Ο πρώην Αντιδήμαρχος και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Πατρών, σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του

του Αχιλλέα Ροδίτη

Γνώρισα τον Σπύρο Καραχάλιο στα πρώτα δημοσιογραφικά μου βήματα. Γοήτευε η αντίθεση του χαλαρού τύπου, στις τετ α τετ συζητήσεις, αλλά και του αυστηρού κι ακέραιου αυτοδιοικητικού όταν έπρεπε να συντονίσει τις συνεδριάσεις δημοτικών συμβουλίων, σε μια εποχή έντονης πολιτικής ατμόσφαιρας. Σπάνια δίνει συνεντεύξεις, άρα η σημερινή μας συζήτηση για την Πάτρα και την κεντρική πολιτική κατάσταση, έχει ιδιαίτερο βάρος και μεγάλο ενδιαφέρον. Ιδίως όταν προτείνει ευθέως «να βρούμε έναν νέο Ανδρέα Καράβολα» ενώ έμμεσα πλην σαφώς «δείχνει» ορισμένα πρόσωπα….

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:

• Έχω μια ειλικρινή απορία. Πώς βλέπει τα πράγματα στην πόλη ένας παλιός αντιδήμαρχος και πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, στέλεχος δημοτικής αρχής που θήτευσε σε χρόνια που η πόλη χτιζόταν αλλά και τρανταζόταν σε πολιτικό επίπεδο; Ποιες σκέψεις περνούν απ’ το μυαλό συγκρίνοντας την Πάτρα του τότε με την Πάτρα τού σήμερα;

Κύριε Ροδίτη, υπηρέτησα σταθερά και αμετακίνητα το θεσμό της πρωτοβάθμιας Τ.Α. και τα συμφέροντα της πόλης μας και των δημοτών της για συνολικά 28 συνεχή χρόνια. Συνεισέφερα με τις δυνάμεις μου στην παραγωγή του πλούσιου έργου των θητειών του Δημάρχου Πατρέων Ανδρέα Καράβολα από διάφορες θέσεις ευθύνης, (πρόεδρος  Δημοτικού Συμβουλίου, υπεύθυνος Πολιτισμού – Καρναβαλιού κλπ), με συνέπεια, σθένος και θέλω να πιστεύω αποτελεσματικότητα. Η συγκίνησή μου είναι μεγάλη από την αναγνώριση, αγάπη και σεβασμό που εισπράττω τόσο εγώ, όσο και η οικογένειά μου,  απ’ όλη την κοινωνία, 15 ολόκληρα χρόνια μετά την απόφαση μου να αποχωρήσω από τα κοινά, για τους λόγους που δημόσια τότε εξήγησα.

Από τη θέση του ενεργού πολίτη έκτοτε παρακολουθώ στενά και καθημερινά τη δραστηριότητα της πόλης, την εξέλιξη της κοινωνίας, την κινητικότητα της πολιτικής ζωής της χώρας και βέβαια, τις εφαρμοζόμενες πολιτικές των διαδόχων δημοτικών σχημάτων. Πάντα με ιδιαίτερη προσοχή, έντονο ενδιαφέρον και αντικειμενικό, το δυνατόν, προβληματισμό. Επικροτώ  και επιχαίρω  για τα όσα θετικά και επιτυχίες, λυπάμαι για τα όσα αρνητικά, τις υστερήσεις και αδικαιολόγητες αδράνειες και δεν παύω να  προβληματίζομαι για την αρμόζουσα θέση της πόλης μας και των δημοτών της στο μέλλον, σε κάθε επίπεδο.

• Αν σήμερα ήσασταν σε πόστο ευθύνης, τι θα κάνατε διαφορετικά και πού θα στρέφατε την προσοχή σας;

Καταρχήν θα συνεισέφερα τα μέγιστα, τόσο στην αξιοποίηση όλου του πλούσιου δυναμικού της Τ.Α. και της πόλης, χωρίς εξαιρέσεις και αποκλεισμούς, αξιοποιώντας την εμπειρία και τεχνογνωσία ενός εκάστου-ης  ανά τομέα ευθύνης και παραγωγής έργου,  όσο και στην επίτευξη του αναγκαίου κλίματος ουσιαστικής συνεννόησης και συνεργασίας Δήμου, Περιφέρειας, Πανεπιστημίου, Παραγωγικών Τάξεων, Φορέων Ανάπτυξης και Απασχόλησης κλπ. Στην επεξεργασία και διαμόρφωση ενός Στρατηγικού Σχεδίου Λειτουργίας και Ανάπτυξης της πόλης για τις επόμενες δεκαετίες  και οπωσδήποτε στην καθολική ενεργοποίηση της κοινωνίας και  των δομών έκφρασης των αναγκών της πόλης και των δημοτών της γύρω από αυτό.

«Η ΠΑΤΡΑ ΘΕΛΕΙ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΚΑΡΑΒΟΛΑ»

• Αλήθεια, η Πάτρα έχει όραμα; Κι αν όχι ,ποιο πρέπει να αποκτήσει;

Οι προτεραιότητες και πρωτοβουλίες αιχμής που προανέφερα καταδεικνύουν υστερήσεις, αδυναμίες και απώλειες που με την πάροδο του χρόνου μπορεί να λάβουν δραματικό χαρακτήρα. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, και παρά την όποια  περισσότερο ή λιγότερο  φροντισμένη διαχείριση των αναγκών της πόλης, είναι ορατή η απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για  το σύνολο των αναγκών της  τρέχουσας καθημερινότητας και μίας ενιαίας, συμπαγούς και εφαρμόσιμης στρατηγικής «Φυγής προς τα Εμπρός», ως απάντηση στη στατικότητα και στασιμότητα του σήμερα.

Είναι  ορατή κατά την γνώμη μου η απουσία  και κατ’ αντιστοιχία η ανάγκη διαμόρφωσης ηγέτιδας δύναμης  πραγμάτων και προσώπων με μεγαλόπνοο όραμα και  διαχειριστική επάρκεια για την Πάτρα του αύριο. Και βέβαια, απουσιάζει από την κεντρική δημοτική σκηνή της πόλης (και καθίσταται αναγκαία και επιβεβλημένη) η αναζήτηση εκείνης της δυναμικής και βαρύνουσας ισχύος προσωπικότητας, που θα εμπνεύσει την κοινωνία και θα αγκαλιάσει και συσπειρώσει προηγούμενα και νέα δημοτικά σχήματα αλλά και δυνάμεις  που αναζητούν σοβαρή εναλλακτική.

• Πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Είναι  αναγκαία και απαραίτητη η γόνιμη και θετική υπέρβαση των στενών παραταξιακών αντιλήψεων και των περιορισμένης απήχησης κομματικών συσπειρώσεων χάριν  ευρύτερων και πολλαπλασιαστικής ισχύος συνεννοήσεων και συνεργασιών, με την ηγετική  παρουσία αυτού του κατάλληλου προσώπου που θα μπορεί να εγγυηθεί την αξιόπιστη εφαρμογή ενός Στρατηγικού Σχεδίου Ανάκτησης των Ταχυτήτων Ανάπτυξης της πόλης και Αναζωογόνησης της ζωής της τοπικής κοινωνίας και των συνδημοτών μας. Εν πολλοίς, αναζητείται ένας νέος Ανδρέας Καράβολας. Και βέβαια, όχι απ’ το πουθενά, αλλά κατά από την πολιτική και αυτοδιοικητική εκείνη μήτρα που έχει προσφέρει μόνο θετικά στην Τ.Α. της χώρας και της πόλης μας.

• Θα συστήνατε στους ενασχολούμενους με τα δημοτικά και την αυτοδιοίκηση, να αλλάξουν νοοτροπία;

Αντιμετωπίζω με ειλικρινή σεβασμό και αγάπη κάθε συμπολίτη που ενεργοποιείται στα κοινά της πόλης με διάθεση κοινωνικής προσφοράς και όχι ιδιοτελούς προβολής. Δεν είναι στο χαρακτήρα μου να προβαίνω σε δημόσιες νουθεσίες και υποδείξεις, αλλά παραμένω πρόθυμος να δώσω κάθε κατάλληλη συμβουλή σε όποιον την επιθυμεί. Τολμώ να πω δημόσια ότι οι συμβουλές μου προς τον διάδοχό μου, στην Αντιδημαρχία Πολιτισμού, Αλέξη Σκαρμέα, ήταν ιδιαίτερα χρήσιμες στο έργο του. Αλλά με λύπη μου επισημαίνω ότι ήταν και ο μοναδικός που ευθαρσώς τις επιδίωξε και αξιοποίησε.

ΤΟ «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

• Ο Σπύρος Καραχάλιος τι σχεδιάζει, θέλει και στοχεύει;

Ο συνομιλητής σας επιθυμεί, επιδιώκει, στρατεύεται και παλεύει για μία άλλη πολιτική για την Κοινωνία, την Ελλάδα, το Έθνος και τον Λαό. Έχει διαθέσει, διαθέτει και θα διαθέτει πάντα τις δυνάμεις, την εμπειρία και τη γνώση του, για την υπηρέτηση των υψηλών στοχεύσεων της πόλης. Ως απλός στρατιώτης της! Και πάντα ενεργός πολίτης, με την πίστη και συνείδηση ότι ανταποδίδει στην πόλη του το ελάχιστο από αυτό που εκείνη του έχει ήδη προσφέρει.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ 

• Στην κεντρική πολιτική σκηνή τώρα. Ο κόσμος ξαναβγήκε στις πλατείες με αφορμή τα Τέμπη. Αλλά τα μηνύματα της «πλατείας» αφορούσαν μόνο την τραγωδία των Τεμπών ή ένα ευρύτερο πλαίσιο κοινωνικών απαιτήσεων;

Οι  απροσδόκητα μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις της κοινωνίας με αφορμή το πολλαπλό έγκλημα των Τεμπών, έχουν βέβαια αφετηρία την οδύνη και την θλίψη της Ελληνικής Κοινωνίας, αλλά  και την οργή και αγανάκτηση όλων, τόσο για τις εγκληματικές διαχρονικά αδράνειες και παραλείψεις περί την ασφάλεια των σιδηροδρομικών μεταφορών, όσο και  για την ολοένα και πιο ευδιάκριτα αποκαλυπτόμενη, ανοίκεια κυβερνητική επιχείρηση συγκάλυψης των αιτίων της έκρηξης πού ακολούθησε και οδήγησε στο θάνατο πολλών επιζησάντων της σύγκρουσης των τρένων. Ωστόσο, στην πορεία των γεγονότων δεν αποτελούν μόνο εκδηλώσεις συμπαράστασης στον  δίκαιο αγώνα των οικογενειών των θυμάτων για την απόδοση ορθής Δικαιοσύνης, αλλά αναβαθμίζονται και λαμβάνουν χαρακτήρα  παλλαϊκού αγώνα για την Δημοκρατία, την  διάκριση των Εξουσιών, την Αξιοκρατία, την Αξιοπρέπεια και τους όρους επιβίωσης της κοινωνίας.

Η κυβέρνηση μπορεί να απέδρασε προσωρινά από την πρόταση μομφής που διατυπώθηκε αλλά έχει να αντιμετωπίσει την ολοένα και πιο έντονα προβαλλόμενη πρόταση μομφής της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. Αυτής πού δοκιμάζεται άγρια από την της εις βάρος εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Αλλά και προς τις κατακερματισμένες δυνάμεις της προοδευτικής Αντιπολίτευσης, από  την ίδια την «αφυπνισθείσα» κοινωνία, πλανάται μια απροσδιόριστη μεν, υπαρκτή δε, «ένσταση» δυσπιστίας ως προς την διαυγή πρόθεση και σοβαρή δυνατότητά τους να  διαμορφώσουν έγκαιρα και να υλοποιήσουν αποτελεσματικά ένα εναλλακτικό και ριζοσπαστικό κυβερνητικό πρόγραμμα απάντησης, άρσης και υπέρβασης των τεράστιων προβλημάτων που έχει σωρεύσει η μέχρι τώρα εφαρμοζόμενη πολιτική.

Ζούμε μέρες οδύνης και πολλαπλών «ωδίνων»  για την γένεση ενός νέου πολιτικού τοπίου, από το οποίο μπορεί (;) να προκύψει ένα νέο ζητούμενο, δηλαδή ένα καινούργιο, άφθαρτο και αποτελεσματικό πολιτικό υποκείμενο, ικανό και κατάλληλο για μία καινούργια αρχή διακυβέρνησης και διαχείρισης των δημοσίων πραγμάτων, σε  μια νέα Εποχή πού καλείται να διαδεχθεί ιστορικά την θέση της Μεταπολίτευσης.

ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ / ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ