– Έμποροι φεύγουν μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις και ο ΕΕΣΠ επιδιώξει να ανοίξει δίαυλο συνεννόησης με την Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων…

του Αχιλλέα Ροδίτη

Συνάντηση με το διοικητικό συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) έχει προγραμματίσει μέσα στο επόμενο δεκαήμερο το προεδρείο του Εμπορικού και Εισαγωγικού Συλλόγου Πατρών (ΕΕΣΠ) και ο νέος του πρόεδρος κ. Γιώργος Βαγενάς, για το θέμα της υπό απειλή εμπορικής δραστηριότητας της Μαιζώνος μετά την έναρξη του έργου πεζοδρόμησης. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Βαγενάς και ο Εμπορικός Σύλλογος κινούνται σε μια προσπάθεια να διασώσουν το εμπόριο στην οδό. Και αυτό, μετά τις ξαφνικές απαιτήσεις «υψηλών» ενοικίων από ιδιοκτήτες καταστημάτων, ως αποτέλεσμα του έντονου ενδιαφέροντος που εκδηλώθηκε από αθηναϊκές κυρίως εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο της εστίασης, οι οποίες προτίθενται να πληρώσουν όσο-όσο για να εξασφαλίσουν στέγη στον νέο πεζόδρομο.

«Η προσπάθειά μας αποσκοπεί στο να υπάρξει μία συνεργασία και ένας διάλογος με τους ιδιοκτήτες διότι πιστεύουμε ότι μπορεί να αναπτυχθεί ένας δίαυλος επικοινωνίας και συνεννόησης ώστε το εμπόριο να μην εξοστρακιστεί από την Μαιζώνος. Διότι, όπως προσφάτως δήλωσα στην εφημερίδα σας, ‘εάν η Μαιζώνος γίνει …μπαρόδρομος, τότε το εμπόριο της πόλης τέλειωσε οριστικά’», σημειώνει ο κ. Βαγενάς ο οποίος πληροφορεί πως το ραντεβού με την ΠΟΜΙΔΑ στην Αθήνα έχει οριστεί να γίνει στα τέλη του μηνός ή τις αρχές Δεκεμβρίου αλλά ακόμα δεν έχει συμφωνηθεί η ακριβής ημερομηνία.

Βέβαια, ο κ. Βαγενάς έχει ήδη υποστηρίξει ότι και ο Δήμος θα μπορούσε να παρέμβει χαρακτηρίζοντας ως «Εμπορική» τη δραστηριότητα μιας οδού ή ενός πεζόδρομου, κάτι που ήδη έχει συμβεί σε άλλες πόλεις, ωστόσο αναγνωρίζει τις αντικειμενικές δυσκολίες που έχει εν προκειμένω η δημοτική αρχή, στο να εφαρμόσει στην πράξη κάτι τέτοιο. Έτσι, η απευθείας συνεννόηση με τους ιδιοκτήτες ακινήτων διαμέσου του πανελλαδικού οργάνου που τους εκπροσωπεί, αλλά και του τοπικού, (Ένωση Ιδιοκτητών Ακινήτων), φαντάζει ως πιο εποικοδομητική και ελπιδοφόρα.

ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ… ΚΟΛΩΝΑΚΙΟΥ !

Η «Πολιτεία» αποκάλυψε πρόσφατα, με παραδείγματα, τον βαθμό στον οποίο είναι «τσουχτερά» τα νέα ενοίκια που απαιτούν κάποιοι ιδιοκτήτων καταστημάτων στον νέο πεζόδρομο, παρότι ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί το έργο. Έχουν απαιτηθεί ενοίκια απολύτως εξωφρενικά, που, όπως σχολιάσουν επαγγελματίες, παραπέμπουν σε ενοίκια του Κολωνακίου ή της Γλυφάδας! Έτσι, έμποροι που μπορεί να έχουν την επιχείρησή τους στο ίδιο μαγαζί ακόμα και δεκαετίες, αναγκάζονται να φύγουν μην αντέχοντας οικονομικά να ανταποκριθούν. Κι όλα αυτά λέγεται πως συμβαίνουν επειδή επιχειρήσεις εστίασης, (εξ Αθηνών περισσότερο), έρχονται σε επαφή – μέσω μεσιτών – με τους ιδιοκτήτες τάζοντας «λαγούς» με «πετραχήλια».

Για ένα κατάστημα περίπου 100 τ.μ., σε τμήμα της Μαιζώνος που δεν έχει ακόμα πεζοδρομηθεί, από τα 1.700 ευρώ που πληρώνει σήμερα ο ενοικιαστής, ζητήθηκε να πληρώνει 3.200 ευρώ / μήνα. Αντίστοιχα, σε ήδη πεζοδρομημένο τμήμα της οδού, στο ύψος της πλατείας Εθνικής Όλγας, επαγγελματίας έβαλε λουκέτο και μεταφέρθηκε καθώς ο ιδιοκτήτης απαίτησε νέο μίσθωμα 3.000 ευρώ από 1.600 ευρώ το μήνα. Έχουν ζητηθεί και τριπλάσια ενοίκια. Για κατάστημα 80 τ.μ. ζητήθηκε χρηματικό ποσό 2.400 ευρώ από 950 ευρώ.  Σε κάθετους δρόμους, τώρα, η μέση τιμή ενοικίων ήταν 600 με 800 ευρώ το μήνα για μαγαζιά 80 – 100 τ.μ. και τώρα το ενοίκιο εκτινάχθηκε στα 1.500 – 1.800 ευρώ! Ανάλογες είναι και οι αυξημένες απαιτήσεις για καταστήματα εκτός κέντρου, με χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα της Έλληνος Στρατιώτου που αποτελεί εναλλακτική επιλογή.

Επιχειρήσεις εστίασης… τάζουν και μετά τα «γυρίζουν»

Ιδιοκτήτες ακινήτων ενίοτε πέφτουν σε παγίδες αφού επιχειρήσεις εστίασης ναι μεν τάζουν πολλά αλλά στη συνέχεια αλλάζουν σχέδια και μαγαζιά μένουν ξενοίκιαστα. Σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις, φαρμακείου της Μαιζώνος, ζητήθηκε το ποσό των 5.000 ευρώ ως νέο ενοίκιο, από γύρω στα 1.500 € που πλήρωνε ο φαρμακοποιός. Αλλά μετά την αποχώρησή του φαίνεται πως έπαψε να υπάρχει το αρχικό ενδιαφέρον από επιχείρηση εστίασης κι έτσι το μαγαζί νοικιάστηκε όχι πάνω από 1,5 χιλιάρικο το μήνα. Σε άλλη γνωστή περίπτωση, γωνιακού καταστήματος, εταιρεία που δέσποζε επί πολλά έτη στον χώρο και πλήρωνε ενοίκιο 5.000 € αρνήθηκε να πληρώσει 17.000 € με αποτέλεσμα να μετακομίσει. Αλλά η μεγάλη επιχείρηση υγειονομικού ενδιαφέροντος που έδειχνε να θέλει να εγκατασταθεί εκεί άλλαξε πλάνα, με αποτέλεσμα το μαγαζί να ενοικιαστεί τελικά από τρίτη επιχείρηση με το ίδιο ενοίκιο περίπου που πλήρωνε η πρώτη εταιρεία!

ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ – ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ