Στο Κίεβο, ο πόλεμος αποτελεί πια καθημερινότητα και οι νεκρικές πομπές στους δρόμους της πόλης επίσης.

Τις τελευταίες ημέρες ωστόσο καθώς η επίθεση της Ρωσίας στο Ντονμπάς εντείνεται, οι τελετές έχουν γίνει πιο συχνές, ενώ στις συζητήσεις κυριαρχεί όχι τόσο το θέμα του πολέμου, αλλά η νίκη Τραμπ και τι σημαίνει αυτό για το μέλλον της Ουκρανίας.

Η νέα κυβέρνησή του θα γείρει προς την πλευρά της Ουκρανίας ή της Ρωσίας; Μπορεί να επιβάλει κατάπαυση του πυρός; Θα ακολουθήσουν εκλογές; είναι το ερώτημα που απασχολεί.

Εκλογές την Άνοιξη;

Σύμφωνα με τον Economist, προς το παρόν, υπάρχουν δύο ημερομηνίες στα χείλη των πολιτικών του Κιέβου: η 20η Ιανουαρίου 2025, η ημερομηνία της ορκωμοσίας του Ντόναλντ Τραμπ, η πρώτη στιγμή για οποιαδήποτε πιθανή κατάπαυση του πυρός και άρση του στρατιωτικού νόμου, και η 25η Μαΐου, η νωρίτερα αμφισβητούμενη ημερομηνία για εκλογές στην Ουκρανία.

Το προεδρικό γραφείο αρνείται ότι προετοιμάζεται για κάτι τέτοιο, αν και δεν είναι η πρώτη φορά που η έντονη φημολογία κάνει την εμφάνισή της.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, υπάρχει μία προκαταρκτική εργασία. Τα περιφερειακά εκλογικά κεντρικά γραφεία κινητοποιούνται και αρχίζουν οι εργασίες για τους καταλόγους υποψηφίων. Οι εκπρόσωποι ενός πιθανού προεδρικού αντιπάλου του Βολοντίμιρ Ζελένσκι λένε ότι η Ουκρανία χρειάζεται εκλογές. Αλλά ανησυχούν για το ενδεχόμενο να κάνουν μια δημόσια δήλωση για το σκοπό αυτό, φοβούμενοι μια έντονη αντίδραση από το προεδρικό γραφείο.

Εάν διεξάγονταν εκλογές αύριο, ο κ. Ζελένσκι θα δυσκολευόταν να επαναλάβει την επιτυχία της σαρωτικής νίκης που εξασφάλισε το 2019. Σχεδόν τρία χρόνια μετά τη ρωσική εισβολή, δεν θεωρείται πλέον ως ο αδιαμφισβήτητος πολεμικός ηγέτης που ήταν κάποτε. Εσωτερικές δημοσκοπήσεις που είδε ο Economist δείχνουν ότι θα τα πήγαινε άσχημα σε έναν δεύτερο γύρο εναντίον του Valery Zaluzhny, του άλλου ήρωα εν καιρώ πολέμου. Ο πρώην αρχιστράτηγος στάλθηκε για να γίνει πρεσβευτής στη Βρετανία μετά από διαφωνία με τον πρόεδρο πέρυσι. Δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη τις πολιτικές του φιλοδοξίες, αν και πολλοί τον παροτρύνουν να θέσει υποψηφιότητα.

Ο αμερικανικός παράγοντας και η νέα κυβέρνηση Τραμπ

Καθώς η προεδρία του Τραμπ πλησιάζει, η Ουκρανία προετοιμάζεται για αλλαγή. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που είναι σίγουροι ότι θα συμβεί. Σε άλλα σημεία, οι αξιωματούχοι είναι λιγότερο σίγουροι. Έχουν πάρει κάποια κουράγιο από την είδηση ότι ο Τραμπ πρόκειται να διορίσει δύο γεράκια σε σημαντικούς ρόλους εξωτερικής πολιτικής – τον Marco Rubio ως υπουργό Εξωτερικών και τον Mike Waltz, ως σύμβουλο εθνικής ασφάλειας. Αλλά ενοχλήθηκαν όταν ανακοίνωσε ότι δεν θα υπήρχε θέση για έναν πρώην υπουργό Εξωτερικών, τον Μάικ Πομπέο, που θεωρείται πιο συμπονετικός.

Η ανησυχία τώρα είναι ότι η προσφορά του Τραμπ στην Ουκρανία θα μοιάζει με κάτι πιο κοντά στις ιδέες που πρότεινε ο J.D. Vance, ο νέος αντιπρόεδρος. Αυτά θα απέκλειαν ουσιαστικά την ένταξη στο ΝΑΤΟ, ενώ θα επέτρεπαν στη Ρωσία να διατηρήσει το 18% του εδάφους της Ουκρανίας που κατέχει σήμερα.

Παρά τις συζητήσεις στο Κίεβο και σε άλλες πρωτεύουσες για τον τερματισμό του πολέμου, οι περισσότεροι από εκείνους που περνούν χρόνο στην πρώτη γραμμή καταλαβαίνουν ότι πρέπει να γίνουν ακόμη πολλές μάχες. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει την πρωτοβουλία και φαίνεται απίθανο να προσφέρει κατάπαυση του πυρός μέχρι να επιλυθούν αρκετές μάχες. Στο Kurakhove, οι ρωσικές δυνάμεις υπερτερούν αριθμητικά των ουκρανικών δυνάμεων κατά τουλάχιστον έξι προς ένα, και μια ουκρανική υποχώρηση φαίνεται αναπόφευκτη σύντομα.

Η Ουκρανία βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα στην περιοχή του Κουρσκ που με τη σειρά της καταλαμβάνει, όπου η Ρωσία προσπαθεί να απωθήσει τους στρατιώτες της με τη βοήθεια χιλιάδων βορειοκορεατικών στρατευμάτων.

Μάχες αρχίζουν επίσης στην επαρχία Ζαπορίζια για αυτό που οι ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες πιστεύουν ότι θα είναι μια επίθεση στην επαρχιακή πρωτεύουσα, έναν σημαντικό βιομηχανικό κόμβο.