Πού απέτυχε η πόλη και πού πέτυχε, καταγράφεται στην παρούσα συνέντευξη από τον κ. Αλέξη Σκαρμέα – «Δεν πήγα υποψήφιος δήμαρχος γιατί δεν υπήρχαν οι συγκυρίες», τονίζει
του Αχιλλέα Ροδίτη
Αυτή η συνέντευξη με τον Αλέξη Σκαρμέα έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Κυρίως, για τη θεματολογία της. Έγινε σε μια τυχαία συνάντησή μας και πρόκειται για ένα γρήγορο τετ α τετ ερωτήσεων και απαντήσεων, χωρίς ωραιοποιήσεις ή περιττές κουβέντες, αλλά με λόγια που αγγίζουν απευθείας την ουσία των πραγμάτων σε ό,τι έχει να κάνει με τον ίδιο προσωπικά, τις βλέψεις του, αλλά και με την γνώμη του για την πόλη και τα δημοτικά πράγματα.
Πρόκειται για μια αυθόρμητη συζήτηση που απλώς αποτυπώθηκε στο χαρτί, έτσι ακριβώς όπως έγινε. Εξ ου και ο πρώτος ενικός που χρησιμοποιείται και απ’ τους δύο, χάριν άλλωστε της επί σειρά ετών φιλίας.
Είναι μια κουβέντα ξεχωριστή προπαντός γιατί ο …Αλέξης απαντά ευθέως και κοφτά για πρώτη φορά σε όλες τις ερωτήσεις που όλοι μας, λίγο – πολύ, του κάνουμε όταν τον συναντήσουμε και πιάσουμε μαζί του την κουβέντα για τον δήμο και τις δικές του «χαμένες» ευκαιρίες να ηγηθεί μιας προσπάθειας. Ευκαιρίες που πάντα έδειχνε να τον ενδιαφέρουν αλλά ποτέ δεν αξιοποίησε, (μέχρι σήμερα τουλάχιστον).
Ο ίδιος εξηγεί ότι δεν υπήρξαν οι συγκυρίες για να πετύχει τον στόχο του που …δεν ήταν η καρέκλα αλλά το να βγει η πόλη μπροστά. Έτσι, κι επειδή ο ίδιος δηλώνει πως …δεν είναι διορισμένος, έπρεπε να σταθμίσει και το σκέλος της προσωπικής επιβίωσης. Λέει, δηλαδή: «εγώ ζω από τη δουλειά μου… συνεπώς έπρεπε να μετρήσω διπλά τις συνέπειες».
Αλλά επίσης μιλά για την πόλη. Για τον Πελετίδη και το δημοτικό δυναμικό. Αλλά και για την αντιπολίτευση. Κι όχι μόνο… Έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι απαντήσεις του:
– «Στόχος μου ήταν η γρήγορη και αποτελεσματική αλλαγή της πόλης προς τα εμπρός. Και αυτό απαιτεί ενότητα πάνω απ’ όλα. Δυστυχώς μπήκαν πολλά ‘εγώ’ μπροστά και ελάχιστα ‘εμείς’», λέει επίσης ο Αλέξης Σκαρμέας.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕ ΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ
Ερ: Γιατί ενώ πολλοί σου έλεγαν «κατέβα» ποτέ δεν το επέλεξες να θέσεις υποψηφιότητα για δήμαρχος;
Απ: Γιατί οι συγκυρίες δεν διαμορφώθηκαν έτσι όπως θα ήθελα εγώ για να επιτευχθεί ο στόχος. Και στόχος μου δεν ήταν ποτέ η καρέκλα. Στόχος μου ήταν η γρήγορη και αποτελεσματική αλλαγή της πόλης προς τα εμπρός. Και αυτό απαιτεί ενότητα πάνω απ’ όλα. Δυστυχώς μπήκαν πολλά «εγώ» μπροστά και ελάχιστα «εμείς».
Επιπλέον, όπως ξέρεις, εγώ ζω από την δουλειά μου, δεν βρήκα τίποτα έτοιμο, και δεν ήμουν ποτέ σε καμιά θέση διορισμένος για να εισπράττω. Συνεπώς έπρεπε να μετρήσω διπλά τις συνέπειες στην δουλειά μου, γιατί δεν θέλω να εξαρτώ την ζωή μου από το αν θα με ψηφίσει ο άλλος. Δεν είμαι βλέπετε επαγγελματίας πολιτικός.
Ερ: Είναι πάντως κάτι που παραμένει στα σχέδιά σου για το μέλλον; Ή έχει αποκλειστεί τέτοιο σενάριο;
Απ: Και βέβαια παραμένει η πόλη στο μυαλό μου και στη σκέψη μου.
Ερ: Ωστόσο πάντα παρεμβαίνεις στα πράγματα και δη στα δημοτικά. Γιατί και με ποιο στόχο;
Απ: Παρεμβαίνω γιατί ζω στη πόλη, την περπατάω, βλέπω τα καλά και τα κακά της και έχοντας διατελέσει και αντιδήμαρχος μπορώ να δω πολύ πιο εύκολα κάποια πράγματα. Δεν παρεμβαίνω γιατί αποβλέπω σε κάποιο όφελος. Παρεμβαίνω γιατί πονάω την πόλη μου. Άλλωστε η πορεία μου αποδεικνύει και τις προθέσεις μου. Δεν έμαθα να ζω από καρέκλες, και δεν έμαθα να πηδάω από κόμμα σε κόμμα για να αρπάξω τις ευκαιρίες. Ξέρετε, κι εμείς μπορούσαμε να δούμε τις ευκαιρίες, αλλά έχουμε ιδεολογία και πρωτίστως αξιοπρέπεια.
«ΒΑΘΜΟΛΟΓΕΙ» ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΠΕΛΕΤΙΔΗ
Ερ: Πάμε λοιπόν στις απόψεις σου για τα δημοτικά πράγματα: Ποια είναι η γενική εικόνα σου και η εκτίμησή σου για τον Δήμο;
Απ: Πολλά χρόνια Δήμαρχος ο Πελετίδης, αλλά ελάχιστα έργα. Πλήρης αποτυχία στον πολιτισμό, πλήρης αποτυχία στην καθαριότητα της πόλης, πλήρης αποτυχία στο κυκλοφοριακό, πλήρης αποτυχία να διαχειριστεί τα παράλογα πρόστιμα ετών.
Μαζί του στο παραλιακό μέτωπο, μαζί του στην πλήρη υπογειοποίηση του τρένου. Κανένα τείχος στην πόλη μας. Ελεύθερη πρόσβαση όλων των πατρινών, και επιτέλους ένα τραίνο σύγχρονο που να μην χωρίζει στα δύο την πόλη. Κάθε άλλη κουβέντα πάνω σ΄ αυτά και κάθε άλλος αστερίσκος είναι πονηρός.
Και ναι στις πεζοδρομήσεις. Άλλωστε εμείς ξεκινήσαμε τις πεζοδρομήσεις με την Ρήγα Φεραίου, την Παντανάσσης, την Παρθενάκου, (δίπλα στο Αρσακείο), την Πουκεβίλ, και εμείς προτείναμε την πεζοδρόμηση της Μαιζώνος. Πρέπει ο κόσμος να μάθει να περπατάει. Το αυτοκίνητο στο κέντρο θα πρέπει να είναι μόνο για αυτούς που δεν μπορούν. Τους αρρώστους, τους ταξιτζήδες, τους επαγγελματίες που πρέπει να προμηθεύσουν τα μαγαζιά. Δεν μπορεί οι υπόλοιποι να τρέχουμε στα γυμναστήρια και στην πλαζ, και όταν θέλουμε να πάμε για ψώνια ή καφέ να θέλουμε το αυτοκίνητο μας έξω από την καφετέρια.
Παρεμπιπτόντως και την πλαζ εμείς την ανοίξαμε ξανά, διοργανώνοντας μάλιστα και δωρεάν συναυλίες για όλο τον κόσμο.
Ερ: Η Πάτρα πού υστερεί, πού θα μπορούσε να υπερτερεί, προς τα πού να βαδίσει;
Απ: Να βαδίσει στην απλότητα, στην αισθητική, στη νοικοκυροσύνη και όχι στο μπάχαλο. Και σίγουρα να γίνει πόλη με περισσότερο πράσινο και ελεύθερο παραλιακό μέτωπο. Να μην είναι μίζερη, αλλά όμορφη πόλη. Το μπορεί και έχει και όλα τα εφόδια. Γιατί τόσα χρόνια η Πλατεία Γεωργίου δεν έχει φυτευτεί με πράσινο. Έντεκα χρόνια έχει Δήμαρχος ο Πελετίδης. Πότε περιμένει;
ΥΠΑΡΧΕΙ «ΦΩΣ»;
Ερ: Το δυναμικό που ασχολείται με τα κοινά σε αυτή τη φάση, έχει τη δύναμη να φέρει αλλαγές; Και υπό ποιες προϋποθέσεις;
Απ: Δεν νομίζω ότι έχει κάποια δύναμη. Και δεν νομίζω ότι τους ακούει και κανείς. Άλλωστε από τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών ο μόνος που δικαιούται να προσπαθήσει ξανά είναι ο Σβόλης, αλλά και εκεί, αν χαθεί κεντρικά η εξουσία από την Νέα Δημοκρατία, θα ψάχνουν για καρέκλες όλοι αυτοί που έμαθαν να ζουν από τις καρέκλες.
Ερ: Από το υπάρχον δυναμικό στο δημοτικό σκηνικό, ποιους ξεχωρίζεις; Και τι συστήνεις στην αντιπολίτευση;
Απ: Δεν μ΄ αρέσει ούτε να συμβουλεύω, ούτε να συστήνω. Το σημαντικότερο πράγμα στον άνθρωπο είναι ο καθένας να ξέρει να μετράει τον ίσκιο του. Παρά πολύ δύσκολο από ό,τι φαίνεται.
ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ / ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ