Δεν χρειάζεται κανείς να κοιτάξει πίνακες τιμών για να αισθανθεί το βάρος της ακρίβειας· αρκεί μια απλή βόλτα στο σούπερ μάρκετ ή στο φούρνο της γειτονιάς. Η καθημερινότητα του μέσου εργαζόμενου δοκιμάζεται ολοένα και περισσότερο, καθώς τα βασικά αγαθά κοστίζουν πλέον περισσότερο απ’ όσο μπορεί να αντέξει ο οικογενειακός προϋπολογισμός.

Το πρόβλημα δεν είναι πια θεωρητικό – είναι υπαρκτό, μετρήσιμο και διαμορφώνει νέες συμπεριφορές, συρρικνώνοντας σταδιακά την ποιότητα ζωής.

Το ψωμί ως τεκμήριο ακρίβειας

Το ψωμί, που άλλοτε θεωρούνταν δεδομένο, μετατράπηκε σε δείκτη οικονομικής πίεσης. Από τα 0,80 ευρώ του 2020, σήμερα η φρατζόλα φτάνει έως 1,50 ευρώ — μια αύξηση που δεν αποτυπώνει απλώς υψηλό κόστος, αλλά αλλαγή στο πώς ορίζονται οι καθημερινές ανάγκες.

Ο καφές που έγινε πολυτέλεια

Η ιστορική αύξηση στην τιμή του καφέ, που έχει φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα εδώ και 50 χρόνια, αποτελεί μια ακόμη ένδειξη αλλαγής εποχής. Ο καφές στο χέρι, που για πολλούς ήταν μια μικρή καθημερινή «ανάσα», αγγίζει πλέον τα 2,50 ευρώ. Αυτό μεταφράζεται σε περίπου 80 ευρώ τον μήνα για κάποιον που πίνει έναν καφέ ημερησίως. Οι επαγγελματίες του κλάδου προειδοποιούν ότι έρχονται και νέες ανατιμήσεις, καθώς η αλυσίδα κόστους —μεταφορές, πρώτες ύλες, ενέργεια— πιέζει τα περιθώρια κέρδους.

Όταν το ψωμί και ο καφές γίνονται είδη πολυτελείας, τότε η καθημερινότητα έχει ήδη αλλάξει επίπεδο…