| Ο κ. Μπονάνος αναλύει ποια πρέπει να είναι τα «εφόδια» για κάποιον που ασχολείται με την αυτοδιοίκηση. Τι να έχει αποδείξει με την διαδρομή του. «Έχει διοικήσει περίπτερο; Κι αν ναι, το… βούλιαξε ή το… απογείωσε;»

του Αχιλλέα Ροδίτη

Ο Χαράλαμπος Μπονάνος ανέλαβε Αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας, δηλαδή θέση αντίστοιχη του Νομάρχη Αχαΐας, και κυριολεκτικά «έπεσε» στα πιο δύσκολα… Πανδημία, ένας κόσμος άνω-κάτω, καταστροφές κλιματικής κρίσης και επιτακτικές ανάγκες βελτιώσεων σε υποδομές.

Ένας σωρός από ανάγκες και υποχρεώσεις που η κάθε μέρα θα ‘πρεπε να ‘χε τις διπλάσιες ώρες για να τα προλάβεις όλα. Σήμερα μας μιλά ευθέως! Για όσα ένοιωσε, για όσα έζησε και όσα πέτυχε. Αλλά και για όσα στοχεύει διεκδικώντας ξανά την εμπιστοσύνη των Αχαιών μέσα από το ψηφοδέλτιο του Νεκτάριου Φαρμάκη.

Όπως λέει, «στόχος της επόμενης 5ετίας είναι να πετύχουμε να έχουμε ένα Ανθρωποκεντρικό Αποτέλεσμα που θα σέβεται και θα στηρίζει τον άνθρωπο της Δυτικής Ελλάδας». 

• Έχοντας πια την εμπειρία θητείας σε νευραλγική αυτοδιοικητική θέση ευθύνης, ποια πρέπει να είναι τα «εφόδια» ενός που θέλει να ασχοληθεί;

Είναι λογικό και μέσα στην ανθρώπινη φύση, οι συνάνθρωποι μας, να επιζητούν την αναγνώριση, την αποδοχή από τους συνανθρώπους τους, να νοιώθουν ότι η άποψη τους ακούγεται, ότι είναι σημαντικοί. Μπορείς να το ονομάσεις και ματαιοδοξία και όλοι μπαίνουνε σε αυτόν τον πειρασμό της αναγνώρισης από την κοινωνία.

Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να κατακτάς ρόλους με ευθύνη, να είσαι ικανός να αποφασίζεις για την καθημερινότητα των άλλων, χωρίς να έχεις δοκιμαστεί σε μικρότερες καρέκλες. Και το σπουδαιότερο, χωρίς να έχεις έναν κώδικα αξιών που πιστά θα ακολουθείς.

Στις κάλπες όταν βάζεις σε δοκιμασία τον εαυτό σου και ζητάς να σε προτιμήσουν, στην ουσία γίνεται μια αποκάλυψη της πορείας σου, της πρακτικής σου, των γνώσεων σου, της ηθικής σου, της ίδιας σου της ζωής. Το έχω ξαναπεί, δεν μπορεί να σε καθοδηγεί μόνο η αναζήτηση επιβεβαίωσης από το κοινωνικό σύνολο χωρίς να έχεις μετρήσει τον ίσκιο σου την σωστή ώρα της ημέρας. Αλλά και οι εκλογείς πρέπει να αναρωτηθούν όταν βλέπουν ένα… σεντόνι ονομάτων για να επιλέξουν τους καλύτερους στην αντιπροσώπευση:

Αυτός που ζητάει την προτίμηση μου, τι ικανότητες έχει να επιδείξει; Έχει διοικήσει έστω… περίπτερο; Και αν ναι, τι αποτέλεσμα είχε; Το… βούλιαξε ή το… απογείωσε;

Είναι βέβαιο, δεν κάνουμε όλοι για όλα!

Καταλαβαίνω ότι είναι μια ισοπεδωτική εκδοχή αλλά κάπου αν θέλουμε να πηγαίνουμε μπροστά, πρέπει να αφήνουμε χώρο για αυτούς που πέρα από τα τυπικά προσόντα έχουν αποδείξει με την διαδρομή τους ότι μπορούν να ανταποκριθούν στα στοιχειώδη. Και στην αυτοδιοίκηση, επιβάλλεται να επιλέξουμε τους άξιους, τους ικανούς, που έχουν εμπράγματες βιωματικές αποδείξεις. Και τα εφόδια αυτά έχουν να κάνουν με αξίες και αρχές κυρίως όμως με αξιακές διαδρομές…

• Μπορείτε να θυμηθείτε την… Πρώτη μέρα στο γραφείο ως Αντιπεριφερειάρχης του νομού Αχαΐας; Ποιο ήταν το συναίσθημα; Άγχος, αγωνία, τι;

Είναι αλήθεια ότι τις θέσεις αυτές δεν τις βλέπαμε ούτε με κιάλια. Ήταν τέτοιοι οι συσχετισμοί των πολιτικών δυνάμεων, (κακώς για μένα), που φυσικά κανείς δεν έβαζε στην στόχευση του τον δεύτερο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης. Πριν τον Ν. Φαρμάκη, υπήρχαν συνεχόμενες αποτυχίες και είναι λογικό, όταν τα καταφέραμε, οι πρώτες μέρες να ήταν μέρες που έλεγες… ψευδαίσθηση είναι το ζω ή δεν το ζω;

Θυμίζω ότι η θέση του Αντιπεριφερειάρχη Αχαΐας είναι η θέση η αντίστοιχη του Νομάρχη Αχαΐας και είναι λογικό να υπάρχουν συγκρίσεις και παραστάσεις νοητικές, από τον Στ. Σερέτη, τον Δ. Κατσικόπουλο, από τον Γρ. Αλεξόπουλο, ανθρώπους που όφειλα, και να σεβαστώ, όπως είναι μέσα στις αρχές μου, ανεξάρτητα πολιτικής καταγωγής, αλλά και να τραβήξω μπροστά για να βελτιώσω την κατάσταση στην περιφερειακή μας ενότητα.

Σίγουρα, λοιπόν, η πρώτη μέρα υπάρχει στο μνημονικό μου, σαν μέρα αγωνίας για το άδηλο μέλλον που όφειλα να πετύχω, να ανταποδώσω με το έργο μου την υπεραξία της κάλπης. Φυσικά η ζωή έδειξε ότι δεν πρόλαβα να χαρώ και την θέση ευθύνης, γιατί μετά από εξάμηνο έπεσε στα κεφάλια μας η καταιγίδα του αιώνα, η πανδημία!

• Πιστεύετε ότι φτάσατε τον πήχη, εκεί που τον είχατε βάλει;

Όχι δεν το πιστεύω ότι έφτασα τον πήχη εκεί που η σκέψη μου είχε τοποθετήσει την τελευταία μέρα της θητείας μου πριν από την κρίση των πολιτών της Αχαΐας. Και αυτό γιατί η θέληση μου, η διάθεση μου, τα όνειρα μου για το αποτέλεσμα, φαλκιδευτήκαν, παγιδεύτηκαν από δυο σημαντικούς παράγοντες:

Ο πρώτος ήταν τα δυόμιση χρόνια που πάλευα να χρησιμοποιήσω τις γνώσεις μου για να κρατήσουμε όρθια την κοινωνία στην θύελλα της υγειονομικής κρίσης. Το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεων μου – μιας και ήμουνα και ο καθ’ ύλην αρμόδιος – ήταν πώς θα στηρίξουμε τους πολίτες και το υγειονομικό μας σύστημα. Άρα όταν έχεις να παλέψεις το θηρίο, οι προσανατολισμοί σου έχουν αλλάξει ρότα.

Και ο δεύτερος, σημαντικός και υπό διεκδίκηση πάντα, οι αρμοδιότητες. Η κεντρική κυβέρνηση δεν έχει αποδείξει ότι εμπιστεύεται τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης β΄  βαθμού, με αποτέλεσμα πολλές φορές να περιμένουμε να εφαρμόσουμε αποφάσεις από το κράτος των Αθηνών, παραβιάζοντας την αρχή της εγγύτητας. Όμως τελικά τα καταφέραμε και εδώ είναι η υπέροχη μας σε σχέση με τις προηγούμενες διοικήσεις της περιφέρειας. Να έχουμε ένα μετρήσιμο έργο, συγκρινόμενο με έργο δεκαετίας των περιφερειακών αρχών που προηγήθηκαν από μας.

Προς Θεού, δεν λέω ότι όλα πήγαν καλά, αλλά παρουσιάζουμε μια διαφορετική εικόνα – βελτιωμένη – σε όλους τους τομείς είτε λέγονται έργα, είτε απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ, είτε μείωση της ανεργίας, είτε επενδύσεις μεγάλων εταιρειών.

• Έχετε Διοικήσει στο τοπικό ΙΚΑ, στο Νοσοκομείο Ρίου, τώρα Αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας. Έχετε ασχοληθεί με συνδικαλισμό ως Γραμματέας Οδοντιάτρων. Αν ζητούσα να διαλέξετε ένα απ’ αυτά τα μετερίζια, ποιο θα διαλέγατε και γιατί…;

Είμαι πραγματικά γεμάτος και υπερήφανος που η αγαθή τύχη, μου πρόσφερε μια πολύτιμη διοικητική εμπειρία που δύσκολα βρίσκεις σε οποιοδήποτε δημόσιο πρόσωπο, κυρίως δε, στον υγειονομικό χώρο. Πλούτισα τις γνώσεις μου, έζησα τις αδυναμίες του υγειονομικού μας συστήματος, κυρίως, απ’ τις δυο όχθες – και από την θέση του εργαζομένου που διεκδικεί, και από την θέση της εντός παρενθέσεως εργοδότη του συστήματος.

Έζησα δύσκολες καταστάσεις, ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που οι παθογένειες του και οι αντικοινωνικές καταστάσεις χτύπαγαν ταβάνι, υποθέσεις διαφθοράς που έπρεπε να τις επιλύσω με παραδειγματικό τρόπο, μνημονιακές καταστάσεις στην διοίκηση του Νοσοκομείου (Ρίου) που έπρεπε να το λειτουργήσω με τον μισό προϋπολογισμό άλλων εποχών, τα capital controls, ένα μυστήριο πράγμα σε κάθε θέση. Τράβαγα επάνω μου σαν μαγνήτη όλα τα δύσκολα, σε καμία δεν πρόλαβα να απολαύσω μια ήρεμη και ανέφελη διοίκηση, και αυτό με έχει κάνει πλουσιότερο σε εμπειρίες, σοφότερο και ώριμο να δικαιοπρακτώ.

Σίγουρα έχω επιλέξει με την υποψηφιότητα μου την προτίμηση μου, όμως δεν ξεχνώ και δεν απορρίπτω την φυσιολογική μου θέση στον χώρο της Υγείας όπου οι αγώνες μου, οι αποφάσεις μου, τα αποτελέσματα μου ακολουθούν την πορεία μου στα δημόσια πράγματα.

«Είμαστε στα μισά του δρόμου… Είναι μονόδρομος η ανανέωση εμπιστοσύνης στον συνδυασμό του Ν. Φαρμάκη, για να ολοκληρωθούν όσα σχεδιάσαμε, ωριμάσαμε, δημοπρατήσαμε…», επισημαίνει ο κ. Μπονάνος

 

• Αν ανανεωθεί με την ψήφο του κόσμου η αυτοδιοικητική σας παρουσία, ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος για την περιοχή;

Οι πολίτες πρέπει να καταλάβουν ότι βρισκόμαστε στα μισά του δρόμου… Δεν έχουμε προλάβει (και λόγω των δημοσιονομικών κανόνων, και της πρωτοφανούς υγειονομικής κρίσης) να ολοκληρώσουμε στόχους και επιδιώξεις που λόγω των ιδιότυπων συνθηκών που ανέφερα, δεν επιτυγχάνονται σε μια τετραετία.

Ο στόχος μου είναι σαφέστατος και δεν αποκλίνω από αυτόν ούτε κεραία! Το ανθρώπινο πρόσωπο στην πολιτική, να βελτιώσουμε την σκληρή καθημερινότητα του πολίτη που εμπιστεύεται και ξανά-εμπιστεύεται προγράμματα και πρόσωπα και απαιτεί να δει συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Ε ναι, του λέω ξεκάθαρα, ότι δώσαμε σαφέστατο δείγμα γραφής σ’ όλους τους τομείς, όμως είναι μονόδρομος να ανανεώσει την εμπιστοσύνη του στον συνδυασμό του Νεκτάριου Φαρμάκη, για να ολοκληρώσουμε όλα αυτά που σχεδιάσαμε ωριμάσαμε, δημοπρατήσαμε και είναι στην φάση υλοποίησης.

Αυτά που θα αλλάξουν την ζωή του, αυτά που άλλαξαν και θα αλλάξουν την μορφή της Δυτικής Ελλάδας. Σημειώνω επιγραμματικά:

Νέο Διοικητήριο, ανάπλαση Λαδοπούλου, (μια ολόκληρη συνοικία θα αλλάξει μορφή), παραλιακός δρόμος Ρίου – Αγίου Βασιλείου, (ήδη θα έχουμε εγκατάσταση του εργολάβου), πάρκο απέναντι απ’ το Φρούριο, (εντός των ημερών θα παρουσιαστεί η ολοκληρωμένη μελέτη), Κολυμβητήριο, (περιμένουμε απόφαση ελεγκτικού συνεδρίου), και φυσικά, διάθεση 18 εκατ. ευρώ για βελτίωση των υποδομών στα Νοσηλευτικά μας ιδρύματα και επέκταση της στήριξης της μοναχικής διαβίωσης. Και πολλά ακόμα, χίλια δυο…, που η συνέντευξη αυτή δεν μπορεί να καλύψει!

Ένα πράγμα πρέπει να μείνει απ’ αυτές τις γραμμές: Ο στόχος της επόμενης 5ετίας είναι να πετύχουμε να έχουμε ένα Ανθρωποκεντρικό Αποτέλεσμα που θα σέβεται και θα στηρίζει τον άνθρωπο της Δυτικής Ελλάδας.

(Περισσότερα για τον Χ. Μπονάνο ΕΔΩ: https://bonanos.eu/ )

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ