Του Αχιλλέα Ροδίτη
Ιδίως με αφορμή την υπόθεση των τριών παιδιών της Πάτρας έχει «φουντώσει» για τα καλά η συζήτηση περί των κοινωνικών δομών στήριξης συμπολιτών και ειδικά παιδιών ή γενικά ανήμπορων να αντιδράσουν συνανθρώπων μας κάθε ηλικίας. Στο επίκεντρο της συζήτησης αυτής έχει βρεθεί ακόμα και η πασίγνωστη δομή «Βοήθεια στο Σπίτι». Μια δομή που στην Πάτρα κάνει «θαύματα» αλλά μόνο χάρη στο… φιλότιμο και την συγκινητική υπερεργασία των στελεχών της. Των εργαζομένων οι οποίοι στην κυριολεξία… δίνουν την ψυχή τους για να στηρίξουν συμπολίτες τους, έχοντας – παραδόξως – ως «αντίπαλο» το ίδιο το κράτος που τους ανέθεσε αυτή την αποστολή!
Και γιατί το λέμε αυτό; Διότι η «Πολιτεία» έκανε ρεπορτάζ για τις συνθήκες που επικρατούν στο «Βοήθεια στο Σπίτι» του Δήμου Πατρέων. Και κατέγραψε μια πραγματικότητα που σε κάνει να εξοργίζεσαι σε σχέση με το κράτος. Μια πραγματικότητα που και η δημοτική αρχή διά των πολιτικών προϊσταμένων του ΚΟΔΗΠ περιγράφουν σε κάθε ευκαιρία, κατακεραυνώνοντας την εκάστοτε κυβέρνηση που ναι μεν «καμαρώνει» για τέτοιες δομές, αλλά που στην πράξη δεν κάνει τίποτα για να τις στηρίξει εμπράκτως.
16 ΑΤΟΜΑ ΣΥΝΟΛΟ
ΚΑΙ… 2 ΟΔΗΓΟΙ ΓΙΑ 7 ΟΧΗΜΑΤΑ!
Ιδού λοιπόν ποια είναι η πραγματικότητα: 2 οδηγοί για 7 αυτοκίνητα που έχει στη διάθεση του το «Βοήθεια στο Σπίτι» του Δήμου της Πάτρας! Με άλλα λόγια, το υπάρχον προσωπικό είναι αντιστρόφως ανάλογο και των υποδομών, αλλά πρωτίστως και κυριότερα των τεράστιων αναγκών που υπάρχουν στην πόλη.
Μόλις 16 εργαζόμενοι καλούνται να ανταπεξέλθουν σε εκατοντάδες ανήμπορους πατρινούς συμπολίτες. Σε μια εποχή σκληρή, που η οικονομική δυστοκία αυξάνει τις αλυσιδωτές συνέπειες, όπως αυτή της… εγκατάλειψης και εν τέλει της μοναχικότητας ανθρώπων, ηλικιωμένων ειδικά, μια χούφτα εργαζομένων καλείται να κάνει κυριολεκτικά «θαύματα».
Και παρ’ όλα αυτά, το πετυχαίνουν. Ασχέτως αν ορισμένοι εξ αυτών είναι ήδη σε ηλικία συνταξιοδότησης και όχι νέα παιδιά, ασχέτως με το εάν αντιμετωπίζουν και τα δικά τους, σοβαρά, οικονομικά και εργασιακά προβλήματα και ασχέτως αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν το δικό τους όχημα, με δική τους βενζίνη, για να δώσουν φάρμακα σε ηλικιωμένους, τρόφιμα, να τους φροντίσουν, ακόμα και να τους μαγειρέψουν!
Είναι οι ήρωες που ξεπερνούν κάθε τι που αφορά τους ίδιους και τις οικογένειες τους για να ριχτούν στην καθημερινή «μάχη» στήριξης συμπολιτών τους. Και που το υπάρχον πολιτικό προσωπικό της περιοχής καλείται να πάρει θέση και να διεκδικήσει αποτελεσματικά την αύξηση προσωπικού και τη μονιμοποίηση τους!
