| ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ Γ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ

του Αχιλλέα Ροδίτη (από εφ. Πολιτεία)

Για τον εκπρόσωπο των Ελλήνων Πτυχιούχων, κ. Γιώργο Δημητριάδη, το θέμα δεν είναι αν έρθουν ή όχι τα μη κρατικά πανεπιστήμια αλλά ότι πρέπει οι Πανελλήνιες να γίνουν παρελθόν και η πολιτεία να επικεντρωθεί: α) στην βελτίωση της Παιδείας από το σχολείο, β) στη στρατηγική απορρόφησης πτυχιούχων στην εργασία και γ) στη δημιουργία νέων σχολών που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του μέλλοντος…

ΝΑΙ ή ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΗ ΚΡΑΤΙΚΑ…;

Ενώ η δημόσια συζήτηση για τα μη κρατικά πανεπιστήμια έχει ήδη ξεκινήσει και θα «φουντώσει» προσεχώς, το ίδιο και η συζήτηση για το εάν τελικά οι Πανελλήνιες έχουν κλείσει τον «κύκλο» τους, υπάρχουν δυο σημαντικές διαστάσεις: Πρώτον, το πού βρίσκουν δουλειά οι πτυχιούχοι και δεύτερον, εάν υπάρχουν ειδικότητες σχετιζόμενες με την τεχνολογία και το «μέλλον». Όπως, πχ, οι Μηχανικοί Τεχνητής Νοημοσύνης για τους οποίους υπάρχει τεράστια ζήτηση παγκοσμίως!

Για όλα αυτά, η «Πολιτεία» μίλησε και πήρε τις απόψεις του εκπροσώπου Ελλήνων Πτυχιούχων, του Προέδρου της Ένωσης Ανέργων Πτυχιούχων Ελλάδας, κ. Γιώργου Δημητριάδη ο οποίος προσφάτως απέσπασε και την ιδιότητα του μέλους γραμματείας Νεότητας της ΓΣΕΕ.

Ο κ. Δημητριάδης δεν διστάζει ευθαρσώς να δηλώνει ότι «σε μια ελεύθερη οικονομία είναι πολύ λογικό να υφίστανται και μη κρατικά πανεπιστήμια, δεν είναι κακό». Ενώ πρόσθεσε ότι για τα δημόσια πανεπιστήμια μας, «δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος».

Εξηγώντας ότι: «μα, ούτως ή άλλως, και τώρα που μιλάμε τα δημόσια πανεπιστήμιά μας συγκρίνονται με όλα τα άλλα πανεπιστήμια του κόσμου, έστω κι αν δεν έχουν παραρτήματά τους στην Ελλάδα». Υπογράμμισε επίσης ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν έχουν να φοβηθούν «απολύτως τίποτα» από μια τέτοια σύγκριση, ενώ ανέφερε, ως παράδειγμα, το Πανεπιστήμιο Πατρών στο οποίο ο ίδιος φοίτησε και το οποίο «κάθε χρόνο είναι στην πρώτη 500αδα των πανεπιστημίων του κόσμου»!

ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ

Αυτό στο οποίο εστίασε την κουβέντα ο κ. Δημητριάδης, όχι λέγοντας μόνο την δική του άποψη αλλά και μεταφέροντας την άποψη που κυριαρχεί, λίγο – πολύ, στους κόλπους των 30ρηδων, σήμερα, Ελλήνων Πτυχιούχων, και αυτών που παραμένουν εντός της χώρας, και εκείνων που έχουν ήδη πάρει τον δρόμο της μετανάστευσης, είναι ότι πρέπει να μπει στο τραπέζι «τι κάνουμε με τις Πανελλήνιες».

Ανέφερε: «συγκεκριμένα, θα έπρεπε να ανοίξουμε την κουβέντα όχι μόνο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά ξεκινώντας από τον βασικό πυλώνα της παιδείας, το σχολείο. Στην Ελλάδα όμως έχουμε στρεβλή παιδεία. Το πρώτο ερώτημα που θα έθετα είναι «εάν στη χώρα μας υπάρχει δημόσια και δωρεάν παιδεία».

Και πρόσθεσε: «αλλά δεν υπάρχει το ‘δωρεάν’ όταν οι γονείς πληρώνουν κάθε μήνα από 400 έως και 600 ευρώ για φροντιστήρια. Και όλα αυτά γιατί; Για ένα διαγώνισμα που θα έρθει στον Ιούνιο και να κρίνει αυτό το διαγώνισμα εάν αυτά τα παιδιά μπορούν να εισαχθούν στην ανώτατη εκπαίδευση. Εγώ δέχομαι ότι το σύστημα των Πανελληνίων είναι αδιάβλητο, πράγματι. Είναι όμως και δίκαιο για όλα τα παιδιά;».

Με βάση αυτές τις σκέψεις, ο κ. Δημητριάδης προτείνει την κατάργηση των Πανελληνίων και την αντικατάσταση του κριτηρίου εισαγωγής στα πανεπιστήμια μέσω των βαθμών στη διάρκεια των τριών ετών φοίτησης στο λύκειο. «Ας ανοίξουμε επιτέλους αυτόν τον κύκλο για ένα ακαδημαϊκό απολυτήριο όπου θα μετρούν τα τρία χρόνια του λυκείου για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο;», κατέληξε.

ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ 

ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ… “ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ” !!

Αυτό που κατά τον ίδιο αποτελεί αντικείμενο της πιο ουσιαστικής συζήτησης, δεν είναι το από πού θα έχει πτυχίο κάποιος, όσο, το αν θα μπορεί να απορροφηθεί στην εργασία.

«Έχουμε γεμίσει τις βιβλιοθήκες των νέων της χώρας με πτυχία, κύριε Ροδίτη», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Δημητριάδης. Εξηγώντας ότι μπορούν να έρθουν τα μη κρατικά πανεπιστήμια, όμως η έγνοια των πολιτικών θα πρέπει, όπως είπε, να είναι στο να μπορέσουν οι πτυχιούχοι μας να βρίσκουν εργασία με αξιοπρεπείς συνθήκες «και κυρίως με διασφαλισμένη την αξιοκρατία στην ανέλιξη τους».

Επίσης υπογράμμισε την ανάγκη εναρμόνισης της αγοράς εργασίας με την τεχνολογία και τις νέες ανάγκες. «Δηλαδή, αυτό που το ζω μέσα από τον Σύλλογό μας είναι ότι στην αγορά εργασίας ζητούνται ήδη, συνεχώς, Μηχανικοί Τεχνητής Νοημοσύνης. Όμως δεν υπάρχουν τέτοιες Σχολές ενώ θα μπορέσουν να υπάρξουν εάν έρθουν και τα μη κρατικά πανεπιστημια. Το θέμα μας όμως είναι ότι η πολιτεία πρέπει να ασχοληθεί με αυτό», κατέληξε.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ