Είναι καταγγελίες που περνούν στα… ψιλά για τους ιθύνοντες; Ή μήπως κάποιοι θεωρούν ότι δημόσιες αναφορές σε «παρενοχλήσεις» εργαζομένων στον ευαίσθητο χώρο της Υγείας, και μάλιστα σε γυναίκες, ειδικά σε τέτοια κρίσιμη περίοδο, αποτελεί ήσσονος σημασίας ζήτημα;

Διότι το λιγότερο που θα περίμενε κάποιος ήταν να δοθούν άμεσες απαντήσεις στα όσα εγγράφως, και μεταξύ πολλών άλλων, καταγγέλθηκαν την περασμένη Πέμπτη από το Σωματείο «Ιπποκράτης» που εκπροσωπεί τους εργαζόμενους στο νοσοκομείο «Άγιος Ανδρέας» της Πάτρας.

 

Καταγγελίες στο Σωματείο «Ιπποκράτης» για απαράδεκτη συμπεριφορά και συνεχείς πιέσεις από διοικητικά στελέχη του νοσοκομείου.   

Σε ανακοίνωση των συνδικαλιστών για όλα τα «κακώς κείμενα» στο νοσηλευτικό ίδρυμα και για όσα λάθη, παραλείψεις και ατοπήματα καταλογίζουν οι εργαζόμενοι στα μέλη της διοίκησης σε σχέση με την υπόθεση Covid-19, την αύξηση κρουσμάτων, την διασπορά του ιού στους κόλπους των εργαζομένων, αλλά και τις διαδοχικές επιθέσεις που δέχονται σε μια προσπάθεια να τους επιρριφθεί η ευθύνη δήθεν για την μη προσέλευσή τους στους εμβολιασμούς, γίνεται λόγος και για «παρενοχλήσεις συναδέλφων».

Παρενοχλήσεις μάλιστα για τις οποίες υπάρχει ήδη κατατεθειμένη μία γραπτή καταγγελία (ενώ… έρχεται αυτές τις μέρες και δεύτερη) γυναίκας εργαζόμενης η οποία έφτασε στο σημείο να αναζητεί διέξοδο κινδύνου ακόμα και μέσω της ύστατης οδού πρόωρης συνταξιοδότησής της!

«Μόνο και μόνο», όπως εξομολογήθηκε στο προεδρείο του σωματείου της και μας επιβεβαιώνει ο πρόεδρός του Κώστας Πετρόπουλος, «για να μπορέσει να γλιτώσει και να απαλλαγεί από τις αφόρητες, αδικαιολόγητες και απαράδεκτες πιέσεις που ασκούνται καθημερινά εναντίον της από την πλευρά διοικητικών μελών του νοσηλευτικού ιδρύματος».

Και σύντομα, τον ίδιο δρόμο της καταγγελίας θα ακολουθήσει και άλλη συνάδελφός της που επίσης υφίσταται, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, διαρκείς και συνεχείς, αδικαιολόγητες παρενοχλήσεις στον χώρο εργασίας της.

Κώστας Πετρόπουλος: Αναγκαίος κι απαραίτητος ο αμφίδρομος σεβασμός

«Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν μιλάμε για περιπτώσεις παρενοχλήσεων σεξουαλικής ή άλλης παρόμοιας μορφής. Αυτό είναι σαφές. Μιλάμε όμως για καταφανείς περιπτώσεις εργασιακού μπούλινγκ που παραπέμπει σε καθεστώς και ατμόσφαιρα Μεσαίωνα…», υπογραμμίζει ο κ. Πετρόπουλος.

«Αυτού του είδους τα παράπονα των μελών μας, δεν είναι και τα μόνα. Είναι πολλές οι περιπτώσεις αν και οι περισσότερες γίνονται γνωστές, δυστυχώς, μόνο με προφορική καταγγελία. Όλα τα παράπονα, όμως, φανερώνουν μια ανυπόφορη στάση παρενόχλησης, για μια σειρά ζητήματα, που δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε δεδομένου ότι δημιουργούν ένα κλίμα άκρως αρνητικό στον χώρο μας. Σαφώς θα πρέπει να δοθεί ένα τέλος και να υπάρξει εκείνος ο αναγκαίος και απαραίτητος αμφίδρομος σεβασμός», σημειώνει ο γνωστός συνδικαλιστής, στέλνοντας ταυτόχρονα μήνυμα με νόημα προς την διοίκηση του δημόσιου νοσοκομείου.

Τής ζήτησαν… μέιλ για να πάει στην τουαλέτα!

Η 55χρονη γυναίκα που έκανε την πρώτη γραπτή καταγγελία εργάζεται χρόνια στον χώρο του νοσοκομείου αλλά πρώτη φορά έφτασε στα όριά της από τη συμπεριφορά μέλους της διοίκησης του νοσοκομείου.

Σύμφωνα με την καταγγελία, οι βάρδιες και η καθημερινότητά της είναι γεμάτες από… φωνές, προσβολές, παρατηρήσεις συνοδεία απαξιωτικών σχολίων για τις ικανότητες και γνώσεις της, συστηματικής παρακολούθησης του πότε μπαίνει και πότε βγαίνει, κ.λπ.

Αλλά το κερασάκι στην τούρτα δεν είναι καν όλα αυτά. Στάθηκε το γεγονός ότι ακόμα και για να πάει στην… τουαλέτα η συγκεκριμένη γυναίκα χρειάστηκε – απαιτήθηκε να στείλει (στο εν λόγω διοικητικό στέλεχος του νοσοκομείου) email με το σχετικό αίτημα ώστε να της εγκριθεί… άδεια για να φύγει από το γραφείο. Όπως διαμηνύουν οι συνδικαλιστές συνάδελφοί της, η γυναίκα απηύδησε σε τέτοιο βαθμό που δηλώνει αποφασισμένη να κινήσει τις διαδικασίες πρόωρης συνταξιοδότησής της προκειμένου να γλιτώσει από το καθημερινό βάσανό της… Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και για την δεύτερη γυναίκα εργαζόμενη από την Παθολογική Κλινική του νοσοκομείου.

«Παράγοντες χωρίς σχέση με το χώρο»…

Το μπούλινγκ στον χώρο της εργασίας, στο εν λόγω νοσοκομείο, φαίνεται (κατά τα καταγγελλόμενα) ότι έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που επιστρατεύεται ακόμα και για να «σκεπάσει» τις χτυπητές διαφωνίες μεταξύ μελών της διοίκησης του ιδρύματος.

Όταν, για παράδειγμα, ένα διοικητικό μέλος δίνει μια εντολή, κάποιο άλλο μέλος της διοίκησης που μπορεί να διαφωνεί, ξεσπά στον εργαζόμενο με φωνές και παρατηρήσεις. Χωρίς να πει κουβέντα όμως στο μέλος με το οποίο διαφωνεί.

Μάλιστα ο Κώστας Πετρόπουλος χαρακτηρίζει «συνηθισμένη» αυτή την πρακτική. Και τονίζει: «Πρέπει να κινηθούμε προς την κατεύθυνση του φραγμού αυτών των πρακτικών και της ανάγκης του αλληλοσεβασμού. Πρέπει να σταματήσουν όλα αυτά τα ζητήματα, απ΄ όπου κι αν προέρχονται και οποιαδήποτε σκοπιμότητα κι αν εξυπηρετούν. Είναι πρακτικές που δεν τις επιβάλλουν ούτε οι συνθήκες δουλειάς, ούτε τίποτε άλλο, αλλά… άλλοι παράγοντες που δεν έχουν θέση σε αυτόν τον χώρο».