Πήρε τ’ όνομά του απ’ τον θερινό κινηματογράφο «Έσπερο» που λειτουργούσε για περίπου 21 χρόνια στην οροφή του εκεί κτιρίου, στη συμβολή της πλατείας Γεωργίου με την οδό Κορίνθου, με το ζαχαροπλαστείο Κόντου στο ισόγειο.
Απ’ το 1945 έως το 1966 ο «Έσπερος» και το ισόγειο ζαχαροπλαστείο θεωρούνταν τόποι συνοικεσίων στην Πάτρα. Εκεί πρωτογνωρίστηκαν ζευγάρια που αργότερα έκαναν πολλά παιδιά και είδαν πολλά εγγόνια…
Οι δε θρυλικοί λουκουμάδες του ζαχαροπλαστείου του Σπύρου Κόντου κατεγράφησαν ακόμα και σε ταξιδιωτικά κείμενα για την Πάτρα και σε περιγραφές ποιητών και λογοτεχνών.
Η ζωή της πόλης «έσφυζε» σ’ αυτή τη θρυλική γωνία, στο πάνω μέρος της πλατείας. Απέναντι απ’ τον «Έσπερο», εκεί που σήμερα είναι το κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας, ήταν η οικία Νικολάου Θωμόπουλου, πατέρα του ιστορικού Στέφανου Θωμόπουλου.
Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΜΑΣ ΔΙΟΝΥΣΗ ΚΑΡΑΤΖΑ
«Εδώ, λοιπόν, στο κέντρο της πόλης, στην πλατεία Γεωργίου, αναδύεται η ζωή της αστικής πατραϊκής κοινωνίας, που ανέπτυξε το εμπόριο, εξασφάλισε ψυχαγωγία και διασκέδαση, εκφράστηκε πολιτικά», έγραφε το 2016, στο κείμενο του «Πόλεων Ψυχές και Μνήμες» ο ποιητής Διονύσης Καρατζάς.
Και τι συναντά σήμερα όποιος κάνει το…λάθος να στρέψει το βλέμμα προς τα εκεί; Ασχήμια, ακαλαισθησία, προσβολή του αστικού τοπίου, αφισορύπανση και ένα μεγαλοπρεπές υπαίθριο και δωρεάν πάρκινγκ δίκυκλων στο κεντρικότερο σημείο της Πάτρας.
«Πείτε μου, για το’ όνομα του Θεού, σε ποια άλλη πόλη της χώρας, ο κάτοικος ή ο επισκέπτης συναντά την εικόνα που συναντά ο πατρινός ή ο επισκέπτης της Πάτρας στον ‘Έσπερο’», έλεγε στην «Πολιτεία» προ ημερών κορυφαίος πρώην αυτοδιοικητικός παράγοντας της πόλης, από εκείνους που είχαν πρωτοστατήσει ώστε ο χώρος του «Εσπέρου» να αποδοθεί, στη χρήση του, στην πόλη με σκοπό τη φιλοξενία πολιτιστικών εκδηλώσεων.
ΜΑΚΡΑΝ, Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ «ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΤΖΟΥΡΑΣ»
Και η αλήθεια είναι ότι αυτή η γωνιά, η «γωνιά της μουτζούρας» είναι απόλυτα προσβλητική, πρώτον για την ίδια την ιστορία της και, δεύτερον, για τον πολιτισμό της Πάτρας σήμερα. Αρκεί να σημειωθεί ότι την ημέρα (την περασμένη Πέμπτη) που συντάκτης μας βρέθηκε στο σημείο για να καταγράψει και να φωτογραφήσει την κατάσταση, τουλάχιστον τρείς κύριοι θεώρησαν ότι ο «Έσπερος» είναι πρόσφορο μέρος για να μετατραπεί σε δημόσιο ουρητήριο…
Είναι κρίμα… Απ’ την μια πλευρά οι παλιές, εμβληματικές επιγραφές κάτω απ’ τις τοξοτοιχίες του «Εσπέρου». Η αίγλη, η ακμή και η αγάπη των πατρινών μιας άλλης εποχής για την πόλη τους. Και σήμερα, το 2022 της…προόδου, η αχαλίνωτη ρυπαρότητα και η απεικόνιση της αισθητικής ανεγκεφαλιάς και ρηχότητας, στο πιο κεντρικό σημείο της Πάτρας!
Από την έντυπη έκδοση
