Σε πραγματικό αδιέξοδο είναι πια οι περιπτερούχοι. Παλιότερα συνήθιζαν να λένε «δεν βγαίνει κέρδος απ’ τα τσιγάρα αλλά τουλάχιστον έχουμε τα άλλα προϊόντα που μας εξασφαλίζουν ένα ικανοποιητικό εισόδημα. Αν ο πελάτης δεν έρθει για τσιγάρα ή δεν έρθει μόνο για αυτά…».

Χρησιμοποιούσαν για αυτό προϊόντα, όπως οι τηλεφωνικές κάρτες, οι καραμέλες, τα διάφορα σνακ. Και φυσικά, πάνω απ’ όλα ήταν οι σοκολάτες και όλα τα σοκολατοειδή που σαφώς άφηναν ένα καλό κέρδος σε κάθε περιπτερά. Άλλωστε ποιος δεν θα σκεφτόταν το κοντινότερο… περίπτερο, αν σκεφτόταν να φάει μια σοκολάτα; Όμως οι εποχές άλλαξαν και ο πληθωρισμός έχει «χτυπήσει» την «πόρτα» και των περιπτέρων, και στις σοκολάτες. Και μάλιστα φαίνεται ότι τα σούπερ μάρκετ κερδίζουν έδαφος και σε αυτήν την κατηγορία. Αρκεί να αναφέρουμε ένα παράδειγμα.

Ο περιπτεράς αγοράζει τη σοκοφρέτα από την πηγή χονδρικής στα 55 λεπτά και την πουλά μάξιμουμ 60 λεπτά, λιανική, στο περίπτερό του. Όμως το ίδιο ακριβώς προϊόν, το βρίσκεις στο σούπερ μάρκετ να πωλείται στα 44 λεπτά του ευρώ, λιανική φυσικά! Με άλλα λόγια, γιατί να την πάρεις απ’ το περίπτερο, αφού δεν συμφέρει; Έτσι, οι περιπτερούχοι καταγγέλλουν ότι έχουν μείνει να… κοιτούν τα απούλητα σοκολατοειδή που διαθέτουν και που ούτως ή άλλως το κέρδος τους ήταν πενιχρό κι είχε φτάσει στο ναδίρ.

ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ