Ένα εγκαταλελειμμένο μηχανάκι, ένα «λιντάκι», μας θύμισε εποχές χλιδής και ονείρων, που δυστυχώς αποδείχθηκαν «απατηλά» και έμειναν πίσω στον χρόνο να μας θυμίζουν ότι κάτι δεν πήγε καλά για αυτή την πόλη όταν είχε στα χέρια της μια «χρυσή» ευκαιρία.

Πάτρα, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, το… όχι και τόσο μακρινό 2006. Η κατάσταση στο δίκυκλο θυμίζει κατά πολύ, την ίδια την πόλη. Που ήταν Πολιτιστική Πρωτεύουσα, ονειρεύτηκε τα καλύτερα, αλλά τελικά έκρυψε κάτω από το χαλί τα κακώς κείμενα και τα προβλήματα, έζησε για λίγο την ψευδαίσθηση του ονείρου και εν τέλει ξαναμπήκε στον δύσκολο δρόμο που διάβαινε και πριν.

Σαν να μην συνέβη ποτέ, σαν να μην πέρασε ποτέ από πάνω της ο θεσμός. Θα ήταν καλό ρεπορτάζ αυτό που θα κατέγραφε το πόσα κέρδισαν άλλες ευρωπαϊκές πόλεις που έγιναν πολιτιστικές πρωτεύουσες και αντιστοίχως πόσα δεν κέρδισε ή έχασε η Πάτρα…

Αχ. Ροδίτης