Το Παρίσι φιλοξενεί ξανά Έκθεση Ζωγραφικής του Πατρινού Πνευμονολόγου Κ. Σπυρόπουλου

17 Ιουνίου, 2024
3:16 μμ
ΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Μέσα στον Ιούλιου ακολουθεί και βράβευσή του από Ιταλούς!

του Αχιλλέα Ροδίτη (από εφημερίδα ΠΟΛΙΤΕΙΑ)

Στις 5 Ιουνίου 2024 στο Ελληνικό Σπίτι στο Παρίσι, εγκαινιάστηκε έκθεση ζωγραφικής που σχετίζεται άμεσα με την Πάτρα. Για δέκα ολόκληρες μέρες εκτέθηκαν τα έργα του Πατρινού Πνευμονολόγου Κώστα Σπυρόπουλου με τίτλο: «Η Φθαρτή Αιωνιότητα μιας Σταγόνας».

Είναι ένα άκρως σημαντικό πολιτιστικό γεγονός για την Πάτρα, που έχει προηγούμενο, θα έχει και συνέχεια. Αν και δυστυχώς η πόλη δεν στρέφει την ματιά της και τα «φώτα» της σε τέτοιες ιστορίες συμπολιτών μας που ίσως να μπορούσαν να βοηθήσουν καθοριστικά στην πολιτιστική μας ανάταση ως τοπική κοινωνία. Διότι το να δέχονται μια έκθεσή σου στο Παρίσι δεν είναι το ευκολότερο πράγμα.

Ούτε όμως και ότι στον διεθνή διαγωνισμό ποίησης και ζωγραφικής της Accademia Tiberina της Ρώμης τα έγρα του κου Σπυρόπουλου έλαβε τιμητική διάκριση την οποία θα παραλάβει σε ειδική τελετή που θα γίνει τον Ιούλιο στο μνημειώδες PALAZZO VECCHIO στην Φλωρεντία και κατόπιν ο ίδιος θα μεταβεί στην Pώμη για να παραστεί σε Διεθνή Εικαστική έκθεση στην οποία επίσης θα συμμετέχει.

Είναι πασίγνωστος στην Ευρώπη. Άλλωστε έχει φιλοξενήσει έκθεσή του, και η Βενετία. Ενώ στο Παρίσι ήταν η δεύτερη φορά που έκθεσή του κέντρισε το ενδιαφέρον του φιλότεχνου ευρωπαϊκού, κι όχι μόνον, κοινού. Το 2016 είχε λάβει μέρος σε διεθνή Art Fair που είχε γίνει στο Μουσείο του Λούβρου! Και μάλιστα, με τεράστια επιτυχία.

Η ΤΩΡΙΝΗ ΕΚΘΕΣΗ

Στην παρούσα έκθεση ο καλλιτέχνης παρουσίασε την πορεία του, που αρχίζει με έντονους επηρεασμούς από τους ζωγράφους της δεκαετίας του ‘30. Στο πρώτο στάδιο της εξέλιξής του αναζητώντας την ομορφιά της αθωότητας, στο τοπίο της πατρίδας του, είναι επηρεασμένος από την Αρχαία και την Βυζαντινή Εικονογραφία.

Είναι η δεύτερη φορά που ο Σπυρόπουλος εκθέτει στην πόλη του φωτός. Το 2016 είχε λάβει μέρος σε διεθνή Art Fair που είχε γίνει στο Μουσείο του Λούβρου, με μεγάλη επιτυχία. Στην παρούσα έκθεση ο καλλιτέχνης παρουσιάζει την πορεία του. Μια πορεία που αρχίζει με έντονους επηρεασμούς από τους ζωγράφους της δεκαετίας του τριάντα. Στο πρώτο στάδιο της εξέλιξής του αναζητώντας την ομορφιά της αθωότητας, στο τοπίο της πατρίδας του, είναι επηρεασμένος από την Αρχαία και την Βυζαντινή Εικονογραφία.

Τον συγκινεί το τοπίο της υπαίθρου και το αποδίδει με μια προσωπική πρωτοτυπία, χρησιμοποιώντας τους κανόνες και τις ιδιομορφίες της βυζαντινής αγιογραφίας.

Γι’ αυτήν την περίοδο ο καθηγητής στο ΕΚΠΑ ιστορικός της Τέχνης Στέλιος Λυδάκης γράφει :

«… Ο Κώστας Σπυρόπουλος, όπως και ο Μάρκος Βενιός και εν μέρει ο Μιχάλης Γεωργάς, προτιμά την λυρική μετουσίωση και την ηρεμία της χρωματικής γκάμας. Μια νηνεμία επικρατεί παντού, όλα έχουν καταλαγιάσει. Ο ήλιος έχει γίνει ένα με τον κόσμο… Οι δυνατότητες του Σπυρόπουλου είναι πολύ αξιόλογες και χωρίς άλλο θα παρουσιάσει εκπλήξεις και στο μέλλον». Ζυγός Μάιος – Ιούνιος 1983, σελ. 63.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο Κ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Κώστας Σπυρόπουλος θήτευσε Καθηγητής Πνευμονολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών όπου τώρα είναι Ομότιμος Καθηγητής στη Σχολή Ιατρικής. Είναι, επίσης, Διδάκτωρ Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και επίτιμος Διδάκτωρ της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών (Τμήμα design και Καλών Τεχνών) του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Επισκέπτης Επίκουρος Καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Indiana University USA, ενώ έχει παρακολουθήσει τις εργασίες της Πνευμονολογικής Κλινικής του Brompton Hospital του Λονδίνου. Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με γνωστικό αντικείμενο «Εικαστική Ανατομία», αλλά και Τακτικό Μέλος της Ακαδημίας της Ρώμης στην τάξη των Γραμμάτων και των Τεχνών.

Ο Καθηγητής Ιατρικής και Ζωγράφος, Κώστας Σπυρόπουλος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα, ενώ από την παιδική ηλικία θαύμαζε την ιατρική και την ζωγραφική, διότι, όπως λέει: «και τα δύο διακρίνονται για την συνεχή προσπάθεια ανύψωσης της ψυχής και του πνεύματος, καθώς αενάως επιδιώκουν την αποκρυπτογράφηση του κόσμου».

Ως ζωγράφος, στα πρώιμα καλλιτεχνικά του βήματα, μελέτησε τα έργα των μεγάλων δασκάλων της τέχνης, όπως του Μιχαήλ Άγγελου και του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Επιπλέον, γνώρισε τη βυζαντινή τέχνη μέσω της δημιουργίας τοιχογραφιών σε εκκλησίες στην πόλη της Πάτρας.

Η ΠΟΡΕΙΑ

Η παρουσία του Σπυρόπουλου σε πολλές διεθνείς Βiennale και Art Fair του έδωσαν την ευκαιρία να συνομιλήσει με Ευρωπαίους και Αμερικανούς καλλιτέχνες μέσω της καλλιτεχνικής έκφρασης. Αποτέλεσμα αυτής της αλληλεπίδρασης ήταν να γεννηθεί η ιδέα ότι η ποιότητα του κατασκευάσματος αντιπροσωπεύει την ποιότητα του κατασκευαστή. Έτσι αρχίζει η εξερεύνηση του αστικού χώρου, της διαφήμισης, της μόδας, των ΜΜΕ, της πράσινης ενέργειας. Ξεχωριστή σημασία δίνει στην διαχείριση του φυσικού πλούτου με στόχο την διατήρηση της ακεραιότητας του οικοσυστήματος, της ίδιας της Γης και της διατήρησης του πολιτισμού.

ΠΟΙΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΝ

Πολλοί σημαντικοί άνθρωποι της Τέχνης, Έλληνες και Ξένοι έχουν ασχοληθεί με την ζωγραφική του Σπυρόπουλου όπως ο Μάνος Στεφανίδης (Καθηγητής ΕΚΠΑ. Ιστορικός Τέχνης), ο Maximo Zorzato (Biennale Asolo 2010), Mario Gudezo (Biennale Asolo 2010), Γιώργος Μανιάτης (Συγγραφέας), ο καθηγητής Salvatore Autovino (Biennale di Palermo 2014), o Paolo Levi (Πρόεδρος Biennale di Palermo 2014), ο Νίκος Ζίας (Ομ. Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης Παν/μίου Αθηνών), ο Γιώργος Κατσάγγελος (Καθηγητής Καλών Τεχνών, Παν/μιο Θεσσαλονίκης), η Ξένια Καλδάρα (Διευθύντρια και Αντιπρόεδρος Ιδρύματος Κακογιάννη, 2014), ο Zoran Jakimovski (Καθηγητής Σχολής Καλών Τεχνών Παν/μιο Σκοπίων) κ.α. Επίσης, πολλά σημαντικά περιοδικά Τέχνης όπως το World of Art Conteporary Magazine Biennale di Venezia, 2022 καθώς και ο τιμητικός τόμος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Ρώμης κ.α. παρουσιάζουν τον Κώστα Σπυρόπουλο.

Η Ιστορικός της Τέχνης Barbara Angiolini γράφει: «Η μεγάλη και δημιουργική φαντασία του Κώστα Σπυρόπουλου, χαίρεται, μαγεύει και με γοητευτική ικανότητα βάζοντας «τα φτερά» στα όνειρα, πάλλεται ελεύθερη και ανάλαφρη, μέσα στους στοχασμούς » – CMYK ΕΠΕ Τόμος αφιέρωμα στον Κ. Σπυρόπουλο Copyright 2014 Αθήνα.

Η Ιστορικός Τέχνης – Τεχνοκριτικός, Ντόρα Ηλιοπούλου Ρόγκαν, γράφει: «Κώστας Σπυρόπουλος: Επιστήμων και Πολυμήχανος Καλλιτέχνης. Ευφάνταστος και στις κατασκευές του, αποδεικνύει σε κάθε περίπτωση πόσο επιδέξιος είναι, αφού μπορεί και ανανεώνεται δίχως ποτέ να επαναλαμβάνει την προσέγγιση σε ένα και το αυτό θέμα…» – Περιοδικό «Επίκαιρα» 81^ο τεύχος 2004

«… Η τέχνη κέρδισε τον Σπυρόπουλο χωρίς να τον χάσει η επιστήμη. Αποδίδοντας «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι» πληρώνει και στις δύο τον δασμό της ευνοίας του..»

… Στο τοπίο των νησιών τον κέρδισε η φωτεινότητα της ατμόσφαιρας και των αντικειμένων.

… Αποφεύγοντας τον ξηρό ρεαλισμό μετουσίωσε την πραγματικότητα σε ποιητική εικόνα μέσω μιας υποκειμενικής χρωματικής γκάμας και μιας στυλιζαρισμένης επεξεργασίας των λεπτομερειών…

… Ελάχιστοι Έλληνες ζωγράφοι καταπιάστηκαν με το νησιώτικο τοπίο με πενιχρά αποτελέσματα. Αντίθετα ο Κώστας Σπυρόπουλος δεν δραματοποιεί το χρώμα δίδοντάς του μεγάλη γλυκύτητα. Όλα ησυχάζουν λες και έχει να κάνει κανείς με το σκηνικό ενός ονείρου. Ο Κώστας Σπυρόπουλος ανήκει σε εκείνους που ζουν το χώρο μέσα στον οποίο κινούνται και ταυτίζονται μ’ αυτόν. Περιοδικό «Ομπρέλα» 1984.

Η καθηγήτρια στο ΕΚΠΑ Ιστορικός της Τέχνης Αθηνά Σχινά γράφει «…Ο Κώστας Σπυρόπουλος σκηνοθετεί και σκηνογραφεί τα πράγματα ως πρόσωπα και τις προσωποποιήσεις των θεάσεων του Αρχιπελαγικού κόσμου, ως πράξεις ενός λυρικού δράματος που παίζεται ερήμην των χωροχρονικών αποστάσεων και της τύρβης που προσφέρει η καθημερινότητα. Μέσα από τους ανέφελους ουρανούς και τις ακύμαντες θάλασσες, μέσα από τα ασπαίροντα χρώματα και την εράσμια γαλήνη των τοπίων, η ελεγεία της ζωής φανερώνεται με την στιλπνότητα και την στιγμιοτυπική ακεραίωση που θα επιθυμούσαμε να έχουν τα όνειρά μας. Τα όνειρα που τους λείπει η διάρκεια, εφ’ όσον σβήνουν στο κάθε ξημέρωμα». Τόμος αφιέρωμα στον Κ. Σπυρόπουλο, Εκδοτικός Οίκος CMYK ΕΠΕ Copyright 2014.
Τα επόμενα βήματα χαρακτηρίζονται από μια αρμονία όπου κυριαρχούν τα γεωμετρικά σχήματα και η ισορροπία ανάμεσα στη φόρμα και το χρώμα. Για την περίοδο αυτή ο Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο ΕΚΠΑ και Ακαδημαϊκός, Χρύσανθος Χρήστου γράφει :
«… Για κάθε μελετητή της καλλιτεχνικής δημιουργίας του Σπυρόπουλου ότι κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι οι εξαιρετικές δυνατότητες στην αξιοποίηση των εκφραστικών δυνατοτήτων του χρώματος όσο και στην χρησιμοποίηση των σχεδιαστικών τύπων. Εξαιρετικός σχεδιαστής αλλά και κάτοχος της δύναμης υποβολής του χρώματος, επιχειρεί και κατορθώνει να δώσει εξαιρετικά για τις εκφραστικές του προεκτάσεις σύνολα. Το μορφοπλαστικό του λεξιλόγιο κινείται σε μια περιοχή όπου συνδυάζονται παραστατικά και αφηρημένα στοιχεία, τύποι της εξπρεσιονιστικής και της λυρικής αφαίρεσης, που του επιτρέπουν να εκφράζει σαφέστερα τις προθέσεις του…».

Αθήνα Εκδόσεις Ελληνικών Ταχυδρομείων ΕΛΤΑ «Οι περιπέτειες της Ομορφιάς».

(45 γραμματόσημα έργα του καλλιτέχνη).

Με τον τίτλο «¨Όταν το καλλιτεχνικό ύφος του δημιουργού υπερβαίνει την νεοτερικότητα» ο Καθηγητής και Πρόεδρος της Σχολής Καλών Τεχνών του Παν/μίου Ιωαννίνων Γ. Παντής σημειώνει «… το καλλιτεχνικό του ύφος υπερβαίνει το μανιφέστο του μοντερνισμού και προτείνει με ιδιαίτερα προσωπικό ύφος, αισθητικές αξίες…».
CMYK ΕΠΕ Τόμος αφιέρωμα στον Κ. Σπυρόπουλο Αθήνα 2014.

Η δημοσιογράφος Βάγια Μαντζάρογλου γράφει, «… Χιούμορ, λεπτή ειρωνεία και σουρεαλισμός συμπληρώνουν την παλέτα ενός ζωγράφου που φιλοδοξεί με την ζωγραφική του, να ανοίξουν μάτια». Περιοδικό Soul Οκτώβριος – Νοέμβριος 2013

Η εξέλιξη αυτής της αναζήτησης οδηγεί τον ζωγράφο στην καταγραφή μιας χαρακτηριστικής αστικής μυθολογίας όπου η έννοια της ομορφιάς και του ωραίου αναθεωρείται. Είναι επηρεασμένος από τις απόψεις αρκετών φιλοσόφων όπως των Χέρμαν, Σοπενχάουερ κ.α. Πιστεύει ότι δεν υπάρχει αυθύπαρκτο κάλλος. Ότι υπάρχει μόνον η γνώση μας και πρέπει να βρούμε την ρίζα αυτής της γνώσης.
Η βούληση πραγματώνεται αντικειμενικά στον κόσμο και όσο σε πιο υψηλό επίπεδο εκδηλώνεται τόσο πιο ωραία είναι. Eπίσης ότι σύμφωνα και με τον Χάρτμαν, τα αντικείμενα, καθ’ αυτά δεν είναι ωραία, αλλά ο καλλιτέχνης τα μετασχηματίζει σε κάλλος. Σε κάλλος επικοινωνίας και ενσυναίσθησης σε πρoαγωγή της συλλογικότητας και του πολιτισμού. Δηλώνει επίσης ότι η αναγνώριση της ομορφιάς εξαρτάται από το γούστο. Το κάλλος είναι η συμφιλίωση των αντιφάσεων και της συνομιλίας μεταξύ των πολιτισμών. Άλλωστε για τον Σπυρόπουλο το έργο Τέχνης ορίζεται με όρους αλήθειας. Την περίοδο αυτή ο ζωγράφος αισθάνεται μόνος μέσα σε ένα κόσμο δίχως νόημα, εκτός από το νόημα που δημιουργεί ο ίδιος μέσα από την ελευθερία του ως ων που διαμορφώνεται διαρκώς. Σχετικά με την δουλειά αυτής της περιόδου ο Αλέκος Φασιανός σημειώνει : «… Μέσα από τα έργα του Σπυρόπουλου διακρίνει κανείς την κίνηση και συγχρόνως την σύλληψη μιας χρονικής στιγμής και πραγματικότητας… Ο Σπυρόπουλος δίνει κίνηση, ζωή και χρώμα». Τόμος Αφιέρωμα στον Κ. Σπυρόπουλο CMYC ΕΠΕ Αθήνα 2014.

Εξ’ άλλου η Ιστορικός Τέχνης – Τεχνοκριτικός Ίρις Κρητικού σημειώνει : «… Μέσω του εξπρεσιονισμού του χρώματος και της ομορφιάς, μέσω αιωρούμενων συμβόλων, γραμμάτων και λέξεων ο Κ. Σπυρόπουλος, ζωγράφος σημάτων,οδηγεί το βλέμμα του θεατή στη γενικότερη επανερμηνεία του αστικού περιβάλλοντος, αντιδρώντας, ο ίδιος στις επιρροές του και ταυτόχρονα τρεφόμενος από αυτές. Από τον κατάλογο της έκθεσης στην γκαλερί (Περιτεχνών)».

Είναι γεγονός ότι η ζωγραφική του Σπυρόπουλου εκτός των άλλων εκλαμβάνει το έργο και ως μια πραγματική, δημιουργική και ευαίσθητη προσδοκία. Ο Cesar Campos καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών του Παν/μίου Lima του Περού αναφέρει σχετικά : «… ο καλλιτέχνης αναφέρεται σε δημιουργούς όπως ο Saint Beatus of Liebana του δεκάτου αιώνα και έπειτα με ένα άλμα 10 αιώνων στον Ganguin και τον Picasso μέχρι και τον Matisse καθώς οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες διερευνούν τη σύνδεση της μορφής και του υπόβαθρου χωρίς να προσπαθούν να αναπαραστήσουν την «αληθινή» και ορατή πραγματικότητα, που είναι χωρίς περιεχόμενο…». Τόμος αφιέρωμα στον Κ. Σπυρόπουλο με τίτλο «Η μυθοπλασία του αστικού χώρου» Εκδόσεις Επιστήμων ΕΠΕ Copyright 2020 Αθήνα.

Και άλλοι πολλοί σημαντικοί άνθρωποι της Τέχνης, Έλληνες και Ξένοι έχουν ασχοληθεί με την ζωγραφική του Σπυρόπουλου όπως ο Μάνος Στεφανίδης (Καθηγητής ΕΚΠΑ. Ιστορικός Τέχνης), ο Maximo Zorzato (Biennale Asolo 2010), Mario Gudezo (Biennale Asolo 2010), Γιώργος Μανιάτης (Συγγραφέας), ο καθηγητής Salvatore Autovino (Biennale di Palermo 2014), o Paolo Levi (Πρόεδρος Biennale di Palermo 2014), ο Νίκος Ζίας (Ομ. Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης Παν/μίου Αθηνών), ο Γιώργος Κατσάγγελος (Καθηγητής Καλών Τεχνών, Παν/μιο Θεσσαλονίκης), η Ξένια Καλδάρα (Διευθύντρια και Αντιπρόεδρος Ιδρύματος Κακογιάννη, 2014), ο Zoran Jakimovski (Καθηγητής Σχολής Καλών Τεχνών Παν/μιο Σκοπίων) κ.α.

ΕΡΓΑ ΤΟΥ: