Του Αχιλλέα Ροδίτη

Το πρώτο κουδούνι ήχησε φέτος στα σχολεία της Αχαΐας και όλης της Δυτικής Ελλάδας, με κύρια χαρακτηριστικά:

• Τα περίπου 700 κενά εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, που είναι μάλιστα περισσότερα από αυτά που υπολογίστηκαν στην πρώτη καταγραφή που έγινε στις 25 Αυγούστου σε συνεργασία των τοπικών Διευθύνσεων Εκπαίδευσης και του υπουργείου Παιδείας και είχε επιτευχθεί η ανώτερη δυνατή κάλυψη.
• Το ότι αυξήθηκαν οι διαμαρτυρίες και τα αιτήματα γονέων για «σπάσιμο» πολυπληθών Τμημάτων, κάτι που όμως προσκρούει στην ανυπαρξία αριθμού εκπαιδευτικών ώστε να καλύψουν τις θέσεις που θα προέκυπταν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
• Το ότι παραδόξως φέτος δεν εγκρίθηκαν για να λειτουργήσουν, πολλά ολιγομελή σχολικά Τμήματα.
• Την έντονη ανασφάλεια, τον προβληματισμό και φόβο εκπαιδευτικών και γονέων, για την πορεία των κρουσμάτων.
• Την έντονη δυσφορία εκπαιδευτικών και επισήμως της ΕΛΜΕ, ότι ρίχτηκε όλο το βάρος στον υγειονομικό σχεδιασμό, που είναι και ελλιπής, αλλά πήγε… περίπατο ο εκπαιδευτικός σχεδιασμός, με τους μαθητές να έρχονται αντιμέτωποι με κυκεώνα δυσκολιών, όπως επισημαίνει ο αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ Φ. Βασιλακόπουλος (φωτογραφία).
• Την μη πρόβλεψη για έλεγχο με δωρεάν τεστ στους εμβολιασμένους εκπαιδευτικούς.
• Αλλά και την πρόθεση αντίδρασης μη εμβολιασμένων εκπαιδευτικών οι οποίοι δεν αποκλείεται να προκαλέσουν κύμα αιτήσεων άδειας άνευ αποδοχών μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στο κόστος των εβδομαδιαίων υποχρεωτικών τεστ.

Μείζον πρόβλημα αναδείχθηκε ο αυξημένος αριθμός κενών οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών στα σχολεία της Δυτικής Ελλάδας που φαίνεται να αγγίζουν ή και να ξεπερνούν τα 700!

 

Και όλα αυτά είναι μόνο τα κυριότερα από τα ζητήματα που έχουν ήδη ανακύψει με το «καλημέρα» της νέας σχολικής χρονιάς η οποία εν τέλει φαντάζει αγώνας δρόμου μετ’ εμποδίων για το σύνολο της σχολικής κοινότητας και τις οικογένειες των μαθητών, μεσούσης μιας πανδημίας που δεν υποχωρεί αλλά παραμένει αισθητά παρούσα και απειλητική.

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΚΡΟΥΣΜΑΤΩΝ

Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, η Επιστασία της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Δυτικής Ελλάδας παρακολουθεί στενά την πορεία του αριθμού κρουσμάτων Covid-19 σε όλη τη σχολική κοινότητα και σύμφωνα με τον προϊστάμενο της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Δυτικής Ελλάδας, Κωνσταντίνο Γιαννόπουλο, μέχρι και την περασμένη Πέμπτη, δεν ξεπερνούσαν τα 35 με 40 σε όλη την Περιφέρεια.

Αυτό σημαίνει πως ακόμα βρισκόμαστε εντός πλαισίων ελέγχου της κατάστασης, ωστόσο δεν σημαίνει ότι επικρατεί κλίμα εφησυχασμού εν όψει του χειμώνα. Υπάρχει έντονη ανασφάλεια από γονείς και εκπαιδευτικούς, «και από όλους μας γενικώς», τονίζει ο κ. Γιαννόπουλος αναφορικά με την εξέλιξη των κρουσμάτων στο επόμενο χρονικό διάστημα. Τονίζοντας ότι: «Όσο περνούν οι μέρες θα φαίνονται τα όρια».

ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΚΕΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Ωστόσο, μείζον πρόβλημα αναδείχθηκε ο αυξημένος αριθμός κενών οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης των νομών Αχαΐας, Ηλείας και Αιτωλοακαρνανίας, που φαίνεται να αγγίζουν ή και να ξεπερνούν τα 700! Με την Πολιτεία να δείχνει ανήμπορη να τα αντιμετωπίσει εξασφαλίζοντας την κάλυψη τους, αφού κάθε αίτημα κάλυψης ενός οργανικού κενού προς το υπουργείο, συνοδεύεται από αρνητική απάντηση.

Όλα αυτά, επειδή η πρώτη καταγραφή των κενών έγινε στα τέλη Αυγούστου αλλά από τότε μέχρι σήμερα, οπότε και ξεκίνησε η σχολική χρονιά, άρα φάνηκαν στην πράξη τα προβλήματα, τα κενά αυξήθηκαν πολύ περισσότερο από τον αρχικό υπολογισμό. Διότι προέκυψαν άδειες κύησης, άδειες άνευ αποδοχών, αποσπάσεις κ.λπ. που εκτόξευσαν τον αριθμό κενών που είχε προσδιοριστεί στην πρώτη καταγραφή η οποία εγκρίθηκε από το υπουργείο Παιδείας στις 25 του Αυγούστου.

Το παραπάνω, σχετικά με την αύξηση των κενών σε εκπαιδευτικούς, μπλοκάρει και οποιαδήποτε πρόθεση των εδώ Διευθύνσεων Εκπαίδευσης να ικανοποιήσουν αιτήματα γονέων για διαίρεση πολυμελών σχολικών τμημάτων. Αφού όταν ήδη υπάρχουν κενά που δεν αναπληρώνονται λόγω έλλειψης σε δασκάλους ή καθηγητές, είναι αδύνατο μια αίθουσα να «σπάσει» σε δύο, αφού για την δεύτερη που θα προκύψει δεν θα υπάρχει εκπαιδευτικός διαθέσιμος.

ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΘΗΚΑΝ ΟΛΙΓΟΜΕΛΗ ΤΜΗΜΑΤΑ!

Στον αντίποδα της αδυναμίας διαίρεσης πολυμελών τμημάτων βρίσκεται η περίπτωση των τμημάτων εκείνων που αντιθέτως ήσαν ολιγομελή και παραδόξως δεν έλαβαν έγκριση λειτουργίας φέτος! Λέμε «παραδόξως», διότι εν μέσω πανδημίας το ζητούμενο ήταν και είναι η εξασφάλιση μικρού αριθμού μαθητών ανά τάξη, προς αποφυγή συνωστισμού, (κάτι που λόγω έλλειψης εκπαιδευτικών δεν γίνεται). Και ενώ προέκυψαν περίπου 37 ολιγομελή σχολικά τμήματα στην Αχαΐα, (με 15 ή και λιγότερους μαθητές) αντί να λάβουν απευθείας έγκριση τελικά δεν εγκρίθηκε η λειτουργία τους και οι μαθητές έπρεπε να… στριμωχτούν μοιρασμένοι σε άλλα τμήματα!

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΔΕΙΩΝ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ

Ο κίνδυνος αύξησης των ήδη αυξημένων οργανικών κενών σε εκπαιδευτικούς, εγκυμονεί κόντρα στην υποχρεωτικότητα περί εμβολιασμού. Και αυτό, διότι στην πτέρυγα των εκπαιδευτικών άρχισε ήδη να ακούγεται έντονα ότι ολοένα και περισσότεροι μη εμβολιασμένοι εκπαιδευτικοί εξετάζουν ως ενδεχόμενο να «δραπετεύσουν» από την υποχρέωση εβδομαδιαίων ράπιντ τεστ μέσω του δικαιώματος άδειας άνευ αποδοχών. Που σημαίνει ότι αν ξεσπάσει ένα κύμα τέτοιων αιτήσεων, θα κινδυνεύσει με κατάρρευση η εκπαιδευτική διαδικασία.

Και όσο συμβαίνουν τα παραπάνω, οι εμβολιασμένοι εκπαιδευτικοί απορούν γιατί δεν υπήρξε πρόβλεψη να ελέγχονται, από τη στιγμή που μπορούν να νοσήσουν όντες ασυμπτωματικοί αλλά και να μεταδώσουν τον ιό. Υποστηρίζουν ότι θα έπρεπε να τους έχουν παρασχεθεί δωρεάν τεστ για να υπάρχει πλήρης γνώση για το ποιος είναι ή όχι νοσούντας. Κάτι που επιθυμούν και γονείς, φοβούμενοι ότι το μη εμβολιασμένο παιδί τους μπορεί να κολλήσει από έναν εμβολιασμένο εκπαιδευτικό…

Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

Φυσικά σε όλο το υγειονομικό σκέλος μάλλον κατατάσσεται (κακώς) σε δεύτερη μοίρα ο εκπαιδευτικός σχεδιασμός. Και αυτό είναι κάτι που θίγει με έντονα γράμματα μέσω της «Πολιτείας» ο αντιπρόεδρος της Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας Φώτης Βασιλακόπουλος. Ο οποίος τονίζει ότι ενώ όλο το βάρος ρίχτηκε από το υπουργείο Παιδείας στο υγειονομικό σκέλος, που και αυτό, όπως λέει, είναι προβληματικό και ελλιπές, το κομμάτι που αφορά στον εκπαιδευτικό στόχο της μάθησης έχει… πάει περίπατο.

«Αντιθέτως, βλέπουμε την εφαρμογή Τράπεζας θεμάτων σε μαθητές της Α΄ και Β΄ Λυκείου, σε παιδιά δηλαδή που έχουν αντιμετωπίσει τα πάνδεινα σε καιρό πανδημίας. Και όλα αυτά με φόντο την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ), το ανάλγητο αυτό μέτρο που στερεί την είσοδο στα πανεπιστήμια σε χιλιάδες υποψηφίους. Και δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός βελτίωσης των συνθηκών και δεδομένων μάθησης των παιδιών και σωστής προετοιμασίας τους», καταλήγει.