του Αχιλλέα Ροδίτη

Ανεργία υπάρχει και ειδικά στους νέους. Και ασχέτως από τις διαφωνίες σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, για το αν οι δείκτες ανεργίας έχουν τελικά μειωθεί ή αντιθέτως παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, το αξιοσημείωτο στοιχείο που προκύπτει από την ίδια την αγορά και πρέπει να μας προβληματίσει, είναι ότι υπάρχουν πολλές κενές θέσεις εργασίες που περιέργως δεν καλύπτονται! Το διαμηνύουν με ονοματεπώνυμο τεχνικοί εργολάβοι οι οποίοι δηλώνουν στην «Πολιτεία» ότι ψάχνουν αλλά δεν βρίσκουν προσωπικό.

Κι έχει αξία να το αναδείξει κανείς διότι εν προκειμένω δεν μιλάμε για… δουλειές του ποδαριού, αλλά για θέσεις εργασίας με ικανοποιητικές αμοιβές, με συνέπεια στην ασφάλιση, αλλά και με προοπτικές για έναν νέο που θέλει να επενδύσει μελλοντικά σε ένα επαγγελματικό μετερίζι το οποίο δεν θα απειληθεί από αναδουλειά.

Ένας από τους εργολάβους που μας μιλούν είναι ο γνωστός από την Αερολέσχη Πατρών της οποίας είναι πρόεδρος, ο κ. Τάσσος Λιακόπουλος που ασχολείται επαγγελματικά ως ηλεκτρολόγος.

Αυτό που μας είπε ήταν:

«Ταλαιπωρούμαι γιατί ψάχνω και δεν βρίσκω εργαζόμενους. Έχω βάλει δεκάδες φορές αγγελίες, ψάχνω στόμα με στόμα, μιλάω σε φίλους και συγγενείς. Με το… σταγονόμετρο βρίσκω διαθέσιμους, να δουλέψουν και να τους μάθω τη δουλειά, εξασφαλίζοντας ένα πολύ σταθερό και καλό μεροκάματο συν βέβαια την ασφάλισή τους».

Μάλιστα τόλμησε να προβλέψει:

«Επειδή μιλάω και με άλλους συναδέλφους, ηλεκτρολόγους αλλά και υδραυλικούς, ακόμα και ελαιοχρωματιστές και εργάτες της οικοδομής, συμπεραίνω ένα πράγμα: σε πέντε με δέκα χρόνια θα εκλείψουν οι τεχνίτες».

Και συμπληρώνει: «Το λέω υπεύθυνα επειδή οι περισσότεροι σαν κι εμένα είμαστε ήδη σε ηλικία που οδεύσουμε προς τη συνταξιοδότηση. Αλλά τουλάχιστον στην Πάτρα διαπιστώνουμε ότι λόγω απροθυμίας νέων να ασχοληθούν, δεν υπάρχουν συνεχιστές να πάρουν τη σκυτάλη».

Και πράγματι, τα λεγόμενά του επιβεβαιώνονται απολύτως και από τεχνίτες άλλων ειδικοτήτων. Όπως για παράδειγμα ο κ. Κώστας Σπηλιωτόπουλος, ελαιοχρωματιστής. Ο οποίος συνυπογράφει τις παραπάνω δηλώσεις επισημαίνοντας πως και εκείνος αναζητά νέους να εργαστούν κοντά του, αλλά δεν βρίσκει. Και επίσης γνωστοποιεί: «Σας πληροφορώ ότι υπάρχουν δουλειές που δεν τις αναλαμβάνω, με αποτέλεσμα να χάνω κι εγώ, επειδή ακριβώς δεν έχω άτομα για να δουλέψουμε. Και μιλάμε για μια δουλειά που δύσκολα βρίσκεις τέτοιο μεροκάματο, μαζί με τα ένσημα και πολλά θετικά ακόμα…».

Αλλά στο ρεπορτάζ συνεισφέρει και ο κυρ Αντρέας, συντηρητής σε πισίνες κατοικιών και ξενοδοχειακών συγκροτημάτων. Όπως αναφέρει, έχει την εταιρεία του για πάνω από δέκα χρόνια και έχει πετύχει να έχει έναν αρκετά μεγάλο κύκλο εργασιών, συντηρώντας και φροντίζοντας πισίνες σε σπίτια από την Αχαΐα μέχρι και την Αιτωλοακαρνανία. Αλλά κι εκείνος ενώ είναι κοντά στη σύνταξη και δεν έχει ένα παιδί να του παραδώσει τη σκυτάλη, αναζήτησε νέους αλλά δεν τα κατάφερε. Ο ίδιος δηλώνει: «Σκεφθείτε ότι μια δουλειά σχετικά ξεκούραστη, χωρίς ίχνος άγχους, που θα ταίριαζε σε πολλούς νέους. Παρότι όμως προσφέρω καλή αμοιβή, πάνω και από τον βασικό μισθό, με πολλά μπόνους αλλά και μια τέχνη την οποία μπορεί ένας νέος να την κάνει εύκολα κτήμα του και να την αναπτύξει για προσωπικό όφελος, δεν βρίσκω κανέναν διαθέσιμο»!

ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ / ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ