Ξεκίνησε από το Δημοτικό Ωδείο Πατρών, πέρασε από την Σχολή Ωκεανογραφίας της Μυτιλήνης, αλλά κατέληξε στην Γρανάδα όπου της πρόσφεραν τη θέση της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας σε μια από τις μεγαλύτερες σχολές Flamengo!
Του Αχιλλέα Ροδίτη
Η Σιλένα Γασπαρινάτου γεννήθηκε στην Πάτρα. Από τα επτά της χρόνια ακολούθησε τη μουσική, στο Δημοτικό Ωδείο Πατρών. Ακολούθησε μια αντίστοιχη πορεία, με συναυλίες ανά τον κόσμο, βραβεία, διεθνείς διαγωνισμούς. Μετείχε και στην Ορχήστρα Νυχτών Εγχόρδων Πάτρας παίζοντας μαντολίνο.
Όλα αυτά ως το 2007, που εισήχθη στο τμήμα Επιστημών της Θάλασσας (Ωκεανογραφία), όμως το όνειρο της μουσικής δεν την εγκατέλειψε ούτε στιγμή. Η αναζήτηση την οδήγησε στην Γρανάδα (Ισπανία) όπου εκεί έκανε την γνωριμία που «σφράγισε» τη ζωή της. Μια γνωριμία με το Φλαμένγκο! Το ταλέντο της εξέπληξε και τους πιο έμπειρους Ισπανούς.
Ως το 2013 οπότε έγινε δεκτή στο «Conservatorio Profesional de Danza Reina Sofía» στην Γρανάδα στην κατεύθυνση Φλαμένκο (6ετούς φοίτησης) και ήδη από το 2017 άρχισε να εργάζεται ως δασκάλα χορού και χορογράφος στην ακαδημία «Escuela de Danza Elena Vozmediano». Σήμερα ζει και εργάζεται στην Βαρκελώνη, πραγματοποιώντας παράλληλα και καλοκαιρινά σεμινάρια «master classes flamenco» στη χώρα μας, στο πλαίσιο συνεργασιών με καλλιτέχνες σε Αθήνα, Πάτρα και Κώ.
Ερ: Μια Πατρινή διαπρέπει στην Ισπανία και μάλιστα στο Φλαμένκο! Πώς νιώθετε για αυτό κατ’ αρχάς;
Απ: Βρίσκομαι στην Ισπανία τα τελευταία 10 χρόνια. Ξεκίνησα έναν κύκλο σπουδών εξαετούς φοίτησης στο ConservatorioProfesional de Danza «Reina Sofia» στην Γρανάδα, όπου και ολοκλήρωσα το 2020. Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί παρά τις δυσκολίες της προσαρμογής σε μια νέα χώρα, τη νέα γλώσσα και το υψηλό και απαιτητικό επίπεδο σπουδών κατάφερα να μπω και να ολοκληρώσω τις σπουδές μου με άριστα.
Επίσης νιώθω πολύ ευγνώμων γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία πριν καν ολοκληρώσω τις σπουδές μου να ξεκινήσω να εργάζομαι σε μια αξιόλογη σχολή χορού « Escuela de Danza Elena Vozmediano » διδάσκοντας flamenco, danza española και κλασσικό μπαλέτο και προετοιμάζοντας μαθητές για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο Conservatorio. Τα τελευταία δύο χρόνια διετέλεσα και καλλιτεχνική διευθύντρια της σχολής.
Ερ: Πώς ξεκίνησαν και πώς εξελίχθηκαν όλα; Η κατεύθυνση σπουδών δεν αφορούσε αρχικά το χορό. Πώς λοιπόν καταλήξατε στη θέση που είστε σήμερα; Περιγράψτε μας όλη αυτή τη διαδρομή…
Απ: Η ενασχόλησή μου με τον χορό ξεκίνησε σε πολύ μικρή ηλικία με μαθήματα κλασσικού μπαλέτου. Πολύ σύντομα όμως σταμάτησα και ξεκίνησα μαθήματα μουσικής και συγκεκριμένα κλασσικά κρουστά που αποτελούν και τις βασικές μου σπουδές. Μετά την ολοκλήρωση και την απόκτηση του διπλώματος στα κλασσικά κρουστά απο το Δημοτικό Ωδείο της Πάτρας, μπήκα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και πήγα να ξεκινήσω έναν νέο κύκλο σπουδών στο τμήμα Ωκεανογραφίας και Βιοεπιστημών στην Μυτιλήνη.
Παράλληλα με τις σπουδές μου στο πανεπιστήμιο, εργαζόμουν στο Μουσικό Γυμνάσιο της Μυτιλήνης ως καθηγήτρια και ταυτόχρονα διδάσκα χορό, κυρίως λάτιν χορούς. Στη σχολή χορού που εργαζόμουν, στην διπλανή αίθουσα υπήρχε μια κοπέλα που δίδασκε Φλαμένκο. Ακούγοντας κάθε βδομάδα τις ισπανικές μουσικές και τον ήχο των τακουνιών στο ξύλινο πάτωμα μου γεννήθηκε το ενδιαφέρον γι αυτό το ιδιαίτερο είδος χορού. Μετά απο πολλή σκέψη αποφάσισα να κάνω μια παύση στις πανεπιστημιακές μου σπουδές και να εξετάσω το ενδεχόμενο να φύγω και να πάω στην Ισπανία αποκλειστικά για το Φλαμένκο.
Ήταν ένα μεγάλο ρίσκο το να αφήσω τα πάντα πίσω (σπουδές, δουλειά, οικογένεια) και να πάω να ξεκινήσω σε μια άλλη χώρα κάτι από το μηδέν. Ήμουν σε μεγάλη ηλικία για να ξεκινήσω χορό! Παρ’όλα αυτά έκανα σκληρή προετοιμασία για ενάμιση χρόνο καθημερινά για να περάσω απο την οντισιόν και να καταφέρω να μπω στο Conservatorio. Εκ των υστέρων μπορώ να πω οτι τα πράγματα εξελίχθηκαν πέραν των προσδοκιών μου, κάτι που δεν φανταζόμουν πριν φύγω.
Ερ: Σήμερα ποια είναι η δραστηριότητα σας; Διδάσκετε χορό;
Απ: Σήμερα βρίσκομαι στη Βαρκελώνη, όπου μετακόμισα πολύ πρόσφατα. Συνεχίζω την διδασκαλία χορού και ταυτόχρονα παρακολουθώ μαθήματα, σεμινάρια και master classes όπου θεωρώ πως αποτελούν σημαντικό κομμάτι στην συνεχή εξέλιξή μου. Επίσης τους τελευταίους μήνες έχω αρχίσει να μελετάω ξανά για να ολοκληρώσω τις σπουδές που άφησα στην αναμονή, πριν 10 χρόνια, στην Ωκεανογραφία.
Ερ: Ποια ήταν τα στηρίγματα σε όλη αυτή την πορεία;
Απ: Η οικογένεια μου αποτέλεσε το μεγαλύτερο στήριγμα, όπως κάνει πάντα άλλωστε. Νιώθω πραγματικά πολύ τυχερή που τους έχω πάντα δίπλα μου σε κάθε νέο μου εγχείρημα. Και ο συντροφός μου φυσικά που εζησε και από κοντά όλη αυτή την πορεία ξεπερνώντας μαζί τις δυσκολίες και απολαμβάνοντας τις χαρές.
Ερ: Τα σχέδια για το μέλλον; Οι στόχοι; Πού βάζετε τον πήχη;
Απ: Ο στόχος μου είναι να συνεχίσω να εξελίσσομαι τόσο σε επίπεδο τεχνικό όσο και σε επίπεδο διδακτικό. Τα τελευταία χρόνια επίσης με ενδιαφέρει πολύ ο συνδυασμός χορού και μουσικής και πως μπορεί να αποτελέσει πηγή έκφρασης και εκπαίδευσης/θεραπείας για άτομα με ειδικές ανάγκες και μαθησιακές δυσκολίες. Για μένα δεν υπάρχει πήχης, μόνο διαφορετικοί στόχοι κάθε φορά και όνειρα τα οποία προσπαθώ να κυνηγάω και να πετυχαίνω.
Ερ: Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που ονειρεύεται να κάνει το ίδιο, να ακολουθήσει παρόμοια πορεία αλλά ίσως θεωρεί πως αποτελεί… “άπιαστο όνειρο”;;;
Απ: Τίποτα δεν είναι άπιαστο, αυτό που μας περιορίζει συνήθως είναι ο φόβος, οπότε θα το συμβούλευα να έχει θάρρος και να μην φοβάται, όσο δύσκολο και αν φαίνεται στην αρχή. Δυστυχώς στις μέρες μας ο χορός, όπως και όλες οι τέχνες αποτελούν έναν πολύ δύσκολο επαγγελματικό χώρο και αρκετά ανταγωνιστικό. Αυτό σημαίνει πως χρειάζεται σκληρή δουλεία, επιμόνη και υπομονή. Είμαι βέβαιη πως αν εφαρμόσει και τα 3 θα καταφέρει να δει τα όνειρα του να πραγματοποιούνται.
(Έντυπη έκδοση: Αχαϊκή Πολιτεία)