ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ - Politeia News Blue logo

ΠΑΤΡΑ – Δ. ΕΛΛΑΔΑ

#ΠΑΤΡΑ

#ΚΑΙΡΟΣ

#ΚΟΙΝΩΝΙΑ

#COVID19

#Δ.ΕΛΛΑΔΑ

#ΑΘΛΗΤΙΚΑ

#ΚΟΡΩΝΟΙΟΣ

#ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ

#ΥΓΕΙΑ

Πατρινοί μετανάστες εξηγούν στην «Πολιτεία» γιατί… ΔΕΝ γυρνούν!

Facebook
Twitter
Του Αχιλλέα Ροδίτη
Η μεγάλη οικονομική κρίση στην Ελλάδα, που συνοδεύτηκε από δυσβάσταχτα μνημόνια, οδήγησε σε μια ασταμάτητη φυγή συμπολιτών στο εξωτερικό.
Σ’ ένα «τσουνάμι» μετανάστευσης που δυστυχώς μεγάλο μέρος του προήλθε και από την περιοχή μας, αφού συμπολίτες από την Πάτρα, την Αχαΐα κι ευρύτερα τη Δυτική Ελλάδα, διέφυγαν στο εξωτερικό αναζητώντας επαγγελματική τύχη και πιο σταθερό εργασιακό μέλλον.

Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, περίπου μισό εκατομμύριο Έλληνες μετανάστευσαν στο διάστημα 2008-2017. Και βάσει έρευνας του ΣΕΒ 86,3% ήταν εργάσιμης ηλικίας (15-64 ετών), ενώ 51,4% προερχόταν από την ηλιακή κατηγορία 25-44 ετών.

ΤΟ «ΣΤΟΙΧΗΜΑ» ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟΥ

Από το 2018, που άρχισε κάτι να κινείται ξανά στη χώρα, μπήκε στο κάδρο της πολιτικής εξουσίας το μεγάλο «στοίχημα» του επαναπατρισμού πολλών εξ αυτών των μεταναστών, σχεδόν κανείς δεν γύρισε! Η μετανάστευση συνεχίστηκε. Το 2019 οι μετανάστες ανήλθαν σε 95.020 και το 2020 σε 77.837.

Το 2019 o τότε υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης παρουσίασε και το πιλοτικό πρόγραμμα «Ελλάδα Ξανά» (Rebrain Grecce) με στόχο τον επαναπατρισμό 500 Ελλήνων επιστημονικής ειδίκευσης και «πόλο» έλξης την εξαγγελία 3.000 ευρώ ως μηνιαίες αποδοχές. Αλλά μετά, ήρθε κι ο κορωνοϊός, για να ρίξει εντελώς στον «Καιάδα» την φιλοδοξία του περίφημου «Brain Gain».

Όμως, η απρόβλεπτη εξέλιξη της πανδημίας είναι κάτι που «διαβάζεται» κι ανάποδα… Καθώς πολλοί από τους μετανάστες αναγκάστηκαν να επιστρέψουν λόγω υγειονομικής κρίσης αλλά το ασταθές ελληνικό περιβάλλον δεν κατάφερε να τους συγκρατήσει, αφού δεν είχε να τους προσφέρει κανένα απολύτως δέλεαρ. Σχεδόν όλοι όσοι γύρισαν στην πανδημία, ξαναέφυγαν μόλις έκαναν την σύγκριση προοπτικών που τους παρέχει η Ελλάδα και η χώρα στην οποία είχαν ήδη μεταναστεύσει.

για ΚΕΝΤΡΙΚΗ 2

ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ «ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ»

Και το ερώτημα είναι… αν τελικά ποτέ θα μπορέσει να επιτευχθεί το περίφημο στοίχημα του επαναπατρισμού Ελλήνων μεταναστών και πώς.

Είναι το ερώτημα που η «Πολιτεία» αποφάσισε να θέσει ευθέως στους αληθινούς «πρωταγωνιστές». Σε πατρινούς που μετανάστευσαν και που απαντούν ευθέως, γιατί δεν ξαναγυρνούν στην Ελλάδα. Μάλιστα η εφημερίδα επέλεξε τους συνεντευξιαζόμενους με τρόπο ώστε να καλύψει όλες τις κατηγορίες.

Ανάμεσα στους τέσσερις Έλληνες – Πατρινούς μετανάστες με τους οποίους μιλήσαμε, διαλέξαμε έναν ο οποίος γύρισε αλλά επειδή είχε εδώ την οικογένεια του και έναν ο οποίος επέστρεψε στην πανδημία, προσπάθησε να εργαστεί και να παραμείνει εδώ, αλλά η ανασφάλεια τον έκανε να ξαναφύγει.

1. ΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΤΟΥΡΗΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΤΟΥΡΗΣ, (ΚΟΜΜΩΤΗΣ – ΛΟΝΔΙΝΟ)

Ο Άγγελος Βεντουρής προσπάθησε να μείνει στην Πάτρα όταν επέστρεψε στην πρώτη καραντίνα. Αλλά τελικά έβγαλε ξανά εισιτήριο χωρίς επιστροφή… «Είναι η κατάσταση τέτοια στην Ελλάδα που νιώθεις πως δεν υπάρχουν οι κατάλληλες εργασιακές συνθήκες να σε ‘κρατήσουν’ στο να εργαστείς και να δημιουργήσεις πράγματα για το μέλλον. Εάν μιλήσουμε συγκεκριμένα για την Αγγλία, που έζησα τα τελευταία χρόνια, αν κάνεις μια σύγκριση μεταξύ των δυο χωρών στον τομέα της εργασίας, θα δεις πως δουλεύοντας στην Ελλάδα με τις ίδιες ημέρες και ώρες που εργάζεσαι στο εξωτερικό… οι διαφορές είναι τεράστιες κι ασύλληπτες. Τόσο στο οικονομικό κομμάτι, όσο και στο εργασιακό, δηλαδή: συνθήκες εργασίας και δικαιώματα. Στην Ελλάδα είναι αρκετά δύσκολο στο να γυρίσει κάποιος, διότι θεωρώ ότι υπάρχει εκμετάλλευση σε αρκετούς κλάδους. Και δεν υπάρχει αξιοκρατία, επίσης, στο να αναγνωριστεί αυτό που κάνεις και να ανταμειφθείς κατάλληλα».

2. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΜΠΑΝΗΣ

ΚΩΝΤΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΜΠΑΝΗΣ, (ΜΟΥΣΙΚΟΣ – ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ)

Ο Κωνσταντίνος Αλμπάνης είναι από τους τελευταίους που έφυγαν και μάλιστα σε μεγαλύτερη ηλικία. Κατόρθωσε να βγάλει πράσινη κάρτα στις ΗΠΑ και σήμερα είναι μόνιμος κάτοικος Νέας Υόρκης. Είναι επαγγελματίας Μουσικός και Μαέστρος και στην Πάτρα διατηρούσε δικό του στούντιο ηχογράφησης. Αυτό που μας λέει είναι: «Είναι πολύ απλή η εξήγηση. Όταν έφυγε ο οποιοσδήποτε μετανάστης, η κατάσταση που είχε η Ελλάδα για αυτόν ήταν πολύ καλή. Και τώρα, δυστυχώς, είναι κατά πολύ… χειρότερη! Άρα λοιπόν τι έχει αλλάξει, για να ξαναγυρίσει; Δεν υπάρχει κανένας λόγος. Αντιθέτως. Αν τότε που μετανάστευσε είχε έναν λόγο να το κάνει, τώρα έχει ακόμα πιο πολλούς για να παραμείνει εκεί που είναι…».

3. ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, (ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ – ΛΟΝΔΙΝΟ)

Ο πατρινός βραβευμένος Σκηνοθέτης, που δραστηριοποιείται στην Αγγλία, Γεράσιμος Παπαχριστόπουλος, υποστηρίζει: «Στην περίπτωση που ο μετανάστης στέκεται γερά στα οικονομικά του πόδια, κι εφόσον η επαγγελματική του πορεία έχει δυνατότητες ανέλιξης, είναι ίσως ο πρώτιστος λόγος να παραμείνει κάποιος στο εξωτερικό. Σε δεύτερη μοίρα έρχεται η ποιότητα ζωής της αντίστοιχης χώρας σε συνάρτηση με την προσωπική ζωή του μετανάστη. Η υψηλή ποιότητα ζωής συνοδευόμενη από μια καλή σχέση κι αγαπημένους φίλους, καθιστά τη χώρα δεύτερη πατρίδα. Μόνο αν κάποιος έχει οικογένεια πίσω, αυτό έχει σοβαρό λόγο για να πάρει το αεροπλάνο της επιστροφής», σημειώνει.

4. ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΤΡΑΤΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΤΡΑΤΟΣ, (ΓΥΡΙΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΙΑ)

Ο Αρχιτέκτονας Τοπίου, Γιάννης Πετράτος, ήταν από εκείνους που είχαν οικογένεια πίσω. Η Ολλανδία του άνοιξε τις πόρτες και την αγκαλιά. Πέτυχε επαγγελματικά αλλά άδραξε την ευκαιρία για να γυρίσει μόνο επειδή έπρεπε να είναι δίπλα στην οικογένεια του. Και επειδή λόγω εξειδίκευσης μπόρεσε να βρει μια θέση εργασίας με απολαβές συγκρίσιμες.

Ο ίδιος λέει στην «Πολιτεία»: «Το 80% έφυγαν για οικονομικούς λόγους. Δεν έβρισκαν δουλειά στην Ελλάδα ή τους έγινε πρόταση επειδή ήταν υψηλών προσόντων. Άρα, για την Ελλάδα, που είναι σε τροχιά ανάπτυξης αλλά θεωρητικά είναι ακόμα σε κρίση, είναι δύσκολο να υποστηρίξει την οικονομική τους ευμάρεια».

Και προσθέτει τους πρόσθετους κοινωνικούς λόγους: «Έχουν φτιάξει μια ζωή εκεί. Πήραν τις οικογένειες ή δημιούργησαν. Ζουν σε τελείως διαφορετική κατάσταση. Η Ελλάδα τους λείπει ως χώρα αλλά το εκεί κράτος τους έχει δώσει τη δυνατότητα ζουν αξιοπρεπώς. Κι αυτό τους αποτρέπει να σκεφτούν την επιστροφή».

Και εξηγεί: «Για παράδειγμα, ο κατώτατος μισθός στην Ολλανδία, περίπου 1.700 €, καλύπτει κατά πολύ τη ζωή και με μια καλή διαχείριση εξασφαλίζει και την αποταμίευση. Επίσης, το ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμιά οικονομική και φορολογική σταθερότητα, όπως στο εξωτερικό, και καμιά σιγουριά για το τι καινούργιο θα ‘ξημερώσει’, αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα. Θα γυρίζουν πολύ μεγάλοι ή αν η οικονομική πρόταση που θα τους γίνει είναι πολύ καλύτερη».

Μοιραστείτε το άρθρο :

Δείτε επίσης...

Eγγραφή στο Newsletter

Scroll to Top