπαν. Από νωρίς έμεινε έγκυος ενώ κλήθηκε και να μεγαλώνει μόνη τα παιδιά της, ηλικιών σήμερα, 22 και 19 αντίστοιχα. Έτσι, έδωσε προτεραιότητα στις μητρικές υποχρεώσεις, βρήκε δουλειά για να εξασφαλίζει τα προς τω ζην και εγκατέλειψε την ιδέα των εξετάσεων και των σπουδών.

ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΠΗΡΕ ΣΕΙΡΑ Η ΜΑΜΑ…

Πριν τρία χρόνια έδωσε Πανελλαδικές ο γιος της και πέρασε στη σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων. Πέρυσι σειρά ήταν να δώσει Πανελλαδικές η κόρη η οποία επίσης πέτυχε την είσοδο της στο Μαθηματικό Πάτρας. Έτσι, τα παιδιά σκέφτηκαν να της ανταποδώσουν τα όσα τους πρόσφερε. Και την παρότρυναν, να αφήσει την δική τους φροντίδα και περιποίηση και να ασχοληθεί με το δικό της όνειρο. Επί έναν χρόνο διάβαζε νυχθημερόν, μαζί με την εργασία που φυσικά δεν άφησε, και ήταν έτοιμη να καθίσει στο θρανίο για τις Πανελλαδικές. «Ας περάσω όπου να ΄ναι, δεν έχει σημασία. Κι αν δεν περάσω, και μόνο η συμμετοχή μου ήταν για εμένα μια πολύτιμη εμπειρία…», είπε η ίδια. Χαρούμενη κι ευτυχισμένη, που μπόρεσε επιτέλους να ζήσει μια συμμετοχή στις Πανελλαδικές!

ΑΠΑΝΤΕΣ ΟΙ «ΜΕΓΑΛΟΙ» ΠΑΡΟΝΤΕΣ…

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεύθυνσης Β/θμιας Εκπαίδευσης, και φέτος ο αριθμός των «μεγάλων» διαγωνιζομένων στις Πανελλαδικές, ήταν εντυπωσιακός! Χωρίς όμως να προσδιορίζεται επ’ ακριβώς ο αριθμός του, διότι θα πρέπει να καταμετρηθεί ξεχωριστά από κάθε σχολείο. Εκείνο όμως που επίσης είναι ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, αφορά στη συμμετοχή. Διότι και φέτος παρατηρήθηκε ένας αυξημένος αριθμός απουσιών από τις πανελλήνιες εξετάσεις. Αλλά καμιά απουσία δεν αφορούσε υποψήφιο μεγάλης ηλικίας!

Ιστορία αγάπης για… Άριστα!

Αλλά δεν ήταν μόνο η περίπτωση της μαμάς υποψήφιας των Πανελλαδικών, όπως περιγράφεται στο ρεπορτάζ της ίδιας σελίδας. Ήταν κι αυτή που αναδείκνυε το μεγαλείο της αγάπης δύο νέων παιδιών! Με το κορίτσι να είναι η διαγωνιζόμενη και το αγόρι της να έχει αναλάβει τον δύσκολο ρόλο του συμπαραστάτη και αληθινού στυλοβάτη, με τρόπο που προκάλεσε τον θαυμασμό όλων όσων περίμεναν τα παιδιά τους έξω από το σχολικό συγκρότημα.

Η ιστορία αφορά στον 23χρονο Γιάννη ο οποίος εδώ και δυο χρόνια έχει μεταναστεύσει στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας για να σπουδάσει chef και παράλληλα να εργαστεί σε εστιατόριο θείων του. Αλλά εδώ και έναν μήνα άφησε τα πάντα εκεί προκειμένου να είναι στο πλευρό της αγαπημένης του, της 18χρονης Κατερίνας, καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της δύσκολης εμπειρίας που αφορούσε στη συμμετοχή της στις πανελλήνιες εξετάσεις, με στόχο στην είσοδο της σε σχολή Τουριστικών επαγγελμάτων.

«ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ»

Η εμφανής αδιάκοπη αγωνία του Γιάννη, που με «κομμένη» την ανάσα έκανε βόλτες έξω από το 6^ο ΕΠΑΛ (περιοχή Αγ. Σοφίας) περιμένοντας να τελειώσει η κοπέλα του το κάθε διαγώνισμα, όχι απλά συγκίνησε αλλά προκάλεσε τεράστιο ενδιαφέρον στους γονείς. Που με τη σειρά τους τον «αγκάλιασαν». Και η ιστορία του ζευγαριού έγινε θέμα συζήτησης και αυξημένου ενδιαφέροντος όλες τις μέρες των εξετάσεων.

Ακόμα κι όταν ρωτήθηκε ο ίδιος από την «Πολιτεία», αν ανησυχεί που θα παραμείνουν μακριά αν το κορίτσι τελικώς περάσει σε μια σχολή άρα θα παραμείνει στην Ελλάδα, εκείνος απάντησε: «Σημασία έχει να κάνει το όνειρο της. Εγώ θα την βοηθώ όσο μπορώ απ’ όπου κι αν είμαι. Αν αγαπιούνται δύο άνθρωποι, δεν τους χωρίζει η απόσταση, ούτε το να κάνουν πράξη τα όνειρά τους…».