– Ο Δήμος εξετάζει εναλλακτικές λύσεις για δραστική παρέμβαση στον δρόμο της Πλαζ που έχει διαβρωθεί σε επικίνδυνο βαθμό!

 

του Αχιλλέα Ροδίτη (από εφημερίδα ΠΟΛΙΤΕΙΑ)

Μία βόλτα στην παραλία της Πλαζ της Πάτρας, είναι αρκετή για να διαπιστώσει ακόμα και ένας μη έμπειρος και μη ειδικός, το μέγεθος του προβλήματος που αφορά στην διάβρωση της ακτής και στο «φάγωμα» του οδοστρώματος το οποίο σε ορισμένα σημεία, μάλιστα, είναι κυριολεκτικά κρεμασμένο στον αέρα αφού το χώμα κάτω από την άσφαλτο έχει «φαγωθεί» σε πολύ μεγάλο τμήμα και βάθος.

Σε άλλα σημεία, η άσφαλτος δεν άντεξε, κατέρρευσε. Και σε άλλα, είναι έτοιμη να πέσει, έστω κι αν πεζοί ή οχήματα περνούν από πάνω!

 

 

 

Την ίδια ώρα, ενώ η δημοτική αρχή έχει απασχοληθεί με το θέμα, φαίνεται ότι τα «χέρια» είναι «δεμένα» εξαιτίας του γνωστού πάγιου προβλήματος με τις απαγορεύσεις εκτέλεσης έργων εντός αιγιαλίτιδας ζώνης, απαγορεύσεις τις οποίες επιτηρεί η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου.

 

 

 

Αλλά αυτό που απάντησε στην «Πολιτεία» ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος Αρχιτεκτονικού Έργου – Ηλεκτρομηχανολογικών Έργων (Η/Μ) και Έργων Υποδομής. Παναγιώτης Μελάς, είναι ότι ο Δήμος δεν θα αφήσει την κατάσταση σε βαθμό κινδύνου για τους πολίτες, έστω και με «πειρατικές» παρεμβάσεις που γίνονται για να διασφαλιστεί η δίχως προβλήματα πρόσβαση και διέλευση σε μία περιοχή που από τώρα και για όλη την καλοκαιρινή περίοδο θα σφύζει από ζωή, με προσέλευση δεκάδων χιλιάδων λουομένων, κι όχι μόνο.

 

 

Έχουμε όμως και μία νέα ενδιαφέρουσα αποκάλυψη. Την εναλλακτική πρόταση ενός «ειδικού», πρόταση που θέλει να εξετάσει ο Δήμος και η οποία «υπόσχεται» αφενός την νόμιμη παρέμβαση, αφετέρου την παρέμβαση που δεν κοστίζει, όσο ένα έργο αποκατάστασης εδάφους. Η πρόταση προέρχεται από τον συμπολίτη, Μελετητή κ. Ηλία Θεοδωρόπουλο, (ένθετη φωτογραφία στο κέντρο), Μηχανικό Μηχανολόγο Bsc και Αρχιτέκτονα Ναυπηγό HND, απόφοιτος του Πολυτεχνείου Sunderland United Kingdom (ένθετη φωτογραφία).

 

 

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΠΡΟΤΑΣΗ

«Την θάλασσα την πολεμάς από μέσα…»

Ο κ. Θεοδωρόπουλος έχει πείρα σε θαλάσσιες κατασκευές, Μαρίνες και άλλα έργα που εμποδίζουν την διάβρωση του εδάφους. Όπως ευθύς εξ αρχής εξηγεί, η Αρχή που πρέπει να αποτελεί «οδηγό» μας, είναι ότι «την θάλασσα δεν την πολεμάς από την ξηρά, αλλά μέσα στην θάλασσα». Και επισημαίνει πως είναι ένα ρητό που «γεννήθηκε» στις ΗΠΑ οδηγώντας τους Αμερικανούς μόνο σε τέτοιου είδους παρεμβάσεις για την επίλυση αντίστοιχων προβλημάτων διάβρωσης ακτών.

Ο κ. Θεοδωρόπουλος έχει ήδη ενημερώσει σχετικά την δημοτική αρχή και επίκειται συνάντησή του με αρμόδιους τεχνικούς συμβούλους προκειμένου να εξετάσουν τις λεπτομέρειές της και να καταλήξουν σε πιθανή χρησιμότητα ή μη. Πιο συγκεκριμένα, η πρόταση αυτή προβλέπει την τοποθέτηση πλωτών κυματοθραυστών παράλληλα με την παραλία και σε απόσταση 100 μέτρων από την ξηρά. Ανάμεσα στους πλωτούς κυματοθραύστες, ανοίγματα 40-50 μέτρων. Ο αριθμός τους θα καθορίζεται με βάση το μήκος της ακτής που χρήζει προστασίας.

Δεν είναι, βέβαια, ότι ανακαλύψαμε την Αμερική αφού αυτού του είδους οι παρεμβάσεις υπάρχουν χρόνια πριν σε ακτές της Ιταλίας και άλλων κρατών. Ειδικά στην ανατολική πλευρά της Ιταλίας που «βλέπει» προς την Αδριατική, από την πόλη Ανκόνα μέχρι και το Ρίμινι, υπάρχουν από την δεκαετία του ’90 τέτοιοι κυματοθραύστες. Αλλά οι ακόμα πιο σύγχρονοι, τους οποίους προτείνει και μας δείχνει σε φωτογραφίες, ο κ. Θεωδρόπουλος, έχουν εφαρμοστεί στην Κύπρο, στην Λεμεσό συγκεκριμένα, (φωτογραφία), και αλλού, με θεαματικά αποτελέσματα όσον αφορά την προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος της διάβρωσης των ακτών.

 

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ

Εξηγώντας τα τεχνικά χαρακτηριστικά ενός τέτοιου έργου, κάνει λόγο για «πασσάλους και τουμπο-σωλήνες μεγάλου διαμετρήματος εν σειρά στην πλευρά της θάλασσας, που θα συγκολληθούν με το πλέγμα του οδοστρώματος». Επίσης τονίζει ότι βάσει μετεωρολογικών στοιχείων από το 1950, ο Πατραϊκός δεν έχει δώσει κύματα άνω των 2,5 μέτρων, ως εκ τούτου, όσο μεγάλος κι αν είναι ο κυματισμός, θα σκάει στον κυματοθραύστη και θα εξουδετερώνεται το 80% της ενέργειας η οποία θα φθάνει εξασθενημένη στην ακτή. Επίσης σημειώνει ότι με την ελαχιστοποίηση της διάβρωσης του μετώπου, «οι δρόμοι που συνορεύουν με την θάλασσα μπορούν έπειτα να ανασκευαστούν αλλά αυτό θα έχει μεγάλη διάρκεια ζωής αφού δεν θα υπάρχει απειλή». Και προσθέτει με νόημα: «Κάθε άλλη παρέμβαση, επί εδάφους μόνο, είναι σα να κάνουμε μια… τρύπα στο  νερό».

 

 * Οι τρεις φωτογραφίες που ακολουθούν μας δείχνουν πώς είναι ένας έτοιμος κατασκευασμένος κυματοθραύστης αλλά και πώς λειτουργεί στην επιφάνεια της θάλασσας αλλά και μέσα στο νερό:

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ