Του Αχιλλέα Ροδίτη |

Ως ευκαιρία να συμφωνηθεί «οδικός χάρτης για οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών» είχε χαρακτηρίσει από την παραμονή της κρίσιμης συνάντησης ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης το προγραμματισμένο τετ α τετ του, που έγινε την προηγούμενη Τετάρτη, με τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Επίσης είχε τονίσει με νόημα ότι «Δεν είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε σε διαρκές κλίμα έντασης» εκφράζοντας την πεποίθηση του ότι «και οι δύο με ισχυρή λαϊκή εντολή μπορούμε να κάνουμε ένα πρώτο βήμα ομαλοποίησης των σχέσεων».

Με αφορμή όμως την συνάντηση των δύο ηγετών Ελλάδας – Τουρκίας, αναζητήσαμε μια αντικειμενική προσέγγιση από τον Καλαβρυτινό Διεθνολόγο-Τουρκολόγο κ. Δημήτρη Σταθακόπουλο ο οποίος «διαβάζει» τις εξελίξεις μέσα από κρίσιμα συμπεράσματα, αναφέροντας πρώτα ότι: «H Ελλάδα κερδίζει την ευδαιμονική της ηρεμία  (στο φαντασιακό μας)» και τονίζοντας ότι «Βγήκαν όλοι νικητές και ‘χάσαν όλοι οι άλλοι».

Παράλληλα, ζητεί στάση αναμονής, επισημαίνοντας ότι υπάρχουν μπροστά μας τρεις ημερομηνίες «σταθμοί»: Πρώτη, η 20^η Ιουλίου, (49η επέτειος της εισβολής στην Κύπρο), η 24^η Ιουλίου, (100 χρόνια από την τελική υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης) και 29^η Οκτωβρίου, (100 χρόνια Τουρκικής Δημοκρατίας). «Τότε, θα ακούσετε και θα δείτε άλλη ρητορική από τη Γείτονα», προβλέπει και εκτιμά, ο Δημήτρης Σταθακόπουλος.

Επικαλείται και επαναφέρει στην επιφάνεια, τα όσα από τον προηγούμενο Δεκέμβριο έλεγε, και τα οποία επαληθεύτηκαν πλήρως σε ό,τι αφορά την στάση της Τουρκίας και το πώς παίζει το «παιχνίδι» του ο Ερντογάν πάνω στην διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα.

«Ήταν 30 Δεκεμβρίου του 2022, όταν ανέλυα πως η Γείτονα, συχνά φοράει τον δυτικό μανδύα – προσωπείο της για να κερδίσει οφέλη, χωρίς αυτή να είναι γνήσια στάση, αφού ουσιαστικά η κοινωνία της κατά 70% είναι αντιδυτική, οδεύει σε ισλαμικό συντηρητισμό και έχει πορεία ευρασιατική, κάτι που επισήμως δήλωσε ο Τούρκος Πρόεδρος, τόσο με το πέρας της ασκήσεως Efes ( Ιούνιος 2022), όσο και σε Συνόδους ευρασιατικών χωρών», σημειώνει ο κ. Σταθακόπουλος. Και προσθέτει, ότι: «η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την γεωγραφική της θέση,  με επιτηδειότητα πατά  σε δύο βάρκες» και σε όσους της λένε πως πρέπει να διαλέξει στρατόπεδο, με  παλαιο-αυτοκρατορική αυθάδεια δηλώνει… ‘κοιτάτε να μαθαίνετε πώς πατάς, όποτε, όπου και όπως, θέλεις’».

 ΤΙ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΙ ΤΙ… ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ

Πιο συγκεκριμένα, ο Αχαιός Διεθνολόγος μιλά για μια τακτική της Τουρκίας που αποτελεί μέθοδο η οποία της αποφέρει τα εξής οφέλη:

«Αρχικά η Τουρκία επέτρεψε την είσοδο της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ και κράτησε  καβάντζα την έγκριση εισόδου της Σουηδίας για… μετά τις Τουρκικές εκλογές,  προκειμένου να μην έχει ‘εκλογικό πόλεμο’ απ’ τη Δύση, πέτυχε αλλαγή του Συντάγματος της Σουηδίας, για να εκδίδει ως «τρομοκράτες» τους αντικαθεστωτικούς, την συναίνεση της Σουηδίας για επανέναρξη συζητήσεων είσοδο της Τουρκίας σε ‘100 χρόνια τούρκικα’ στην Ε.Ε., την αναβάθμιση των F16 της (θα το δείτε), πιθανή επανένταξη στο πρόγραμμα των F35  (θα γίνουν  ‘μαγικά’ και με το θέμα των S400, με δικαιολογία την ενίσχυση του ΝΑΤΟικού οπλοστασίου  – αφού η Τουρκία ανήκει στο ΝΑΤΟ), διπλή ονομασία στα στενά των Δαρδανελλίων, οικονομική ενίσχυση για τους σεισμούς και το προσφυγικό».

Αλλά παράλληλα, μέσα σ’ όλο αυτό το πλαίσιο, «δεν φαίνεται να δίνει καμία εγγύηση για θέματα, όπως: Κυπριακό, Ανατολική Μεσόγειο,  ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα, αποστρατιωτικοποίηση νησιών,  μειονοτικό Θράκης , Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο κ.α.».

Κατά τον κ. Σταθακόπουλο, η Τουρκία  κερδίζει όσα θέλει εκβιαστικά, «τρολλάρει τους πάντες και σε λίγο θα κάνει και θα λέει τα ίδια με Ρωσία και Ευρασιατικές χώρες, συν BRICS». Και όσο για τις ΗΠΑ; «Αυτές κερδίζουν  την αποφυγή ενδο-ΝΑΤΟικών τριβών και προσωρινή διατήρηση της Τουρκίας στο Δυτικό στρατόπεδο», αναφέρει ο Διεθνολόγος.

Η ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ: