Από τη στήλη ΑΧΙ.ΡΟ. του Αχιλλέα Ροδίτη

Κάτι πρέπει να γίνει με τα ΑΤΜ.

Το γράφουμε, αλλά λύση δεν βλέπουμε…

Και ξέρουμε ότι οι περιφερειακές διευθυντές των τοπικών τραπεζικών υποκαταστημάτων διαβάζουν ανελλιπώς την «Πολιτεία».

Ελπίζουμε, λοιπόν, να μεταφέρουν το αίτημα που είναι αίτημα των πολιτών και το οποίο μεταφέρεται μέσω της εφημερίδας.

Διότι η ταλαιπωρία τους ξεπερνά κάθε όριο αντοχής ειδικά όταν μιλάμε για ευάλωτες ομάδες στις οποίες ανήκουν και οι ηλικιωμένοι που κάθε μήνα μπαινοβγαίναν στις τράπεζες για την σύνταξη ή για κάθε άλλη συναλλαγή.

Απ’ όταν ξεκίνησαν τα γιγάντια προγράμματα εθελούσιας εξόδου τραπεζοϋπαλλήλων, υπήρχε η αντίληψη ότι αντιστοίχως θα αυξάνοντας τα Μηχανήματα Αυτόματης Ανάληψης και θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τους πολίτες σε πολλά διαφορετικά σημεία και εξασφαλίζοντας πολλές κατηγορίες συναλλαγών.

Όμως αυτό δεν φαίνεται να συνέβη τελικά. Τουλάχιστον στην περίπτωση της Πάτρας, είναι σίγουρο ότι δεν συνέβη. Τα μηχανήματα είναι λίγα ούτως ή άλλως. Και είναι μόνο εκείνα που βρίσκονται σε κεντρικά σημεία της πόλης, που μπορούν να εξυπηρετήσουν για καταθέσεις και αποστολές χρημάτων.

Πλην ενός, της Εθνικής Τράπεζας, στην πλατεία Βουδ, όπου επειδή είναι το μοναδικό σε συνοικία, μπορεί να συναντήσεις και μια ουρά άνω των δέκα πολιτών!

Επίσης πολλά ΑΤΜ σε συνοικίες από μια ώρα και μετά δεν έχουν καν χρήματα. Συνεπώς δεν μπορεί να τα χρησιμοποιήσουν ούτε εκείνοι που θέλουν την ανάληψη αλλά έφτασαν ως εκεί για να αποφύγουν την ταλαιπωρία.

Αλλά κυρίαρχα σκεφθείτε έναν συνταξιούχο που μένει εκτός κέντρου και πρέπει να φθάσει στο κέντρο και να στηθεί στην ουρά. Για μερικά λεπτά, ίσως, που όμως για εκείνον, λόγω ηλικίας, μοιάζουν με ώρες…

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ