Τα «αμαρτήματα» της πρώην πλ. Όλγας, νυν πλ. Εθνικής Αντιστάσεως, είναι γνωστά αλλά άλυτα! Βανδαλισμοί και περιθωριακοί που λυμαίνονται τον χώρο. Ουδείς (αρμόδιος) ασχολείται!

 Του Αχιλλέα Ροδίτη (από εφημ. Πολιτεία)

Έχουμε γράψει πολλές φορές για τα κακώς κείμενα στην πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως (πρώην πλ. Όλγας). Από τους κινδύνους, για όποιον περαστικό, μέχρι την ασχήμια και την εγκατάλειψη της. Μέχρι τα σπρέι και τα συνθήματα, που έχουν μετατρέψει…  παγκάκια κι αγάλματα, αλλά ακόμα και την παιδική χαρά, σε ό,τι πιο  αποκρουστικό μπορεί να συναντήσει κανείς ειδικά σε μια ιστορική και κεντρική πλατεία πόλης που κτίστηκε για να αποτελεί όαση.

Η πρωινή μας βόλτα, προ ημερών, στάθηκε απλώς αφορμή για να επιβεβαιώσουμε αυτά που ήδη ξέρουμε… Τα χιλιοειπωμένα προβλήματα, δηλαδή, με τους «τόνους» μπογιάς που έχουν ρίξει άγνωστοι στα αγάλματα και παντού στην πλατεία. Ένα άβατο που και άβατο να μην ήταν, η εικόνα και μόνο σε κάνει να θες να πάς από αλλού, μόνο και μόνο, για να μην κακοκαρδιστείς με όσα θα αντικρίσεις.

Ο ανδριάντας του πρώην Πρωθυπουργού (1924 – 1925) Ανδρέα Μιχαλακόπουλου, στα ίδια χάλια… όπως καταμαρτυρεί μία από τις φωτογραφίες που τραβήξαμε.

Και το χειρότερο; Στο κεντρικότερο σημείο της πλατείας, στο Άγαλμα της Δόξας (έργο του 1928 από τον γλύπτη Αντ. Σώχο). Αλλά, φυσικά, και στο γλυπτό της Νύμφης με το κέρας της Αμάλθειας (δημιουργημένο τον 19ο αιώνα από τον γάλλο γλύπτη Πιέρ Λουασόν ). Πού να φαντάζονταν και οι δύο καλλιτέχνες εκείνης της εποχής, πώς θα ήταν η σημερινή εικόνα του συνολικού δημιουργήματός τους (φωτογραφίες)!

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΛΛΑΓΗΣ

Δυστυχώς, πριν από μερικές γράφαμε για την σκέψη που κατέληξε σε συμφωνία ανάμεσα στο Εργατικό Κέντρο της Πάτρας και το Παράρτημα για την Καταπολέμηση των Ναρκωτικών, ώστε με την λειτουργία «περιπτέρων» ενημέρωσης θα γινόταν προσπάθεια να εκτοπιστούν τα περιθωριακά άτομα που λυμαίνονται την πλατεία και την βανδαλίζουν. Αλλά ούτε αυτό καρποφόρησε. Τα κιόσκια ενημέρωσης για θέματα εργασίας και ζητήματα κινδύνων από τα ναρκωτικά, έμειναν μόνο την περίοδο των γιορτών. Όσο ήταν εκεί, εκείνοι που λυμαίνονται την πλατεία δεν πλησίαζαν λόγω του συνωστισμού. Εκτός από τις μεταμεσονύκτιες ώρες. Μετά τις γιορτές τα κιόσκια έκλεισαν και η πλατεία γύρισε στην πρότερη κατάσταση. Πλέον ο Δήμος οφείλει να αναλάβει δράση!

ΣΤΕΚΙ ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΩΝ

Ο μεγαλύτερος «βραχνάς» για κατοίκους και καταστηματάρχες, είναι, φυσικά, οι παρέες τοξικομανών.

Όχι από την έννοια της αδιαφορίας στο ανθρώπινο πρόβλημα, στον εφιάλτη που εκείνοι αντιμετωπίζουν, αλλά ως προς το ότι όλος ο χώρος της πλατείας είναι τρόπον τινά «αποκλεισμένος» και προορισμένος για αγοραπωλησία ναρκωτικών ουσιών.

Που γίνεται, όπως έχουμε ξαναγράψει, σε απόλυτα κοινή θέα, είτε νύχτα, είτε και μέρα μεσημέρι! Ούτε και σε αυτό υπάρχει παρέμβαση και λύση…