του Αχιλλέα Ροδίτη

Να μπαίνεις στο μαγαζί σου κι ανοίγοντας την πόρτα να… πέφτει όλο το ταβάνι μπροστά σου, ε, δεν είναι και λίγο!

Και το θετικό στη συγκεκριμένη υπόθεση είναι ότι (ευτυχώς) το συμβάν έγινε όταν ο ιδιοκτήτης μόλις άνοιξε το κατάστημα χαρτικών και απορρυπαντικών, και όχι πιο μετά όταν θα υπήρχαν πελάτες από κάτω ή ο ίδιος. Τότε θα μιλούσαμε στη χειρότερη περίπτωση για… θρήνο και στην καλύτερη, για κάποιον τραυματία που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ!

Ευτυχώς όμως τίποτα από τα δύο δεν συνέβη, αλλά από καθαρή τύχη και μόνο. Επειδή δηλαδή η οροφή υποχώρησε συμπτωματικά εκείνη τη στιγμή και όχι άλλη. Όταν δηλαδή δεν υπήρχε άνθρωπος στο μαγαζί και ο επαγγελματίας μόλις που άνοιγε την πόρτα του, άρα δεν είχε προλάβει να πάει στο γραφείο του, που βρίσκεται σχεδόν κάτω από το σημείο του σπασμένου ταβανιού. Ούτε ο ένοικος, πάνω, ήταν στο σημείο που υποχώρησε! Με άλλα λόγια, ως εκ θαύματος δεν θρηνήσαμε θύμα ή δεν «άνοιξε» κάνα κεφάλι…

ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΕ Η ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΡΙΑ

Ως αιτία του συμβάντος φαίνεται πως ήταν το νερό που λόγω βλάβης συσσωρευόταν επί καιρό στο πάτωμα του από πάνω διαμερίσματος που είναι νοικιασμένο σε φοιτήτρια. Η οποία δεν δεχόταν να ανοίξει το σπίτι, για να γίνει έλεγχος, επικαλούμενη ότι δεν είχαν δικαίωμα να της… χαλάσουν τον ύπνο! Βέβαια τώρα με μια τρύπα στο πάτωμα, αναγκάστηκε να το δεχτεί!

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΑ ΠΑΛΑΙΑ ΣΠΙΤΙΑ

Το περιστατικό αναδεικνύει ένα σημαντικό σκέλος που αφορά στο κατά πόσον ελέγχεται η κατάσταση στην οποία βρίσκονται νεοκλασικά κτίρια του κέντρου της Πάτρας. Προσφέρονται για κατοίκηση ή επαγγελματική χρήση μη πληρώντας τις προδιαγραφές που επιβάλλεται για να είναι ασφαλή. Και η πτώση οροφών ή τμημάτων τοίχων δεν γίνεται μόνο εσωτερικά, αλλά και εξωτερικά, στην πλευρά των πεζοδρομίων που διέρχονται ανυποψίαστοι πεζοί.