Του Αχιλλέα Ροδίτη

Σε λίγες μέρες ανοίγουν ξανά τις πόρτες τους τα πανεπιστήμια και στην περίπτωση της Πάτρας θα είμαστε για άλλη μία χρονιά στο ίδιο έργο θεατές. Προβλήματα, όπως αυτό των αδέσποτων σκύλων που κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα και επικίνδυνα εντός της πανεπιστημιούπολης, αλλά και αυτό της λειψής διάθεσης δρομολογίων από το αστικό ΚΤΕΛ Πατρών, θα μπουν και φέτος ψηλά στην ατζέντα.

Ήδη, μάλιστα, ετοιμάζονται δύο αντίστοιχες επιστολές, μία προς τον δήμο της πόλης, για το πρώτο θέμα, και μία για τη διοίκηση της εταιρείας των αστικών λεωφορείων, για το δεύτερο ζήτημα. Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Χρήστος Μπούρας αποκάλυψε ότι οι επιστολές θα σταλούν μέσα στην τρέχουσα εβδομάδα, με την επισήμανση ότι «δε μπορώ να κάνω κάτι άλλο πέρα από το να πιέζω και να επιμένω ώστε, επιτέλους, να ληφθεί μέριμνα».

«ΘΕΛΟΥΝ ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ΑΛΛΑ…»

Σχολιάζοντας το ότι παραμένουν επί καιρό άλυτα, αυτά, και άλλα πολλά, προβλήματα που σχετίζονται με το πανεπιστήμιο, ο κ. Μπούρας δηλώνει με έμφαση στην «Πολιτεία»: «Πρέπει άπαντες οι φορείς, κι όχι μόνο, να αντιληφθούν ότι πρέπει να δίνουν λύσεις. Θέλουν φοιτητές αλλά πρέπει και να φροντίσουν για αυτούς και το πανεπιστήμιο τους».

ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ

Στον χώρο του πανεπιστημιακού ιδρύματος έχουν επιστρέψει οι αγέλες αδέσποτων. «Είναι ήδη εδώ. Κυκλοφορούν. Πάλι θα κινδυνεύσουν τα παιδιά. Αν ένας φοιτητής δεχθεί επίθεση θα θελήσει να φύγει από την Πάτρα. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό;», τονίζει ο κ. Μπούρας.

Θυμίζουμε ότι πέρυσι το θέμα έφτασε μέχρι και την Δικαιοσύνη μετά από τη μηνυτήρια αναφορά που είχε καταθέσει ο Πρύτανης προκαλώντας την έναρξη δικαστικής έρευνας. Όλα αυτά, μετά από απανωτές επιθέσεις σε φοιτήτριες και φοιτητές. Και τον Πρύτανη να δηλώνει, τότε, ότι είναι υποχρεωμένος να προστατεύσει τα παιδιά.

ΤΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ

Στην περίπτωση της μετακίνησης φοιτητών, πέρυσι είδαμε δεκάδες παιδιά να στοιβάζονται σαν «σαρδέλες» σε συρόμενα λεωφορεία (φυσαρμόνικες). Είναι λιγοστά στον αριθμό, ως εκ τούτου είναι λίγα και τα δρομολόγια. Η μεταφορά, λοιπόν, των παιδιών από το κέντρο και τις συνοικίες της πόλης προς το ίδρυμα κι αντιστρόφως, αποτελεί μείζον και σταθερό πρόβλημα.

Δυστυχώς, δεν διακρίνεται από την πυκνότητα δρομολογίων, την οποία θα ανέμενε κανείς σε μια φοιτητούπολη, άρα ούτε και από άνεση εφόσον οι φοιτητές αναγκάζονται να μεταβαίνουν πολλοί με λίγα οχήματα στα οποία συνωστίζονται. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για το υγειονομικό σκέλος. Είναι κάτι που άλλωστε πέρυσι παρατηρήσαμε έντονα, όταν, κατά τα άλλα, επιβάλλονταν και μέτρα αποστάσεων λόγω πανδημίας.

Το θέμα, μάλιστα, είχε φτάσει και σε επίπεδο συζήτησης στη Βουλή των Ελλήνων μετά από σχετικό ερώτημα κόμματος της αντιπολίτευσης. Εν ολίγοις, η Πάτρα δεν δείχνει προετοιμασμένη για τους φοιτητές της εξασφαλίζοντας τους μια ανεμπόδιστη και συχνή καθημερινή μετακίνηση από την πόλη στο πανεπιστήμιο.

(Έντυπη έκδοση: Αχαϊκή Πολιτεία)