– Έχει ενδιαφέρον να ακούς τον Βασίλη Γιαννόπουλο να μιλά για τα “συν” – “πλην” της Πάτρας που λατρεύει, αλλά και για το… «Ιερατείο» δεν του έχει ζητήσει ποτέ την παρουσία του σε τομείς όπου θα μπορούσε να προσφέρει…

 

του Αχιλλέα Ροδίτη (από εφημερίδα Πολιτεία)

Τι να πει κανείς για τον Βασίλη Γιαννόπουλο; Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις; Απ’ τα πολλές εκατοντάδες τραγούδια του που άφησαν εποχή και συνεχίζουν, όσα καινούργια προσφέρει, να «γράφουν» ιστορία; Απ’ τις δεκάδες συνεργασίες του; Με τον αξέχαστο Βαρδή; Τον Βασίλη Καρρά; Τον Πάριο, τον Πασχάλη Τερζή, τον Ρέμο, την Καίτη Γαρμπή, την Μελίνα Ασλανίδου, τον Γιάννη Βαρδή, την Νατάσα Θεοδωρίδου, την Πέγκυ Ζήνα; Ή τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τον Γιώργο Σαμπάνη;

Να αφήσεις τα των επαγγελματικών και να πιάσεις το γοητευτικό ήπιο προφίλ του πάντα ανοιχτόκαρδου και προσιτού συμπολίτη ο οποίος, ωστόσο, θέλει να ζει ήσυχα και ταπεινά; Ή να εστιάσεις στο ότι παρά την τρομερά τεράστια καλλιτεχνική του επιτυχία, εκείνος αποφάσισε να μην εγκαταλείψει ποτέ στην Πάτρα και πήγε «κόντρα» στην νοοτροπία ότι… Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα; Συνεχίζει να μένει στην Οβρυά, ασχολείται με τα της πόλης μας, έχει τους φίλους του, και φροντίζει να περνά απαρατήρητος αν και με τα τραγούδια που γράφει, κυριαρχεί στο εθνικό καλλιτεχνικό στερέωμα…

Η «Πολιτεία» σκέφτεται ότι ίσως κακώς που η πόλη δεν του «χτύπησε» ποτέ την «πόρτα»… Να του ζητήσει, να τον ρωτήσει, να τον συμβουλευτεί. Αλλά ας γνωρίσουμε μέσα απ’ τις ευθείες και γεμάτες νόημα απαντήσεις του, τον μοναδικό Πατρινό, στιχουργό, Βασίλη Γιαννόπουλο…

 

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ 

 

ΕΠΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ…

 

• Αγαπητέ Βασίλη Γιαννόπουλε, δε θα ρωτήσω το τετριμμένο για το… πώς κι από πού έρχεται η έμπνευση, αλλά θα ρωτήσω: τελικά, …τι είναι ένα τραγούδι… για τον δημιουργό του; …Διαφυγή, έκφραση, «παράθυρο», τι…;

Καλώς ή κακώς το τραγούδι ΔΕΝ είναι το ίδιο πράγμα για τον κάθε δημιουργό … Εξαρτάται από το πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας την τέχνη αυτή… Για μένα είναι τρόπος ζωής… η τέχνη του να ανακατεύεις τις λέξεις δημιουργώντας νοήματα είναι άκρως ερωτική…

 

• Πότε και πώς ξεκίνησε αυτός ο δρόμος της στιχουργίας; Θυμάστε τους πρώτους στίχους της ζωής σας;

Από τα Γυμνασιακά χρόνια μπήκε το σαράκι της συγγραφής και συνεχίζεται ως σήμερα… Δεν θυμάμαι τα πρώτα μου στιχάκια για πολλούς λόγους… Ένας είναι διότι μεγαλώνοντας ξεχνάς κι ένας άλλος ότι δεν είχα γράψει σίγουρα και κάτι σπουδαίο, ώστε ν αξίζει να το θυμάται κανείς…

 

• Πού και πώς μεγάλωσε ο Βασίλης Γιαννόπουλος, με λίγα λόγια; Ποια εποχή χαράχτηκε περισσότερο στην ψυχή του και τι θυμάται απ’ την Πάτρα εκείνης της εποχής;

Στην Πάτρα, σε μια τυπική Ελληνική οικογένεια με δυσκολίες πολλές αλλά και πολλή αγάπη. Η Πάτρα της δεκαετίας του ’70 είναι δύσκολο να περιγραφεί, αλλά θα έλεγα πως στο παρελθόν , η ζωή μακριά από την τεχνολογία ήταν περισσότερο ανθρωποκεντρική… κάτι που επί προσωπικού μου λείπει…

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ…

 

• Αλλά γιατί ο Βασίλης Γιαννόπουλος έμεινε στην Πάτρα; Θα περίμενε κανείς, μετά την ευρεία αποδοχή και επιτυχία, την μετακόμιση στην πρωτεύουσα. Εσείς, γιατί όχι…;

Η αλήθεια είναι πως η παραμονή μου στην Πάτρα, είναι κόντρα ρόλος στην ενασχόληση μου με το τραγούδι κι έχω χάσει αρκετά λόγω της επιλογής μου αυτής.

Από την άλλη δεν έχω μετανιώσει ποτέ που δεν άφησα την πόλη μου… Η Πάτρα είναι μια από τις παλιές μου αγάπες κι εγώ τις παλιές αγάπες τις τιμώ κι εκτιμώ ιδιαίτερα… Με ότι συνυπάρχει κάτω από αυτή την επιλογή…

 

• Και παρότι μένετε στην Πάτρα, παρόλη την τεράστια επιτυχία, εν τούτοις δείχνετε να θέλετε να μένετε σε μια… ήσυχη «γωνιά» ενώ θα μπορούσε κανείς στη θέση σας να πρωτοστατεί στα τοπικά δρώμενα της πόλης, πολιτιστικά και άλλα… Εσείς όμως είστε «αθόρυβος». Γιατί;

Δεν θεωρώ ότι είμαι αθόρυβος, με την έννοια ότι επικοινωνώ αδιάλειπτα με το κοινό μέσα από τα τραγούδια. Τώρα αν εννοείτε για ποιο λόγο το καλλιτεχνικό «Ιερατείο» της πόλης δεν μου έχει ζητήσει την φυσική μου παρουσία σε τομείς που σίγουρα θα μπορούσα να προσφέρω, απάντηση δεν δικαιούμαι να δώσω εγώ γιατί δεν είμαι ο αρμόδιος… Άλλωστε μην ξεχνάμε…, «ουδείς προφήτης στον τόπο του»…

 

• Τι σας αρέσει και τι όχι, στην Πάτρα; Τι θα ζητούσατε να αλλάξει στην πόλη;

Μου αρέσει η ζωντάνια της οι άνθρωποι της με τα καλά και τα άσχημά τους, τα μπαράκια της, η θάλασσά της και η εν γένει φυσική της ομορφιά…

Θα ζητούσα να γίνει μια πόλη πραγματικά καθαρή, με όλα της τα παλιά κτήρια επισκευασμένα, και κάθε καινούργιο δια νόμου με Νεοκλασική πρόσοψη. Καθαρές γειτονιές, περισσότερα λουλούδια, περισσότερο πράσινο και πάνω απ όλα σχεδιασμός που να, έχει αναφορά το μέλλον.Θα θελα να γεννάει τέχνη και ανθρώπους της τέχνης… Να είναι κέντρο πολιτισμού κι όχι πέρασμα…

 

ΓΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ…

 

• Σίγουρα ένα μεγάλο κεφάλαιο συνεργασιών ο Βασίλης Καρράς. Τι ήταν ο Βασίλης για τον Βασίλη;

Πολλά και μεγάλα τα κεφάλαια της καλλιτεχνικής μου ζωής… Ο Βασίλης δεν ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο στην καριέρα μου… Ήταν ο φίλος, ο άνθρωπός μου, η ψυχούλα εκείνη που κάθε φορά είχε ανάγκη την παρέα μου όταν περνούσε από την Πάτρα… Τον αγαπώ!!!

 

• Αλλά δεν ήταν μόνο εκείνος «κεφάλαιο» για εσάς. Και ο Πάριος, και άλλοι. Σχεδόν όλοι, βασικά. Ποιους κρατάτε στην καρδιά σας και γιατί;

Οι περισσότεροι από τους συνθέτες και τραγουδιστές που έχω συνεργαστεί μαζί τους ήταν και είναι συνεργάτες… Στην καρδιά σου συνήθως κρατάς εκείνους που έχουν υπάρξει κάτι πολύ παραπάνω από συνεργάτες… Όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Αντώνης Βαρδής και πρόσφατα ο Γιώργος Σαμπάνης…. 

 

• Ποιοι στίχοι θα συντρόφευαν καλύτερα την διαδρομή σας; Και ποιον τίτλο θα βάζατε στη ζωή σας…;

Δεν έχω απάντηση σ’ αυτή την ερώτηση… Είμαι ψώνιο με τη γραφή, με τη ζωή με τον έρωτα… Δεν είμαι με μένα, για να με ντύσω με στίχους, ούτε η ζωή μου είναι τόσο σπουδαία για να επιδέχεται τίτλους… Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία…

 

Η ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ: