Δέκα λεπτά πριν από τις 10 το πρωί και μια μικρή ουρά, περίπου 20 ατόμων, είχε ήδη σχηματιστεί στα σκαλιά της Εθνικής Πινακοθήκης, περιμένοντας το ρολόι να δείξει ακριβώς 10.

Μια παρέα από φοιτήτριες, ένα ζευγάρι ξένων επισκεπτών, άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας καλημερίζουν τους φύλακες, θερμομετριούνται, ρίχνουν αντισηπτικό στα χέρια τους και κατευθύνονται στο εκδοτήριο εισιτηρίων. «Θα φυλάξω το εισιτήριο», λέει μια κοπέλα στη φίλη της. Μάλλον ως ενθύμιο μιας σημαντικής ημέρας.

«Είναι μια πολύ μεγάλη μέρα», δήλωσε η κ. Μενδώνη και η αλήθεια είναι ότι είχε κάθε λόγο να την απολαμβάνει ως τέτοια. Προκειμένου να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα της επαναλειτουργίας της Πινακοθήκης, η υπουργός, οι υπηρεσίες του ΥΠΠΟ και το προσωπικό έκαναν αγώνα δρόμου. Δεν χάθηκε ούτε μία ημέρα.

Περιήγηση

Σήμερα, ο επισκέπτης στέκεται για λίγο να θαυμάσει τη «Λαϊκή αγορά» του Τέτση, που κυριαρχεί στο φουαγιέ, προτού ξεκινήσει την περιήγησή του από τις αίθουσες του πρώτου ορόφου. Στην αριστερή πτέρυγα έχει στηθεί το αφιέρωμα για το 1821, το οποίο θα παραμείνει μέχρι το τέλος του έτους. Στη δεξιά πτέρυγα αρχίζει να ξεδιπλώνεται η μόνιμη συλλογή ζωγραφικής του 19ου αιώνα, η οποία συνεχίζεται με τους καλλιτέχνες του 20ού αι. στον δεύτερο και στον τρίτο όροφο και φθάνει μέχρι τις αρχές του 21ου. Η νέα Εθνική Πινακοθήκη, στους πρόσθετους εκθεσιακούς χώρους, οι οποίοι είναι αυξημένοι κατά 2.230 τ.μ., παρουσιάζει πολύ περισσότερα έργα, σπουδαίες δημιουργίες που, ελλείψει χώρου, δεν είχαν εκτεθεί.

Ο ήχος από τα τρυπάνια, πάντως, δεν έχει σταματήσει στην Εθνική Πινακοθήκη. Υπάρχουν ακόμη αρκετές εκκρεμότητες και η εμπειρία της επίσκεψης θα είναι ολοκληρωμένη όταν ανοίξουν τα καφέ και τα εστιατόρια που βρίσκονται στον χώρο. Το πωλητήριο, αν και άρχισε να λειτουργεί, δεν διαθέτει ακόμη ποικιλία προϊόντων.

Ωστόσο, η Εθνική Πινακοθήκη επέστρεψε για να κερδίσει τον χαμένο χρόνο και να κατακτήσει παλιό και καινούργιο κοινό. Ένα μεγάλο κενό στην πόλη, επιτέλους, καλύφθηκε.