– Περιγράφουμε το ωράριο ενός Πυροσβέστη, που όμως είναι καθ’ όλα όμοιο κι απαράλλαχτο με το ωράριο όλων των Πυροσβεστών

του Αχιλλέα Ροδίτη – 

…Βασίλης, Θανάσης, Παναγιώτης, Γιώργος, Σωτήρης, Τάσος, Εβελινα…!

Ποιοι είναι;

Οι Πυροσβέστες της πρωινής βάρδιας της προηγούμενης Τετάρτης, του 1^ου Πυροσβεστικού Σταθμού Πατρών, που έτυχε να βρούμε και να τους ζητήσουμε ευγενικά και με σεβασμό, μια φωτογραφία τους…

Γιατί στο δικό τους πρόσωπο εκπροσωπούνται ΟΛΟΙ οι Πυροσβέστες , ΟΛΩΝ των άλλων βαρδιών , σε ΟΛΟΥΣ τους άλλους Πυροσβεστικούς Σταθμούς.

Είναι οι «πρωταγωνιστές» κάθε μάχης με τη φωτιά!!

Είναι ο… «Άγνωστος Πυροσβέστης», είτε πρόκειται για άνδρα, είτε για γυναίκα, που μπροστά στο καθήκον, να προστατέψει τη ζωή και την περιουσία των συμπολιτών του, δεν λαμβάνει υπόψη… ούτε κούραση, ούτε ωράρια, ούτε ρεπό, ούτε καν αμοιβή!

Διότι είναι γνωστό σε όλους μας πόσες είναι οι αμοιβές τους, πόσο πενιχρές και δυσανάλογες των σωτήριων υπηρεσιών τους.

Στεκόμαστε όμως στο τι εστί «βάρδια» σε περίπτωση επιφυλακής, και πολύ περισσότερο, σε περίπτωση κακού, δηλαδή, έκτακτης ανάγκης, όπως συνέβη την Τρίτη, με την μεγάλη φωτιά στο Γηροκομειό της Πάτρας. Έτσι, για να κατανοήσουμε όλοι εμείς τι ακριβώς κάνουν σε μια βάρδιά τους…

Θα περιγράψουμε το ωράριο ενός Πυροσβέστη, (αφού ό,τι κάνει ο ένας, κάνουν όλοι), γιατί αποτελεί το μέσο ωράριο εργασίας όλων των συναδέλφων του, και των εικονιζόμενων, αλλά κι όλων των άλλων Πυροσβεστών.

Ο… Βασίλης, λοιπόν, ή ο… Θανάσης ή ο… Παναγιώτης ή η… Εβελίνα (κ.λπ.), την Δευτέρα το απόγευμα ήταν νύχτα… Τέλειωνε στις 2 το μεσημέρι της Τρίτης.

Είχε πάει στου Κάλφα για επιφυλακή, για τυχόν αναζοπυρώσεις. Έκανε περιπολία όλη νύχτα και όλο το πρωί, με 40 βαθμούς κελσίου, (στα καμένα ίσως και παραπάνω βαθμούς).

Επέστρεψε στη βάση του και πάνω που ετοιμαζόταν να φύγει, να κοιμηθεί λίγο, μέχρι το επόμενο βράδυ, ξέσπασε η φωτιά. Έτρεξε μαζί με τους άλλους στο Γηροκομειό. Έδωσε μάχη!

Έμεινε εκεί, μέχρι τις 2 τη νύχτα και πρόλαβε να… πεταχτεί στο σπίτι για να κάνει ένα μπάνιο και να αλλάξει στολή.

Ξαναγύρισε στο Γηροκομειό και το πρωί, γύρισε στον Σταθμό, όπου τον συναντήσαμε και του ζητήσαμε να φωτογραφήσουμε. Δυο μερόνυχτα… ξύπνιος!

Αλλά ακούραστος, δίχως παράπονο, χωρίς να νιώθεις όλη την κόπωση πάνω του.

Αυτοί κι όλοι οι άλλοι οι Πυροσβέστες, είναι οι Άνθρωποι στους οποίους χρωστάμε…

από εφημερίδα “ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ”