Οφείλουν εκατομμύρια σε πολλές οικογένειες Πατρινών. Τα χρήματα -παρά τις υποσχέσεις- ουδέποτε εδόθησαν…
Του Κωνσταντίνου Φλαμή
Δύο φορές η Πάτρα δοκιμάστηκε από σφοδρούς βομβαρδισμούς στην περίοδο της Κατοχής και οι ζημιές που υπέστησαν στα σπίτια τους οι ντόπιοι μεγάλες.
Μάλιστα όπως συνέβη και με τις Γερμανικές αποζημιώσεις, έτσι και με τις ζημιές από τις βόμβες, παρά τις υποσχέσεις στους «βομβόπληκτους»… ουδέποτε εδόθησαν. Προφανώς θα ήταν από τα χρήματα… που θα μας έδιναν οι Γερμανοί και ουδέποτε κατέβαλαν!
Κάτοικοι της περιοχής Φρουρίου της Πάτρας έχουν και έγγραφα στα οποία σημειώνονται τα εξής: «Ο αιτών υπέστη ζημίας κατά τον βομβαρδισμόν της 23ης Απριλίου 1941 και της 3ης Οκτωβρίου 1944 εις την επί της οδού Φρουρίου αριθμός 47 οικίαν του υπό εχθρικών αεροπλάνων και κατά τα πολεμικάς επιχειρήσεις της πόλεως μεταξύ των Αγγλικών και Γερμανικών στρατευμάτων αίτινες υπελογίσθησαν υπό της αρμόδιας επιτροπής εις δραχμές εβδομήκοντα χιλιάδας προπολεμικάς».
Κι όμως τα χρήματα αυτά, ο συγκεκριμένος δικαιούχος (όπως και δεκάδες άλλοι) ουδέποτε τα πήραν αφού η Γερμανία ποτέ δεν μας αποζημίωσε.
Τρεις σφοδροί βομβαρδισμοί
Η Πάτρα δοκιμάστηκε με σφοδρό βομβαρδισμό αμέσως μετά την είσοδο της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στις 28 Οκτωβρίου 1940. Τα ιταλικά βομβαρδιστικά τύπου FIAT BR.20 CICOGNIA, της 116ης ομάδας των Πελαργών του 277ου σμήνους της ιταλικής αεροπορίας έπληξαν την πόλη από μεγάλο ύψος σε μια επίθεση η οποία ξεκίνησε στις 9.45 το πρωί για να τελειώσει το μεσημέρι της ίδιας ημέρας. Τα θύματα, άμαχοι πολίτες, έφθασαν σύμφωνα με την εφημερίδα «Σημερινή», της 28ης Οκτωβρίου 1940, τα 193, τα οποία αποτελούντο από 125 άνδρες, 43 γυναίκες και 25 παιδιά.
Οι Γερμανοί πιλότοι έξι μήνες αργότερα σχεδιάζοντας την προέλασή τους από την Ελλάδα αποδείχθηκαν πολύ πιο ικανοί όσον αφορά την βύθιση Ελληνικών πλοίων στον Πατραϊκό! Η Πάτρα βομβαρδίστηκε σφοδρά από τα Γερμανικά Junkers 87 στις 23 Απριλίου 1941. Τότε υπήρξαν καταστροφές όχι μόνο στην πόλη αλλά και στα περίχωρα από τον Ψαθόπυργο μέχρι τα Βραχνέικα. Βομβαρδισμός υπήρξε και κατά την αποχώρηση των Γερμανών τον Οκτώβριο 1944.
