ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ - Politeia News Blue logo

ΠΑΤΡΑ – Δ. ΕΛΛΑΔΑ

#ΠΑΤΡΑ

#ΚΑΙΡΟΣ

#ΚΟΙΝΩΝΙΑ

#COVID19

#Δ.ΕΛΛΑΔΑ

#ΑΘΛΗΤΙΚΑ

#ΚΟΡΩΝΟΙΟΣ

#ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ

#ΥΓΕΙΑ

Η Ξένια Κουναλάκη αποκλειστικά στην “Πολιτεία”: «Να ζήσουμε με τις αντιφάσεις μας αντί να βυθιζόμαστε σε μίνι εμφυλίους»

Facebook
Twitter

*   Η αρχισυντάκτρια Διεθνών Ειδήσεων της «Καθημερινής» μιλά στην «Πολιτεία» για τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα και για το πόσο ανθεκτική και αισιόδοξη έγινε η ελληνική κοινωνία μέσα από τα δύσκολα…!

…Ήταν τελικά ωφέλιμη η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ; …Τι θέλει πραγματικά ο Ερντογάν; …Κι εμείς, οι Έλληνες, πόσες ακόμα αντοχές έχουμε μετά όσα περάσαμε και περνάμε ακόμη; Και μπορούμε από κάπου να αντλήσουμε αισιοδοξία για να αντιμετωπίσουμε τον κυκεώνα των κοσμοϊστορικών εξελίξεων γύρω μας που μας επηρεάζουν;

Για αυτά κι όχι μόνο συζητήσαμε με την αρχισυντάκτρια Διεθνών Ειδήσεων στην «Καθημερινή», βραβευμένη με το διεθνές δημοσιογραφικό βραβείο «PremioInternationale Per LaLibertaDiStampa» και συγγραφέα τριών βιβλίων (κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Πόλις») κα Ξένια Κουναλάκη. Μια δημοσιογράφο που με την πένα της σ’ οδηγεί στο επίκεντρο και την ουσία των μεγαλύτερων ιστορικών γεγονότων!

“Οι αλλεπάλληλες τραυματικές εμπειρίες μάς έκαναν πιο ανθεκτικούς, ανοιχτούς και αισιόδοξους” θα μας πει, μεταξύ άλλων. Και θα τονίσει πως  “ο λαός μας επέδειξε μεγαλύτερη ωριμότητα από αυτή που πιστεύαμε πως είχε”, υπογραμμίζοντας παράλληλα το πώς διαψεύστηκαν όσοι τη δεκαετία του ’90 πίστευαν ότι… θα ζούσαν μια ζωή ευημερίας δίχως μεγάλα ιστορικά γεγονότα. Και θα καταλήξει σ’ ένα μήνυμα βαθιά ουσιαστικό: «Να μάθουμε να ζούμε με τις αντιφάσεις μας αντί να βυθιζόμαστε σε μίνι εμφυλίους»!!

Η συνέντευξη στον Αχιλλέα Ροδίτη:

GRE1875566 31165602 scaled e1653901358908
Η κα Ξένια Κουναλάκη, αρχισυντάκτρια Διεθνών Ειδήσεων της “Καθημερινής”

 

 

Ερ:    Πώς είδατε το ταξίδι στις ΗΠΑ του Έλληνα Πρωθυπουργού; Ποιο το αποτέλεσμα κατά την εκτίμηση σας;

Απ:   Ως προς το συμβολισμό του ήταν επιτυχημένο: έδειξε μια χώρα με αυτοπεποίθηση, εξωστρεφή, που δεν κλαψουρίζει για τις υπερπτήσεις και την τουρκική επιθετικότητα κάθε φορά που βρίσκει διεθνές βήμα, αλλά διεκδικεί μια ισότιμη θέση στο παγκόσμιο περιβάλλον.

Ωστόσο σε οικονομικό επίπεδο το τίμημα φαίνεται ότι θα είναι υψηλό: πάνω από τρία δισ. ευρώ για το πρόγραμμα των F-35. Ακόμη και αν εξετάσουμε τη διαφαινόμενη συμφωνία με όρους Realpolitik, η συγκεκριμένη δαπάνη είναι εξωφρενική, πιθανότατα και περιττή.

Μπορεί μεν θεωρητικά να εξασφαλίζει ελληνική υπεροπλία στους αιθέρες έναντι της Τουρκίας, η τελευταία όμως έχει κάνει ένα σημαντικό βήμα στον τομέα με την ανάπτυξη των τουρκικών drones, που είναι και αποτελεσματικά και σημαντικά φτηνότερα. Δεν είναι τυχαίο ότι τα Bayraktar που πούλησε η Άγκυρα στο Κίεβο φέρονται ότι άλλαξαν την πορεία του πολέμου στην Ουκρανία.

Ερ:   Παίρνοντας αφορμή από το τελευταίο άρθρο σας στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, για τον Ερντογάν, τελικά… “τί θέλει πραγματικά ο Τούρκος πρόεδρος”;

Απ:   Ως γνήσιος αυταρχικός ηγέτης το βασικό του μέλημα είναι η επανεκλογή του το 2023 σε πολύ δύσκολες συνθήκες: με πληθωρισμό 70%, τη χώρα του σχετικά απομονωμένη στη Δύση και την αντιπολίτευση συσπειρωμένη εναντίον του. Κάθε φορά λοιπόν που βρίσκεται στριμωγμένος στο εσωτερικό της χώρας του φροντίζει να απειλεί και να εκβιάζει, είτε ασκώντας βέτο στην ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, είτε εργαλειοποιώντας τους πρόσφυγες.

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ερ:   Ποιο είναι αυτό που σας ανησυχεί περισσότερο; Σε σχέση με την Τουρκία ή και γενικότερα με τις “τεκτονικές” διεθνείς εξελίξεις;

Απ:    Πολιτική αναταραχή στο εσωτερικό της Τουρκίας είναι πάντα δυσοίωνη είδηση για τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή. Αυτήν τη στιγμή ωστόσο έχουμε πολύ πιο σοβαρά προβλήματα: από την οικονομική ανάκαμψη και την αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής στη μεταπανδημική εποχή μέχρι τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία.

Στην υγειονομική κρίση και τις συνέπειές της έρχεται να προστεθεί η πρώτη σύρραξη μετά από δεκαετίες στην Ευρώπη, ο ανταγωνισμός ΗΠΑ-Κίνας, ο πληθωρισμός, η παγκόσμια επισιτιστική κρίση και οι απειλές για τη φιλελεύθερη δημοκρατία ακόμη και στις χώρες της Δύσης.

Όσοι από τη γενιά μου πίστεψαν στη δεκαετία του 90 ότι θα ζήσουν μια ανιαρή ζωή γεμάτη ευημερία και ασφάλεια, χωρίς μεγάλα ιστορικά γεγονότα, διαψεύστηκαν οικτρά.

Ερ:   Όλη αυτή η ανατροπή λοιπόν,τι πιστεύετε ότι αλλάζει στην ελληνική κοινωνία και ποιο είναι το δίδαγμα;

Απ:   Η οικονομική κρίση και τα μνημόνια προκάλεσαν κοινωνικό διχασμό και πολιτική πόλωση, καθώς και αύξηση της ακροδεξιάς βίας. Η υγειονομική κρίση έφερε στην επιφάνεια μια σύγκρουση μεταξύ επιστημονικής γνώσης και παρανοϊκής συνωμοσιολογίας.

Η τρέχουσα ενεργειακή κρίση οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες καθώς τα ασθενέστερα στρώματα είναι αυτά που υποφέρουν περισσότερο από την αύξηση των καυσίμων και της τιμής των τροφίμων και των πρώτων υλών γενικότερα. Τέλος ο πόλεμος εντείνει την αντιπαράθεση μεταξύ των Ρωσόφιλων και όσων είναι σταθερά προσανατολισμένοι στη Δύση.

Το μίγμα από αυτές τις διαρκείς εσωτερικές συγκρούσεις είναι εκρηκτικό. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τις αντιφάσεις μας αντί να βυθιζόμαστε κάθε φορά σε μίνι εμφυλίους.

«ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ»…

Ερ:   Αν θα διαλέγατε ένα μήνυμα προβληματισμού, που θα μπορούσατε να εκπέμψετε προς τον καθένα, ποιο θα ήταν;

Απ:   Είμαι πάντα αισιόδοξη, ακόμη και στους πιο χαλεπούς καιρούς. Σκεφτείτε που βρισκόμασταν την περασμένη δεκαετία και που είμαστε σήμερα: με το ένα πόδι εκτός Ευρώ, παρίες της Ευρώπης, με τη Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα και την ελληνική κοινωνία σε κατάσταση νευρικής κρίσης. Με την ανεργία στους νέους να ξεπερνά το 50% και την οικονομία να έχει συρρικνωθεί κατά 25%.

Σήμερα η εικόνα είναι πολύ διαφορετική, χάρη σε έναν λαό που αποδείχθηκε πολύ πιο ώριμος από ό,τι πιστεύαμε κι εμείς οι ίδιοι. Οι θεσμοί λειτούργησαν και λειτουργούν. Η οικονομία ανέκαμψε. Βγαίνουμε από την επιτήρηση. Οι εταίροι μας, μας θεωρούν αξιόπιστους. Οι επενδυτές μας εμπιστεύονται. Η διάθεση εξάλλου της νέας γενιάς να επιστρέψει, να εργαστεί, να καινοτομήσει, να εμπλακεί με την πολιτική είναι ενθαρρυντικό σημάδι.

«Όλα θα πάνε καλά», λέω όταν ξυπνάω κάθε μέρα, κάτι που δεν μπορούσα να ψελλίσω στη διάρκεια της κρίσης χρέους. Κατά κάποιο τρόπο οι αλλεπάλληλες τραυματικές εμπειρίες (πρώτα η οικονομική, μετά η υγειονομική, τώρα η ενεργειακή κρίση και ο πόλεμος) μας έκαναν πιο ανθεκτικούς, ανοιχτούς και αισιόδοξους.

Μοιραστείτε το άρθρο :

Δείτε επίσης...

Eγγραφή στο Newsletter

Scroll to Top