Του Αχιλλέα Ροδίτη
Είναι πάντως γεγονός ότι ο προσανατολισμός της κυβέρνησης να αναβαθμιστεί εν μέσω πληθωρισμού το μισθολογικό πλαίσιο, έχει αποτελέσει πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης.
Προφανώς όχι γιατί οι όποιες αυξήσεις μισθών αντιμετωπίζονται με αρνητικό πρόσημο απ’ τα υπόλοιπα κόμματα, αλλά επειδή η πρωτοβουλία χαρακτηρίστηκε από μερικά στελέχη της ευρύτερης αντιπολίτευσης ως «προεκλογικό πυροτέχνημα». Ορισμένοι δε, έσπευσαν να εκτιμήσουν ότι οι όποιες αυξήσεις αποφασιστούν, δεν θα εφαρμοστούν στην πράξη.
Τι γνώμη όμως έχουν επ’ αυτού άνθρωποι του χώρου της Οικονομίας; Αποταθήκαμε και πάλι στον πατρινής καταγωγής Χρηματοπιστωτικό Σύμβουλο και Οικονομικό Αναλυτή, Ηρακλή Ρούπα, ο οποίος προσφάτως ανέλυσε τις απόψεις του, μέσω της «Πολιτείας», τασσόμενος περισσότερο υπέρ μιας πολιτικής που να αποσκοπεί στη συγκράτηση και μείωση τιμών στα αγαθά, αντί μισθολογικών αυξήσεων, που, όπως είπε, μπορεί στο τέλος να γυρίσουν μπούμερανγκ, αφού θα συμπιέσουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με απρόβλεπτες συνέπειες για τη συνέχιση της λειτουργία τους.
Μιλώντας ξανά στην εφημερίδα, πάντως, απέκρουσε την άποψη ότι οι αυξήσεις είναι ένα… προεκλογικό τρικ που δεν θα το δούμε να συμβαίνει στην πράξη, ανεξάρτητα από το εάν πρόκειται να εφαρμοστούν από την 1η Απριλίου και ήδη γίνεται λόγος για εκλογές είτε στις 2 είτε στις 9 Απριλίου.
Αλλά διατύπωσε έναν άλλον πολύ μεγαλύτερο προβληματισμό, ως προς τις πιθανές αρνητικές αλλαγές που μπορεί να προκληθούν στις εργασιακές σχέσεις από τις συγκεκριμένες αυξήσεις, διότι, τονίζει ότι «οι αυξήσεις δεν επιβάλλονται». Αλλά ότι πρώτα διαμορφώνεις την οικονομία ώστε να μπορούν όλες οι πλευρές να ανταποκρίνονται σε ένα νέο μισθολόγιο.
Συγκεκριμένα αναφέρει: «Όχι, η αύξηση μισθών δεν είναι ένα προεκλογικό πυροτέχνημα. Θα γίνουν. Αλλά ούτε και μιλάμε για μια πραγματική προσομοίωση στις απαιτήσεις της αγοράς, ώστε ο εργαζόμενος να δει πραγματικές αλλαγές στις δυνατότητες του. Αντίθετα, αυτό που φοβάμαι ότι θα συμβεί, είναι ότι όσο αυτές οι αυξήσεις δεν επικουρούνται από ελέγχους, μέσω της Επιθεώρησης Εργασίας, αλλά και από μια σειρά άλλων μέτρων που θα συγκρατήσουν ακρίβεια και πληθωρισμό, εν τέλει θα συντηρήσουν και θα αμβλύνουν την στρεβλότητα που ήδη υπάρχει στο σύστημα».
Δίνοντας ένα παράδειγμα επ’ αυτού είπε: «Αν οι μικρές επιχειρήσεις δουν ξαφνική αύξηση στα έξοδα τους, μέσω μισθών και εισφορών, θα οδηγηθούν σε αλλαγή των εργασιακών σχέσεων με τους υπαλλήλους τους. ‘Εσύ που εργάζεσαι με πλήρες ωράριο, από τώρα θα σε έχω part-time’ θα πει ο εργοδότης. Κι αυτό δεν θα το ελέγχει κανείς. Άρα το στρεβλό σύστημα θα εξακολουθήσει να υπάρχει στη χειρότερη μάλιστα μορφή του.
Από την έντυπη έκδοση της Αχαϊκής Πολιτείας:
