Του Αχιλλέα Ροδίτη
«La tua terra non è quella in cui nasci ma quella che ti riempie l’anima». Δηλαδή, «η γη σου δεν είναι αυτή που γεννιέσαι αλλά αυτή που σου γεμίζει την ψυχή».
Μετά από μια τέτοια απάντηση δε θα μπορούσαμε να μην αφιερώσουμε χώρο σε έναν συμπολίτη που αποδεικνύει στην πράξη την αγάπη του όχι μόνο για την Ελλάδα, ειδικά για την Πάτρα. Ένας τέτοιος συμπολίτης λέγεται Πατρινός με… μεγάλα γράμματα.
Και η «Πολιτεία» συνηθίζει να δίνει «βήμα» σε ανθρώπους της… διπλανής πόρτας, εάν έχουν να πουν κάτι και εάν αυτό το «κάτι» στέλνει από μόνο του μηνύματα ουσίας για το ποιοι είμαστε και πού πάμε. Και μια τέτοια περίπτωση είναι ο Ιταλός Εντουάρντο Σάσσο. Που έκανε το «ανάποδο» από εκείνο που πολλοί θα ονειρεύονταν.
Γιατί σίγουρα θα βρούμε πολλούς που θα ήθελαν να ζήσουν για πάντα σε μια αυτόφωτη πόλη, όπως, για παράδειγμα, η Φλωρεντία. Όμως ο συγκεκριμένος «άλλαξε» την πόλη του για χάρη της Πάτρας. Όχι γενικά της Ελλάδας, αλλά ειδικά της Πάτρας. Μόλις πριν από δύο φύλλα κάναμε ένα αφιέρωμα στον Ελληνο-Καναδό, Πέτρο Ανδρωνά, ο οποίος έζησε μια ολόκληρη ζωή πέρα απ’ τον ατλαντικό και δεν δημιούργησε οικογένεια ώστε κάποτε να μπορέσει να μεταναστεύσει μόνιμα στην Ελλάδα.
Τώρα ήρθε η σειρά ενός… άλλου, του κομμωτή Εντουάρντο, που σίγουρα γνωρίζουν πολλοί συμπολίτες, ο οποίος είχε από μικρό παιδί στόχο ζωής να εγκαταλείψει την πόλη που γεννήθηκε, την Φλωρεντία, για να δημιουργήσει οικογένεια και να ζήσει μόνιμα στην Πάτρα. Και το έκανε πράξη κατευθείαν στην ενηλικίωση του. Δίνοντας μας όλη την εξήγηση μέσα σε μια φράση, αυτή που διατυπώνεται στην αρχή, που περικλείει τόσα πολλά σε τόσα λίγα…
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Σαν βγαλμένη από ταινία, η ιστορία της οικογένειας του Εντουάρντο, από την πλευρά του πατέρα του, κινητοποιεί κάθε σημείο ευαισθησίας του ανθρώπινου νου. Η γιαγιά του Ιταλίδα και ο παππούς του Πατρινός. Μετά τον πόλεμο ο γιος τους διάλεξε την Ιταλία, όταν από το κράτος έδωσε το δικαίωμα επιλογής στους εδώ Ιταλούς. Όσοι ήθελαν έμειναν, και ήταν πολλοί, οι υπόλοιποι μετακόμισαν μόνιμα στα ιταλικά εδάφη των προγόνων τους. Μαζί τους και ο πατέρας του Εντουάρντο ο οποίος αντίθετα με ό,τι θα συνέβαινε μετά από χρόνια στον γιο του, ονειρευόταν να γυρίσει στην Φλωρεντία.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ
«Δεκαετία του ’70, μικρό παιδί τότε, με έφερε ο πατέρας μου πρώτη φορά στην Πάτρα. Σε ένα καλοκαιρινό ταξίδι για να δούμε συγγενείς και να γνωρίσω τον τόπο καταγωγής μου από την μεριά της γιαγιάς και του παππού μου», μας λέει σήμερα ο Εντουάρντο. Και όπως τονίζει, αυτό το ταξίδι ήταν η «σφραγίδα» για το δικό του όνειρο: «Από την πρώτη στιγμή που ήρθα εδώ, θυμάμαι ότι σκεφτόμουν να ζήσω εδώ. Ήταν απόφαση μου από μικρό παιδί. Συνέχισα να μεγαλώνω στην Φλωρεντία και να λέω σε όλους ότι όταν ενηλικιωθώ θα φύγω για την Πάτρα. Θα μεγαλώσω και θα πεθάνω εκεί…», τονίζει.
ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΠΡΑΞΗ
Όντως, δεν τον εμπόδισαν ούτε οι φίλοι στην… Firenze, ούτε ότι ο αδελφός και η αδελφή του θα συνέχιζαν να μένουν εκεί, όπως επίσης και οι δύο γονείς του. 18 χρόνων μπήκε στο πλοίο και ήρθε στην Πάτρα. Γιατί; Η περιγραφή του ίδιου τα «λέει» όλα: «Ήμουν ερωτευμένος με την Ελλάδα και την Πάτρα. Ήμουν ερωτευμένος με τον καστανά στην πλατεία Γεωργίου, με τους λούστρους που σου γυάλιζαν τα παπούτσια στο πάνω μέρος της πλατείας επί της Κορίνθου κοντά, αλλά και τους παλιούς φωτογράφους με τις τεράστιες φωτογραφικές μηχανές με τα μεγάλα τριπόδια και τα μαύρα πανιά με τα οποία κάλυπταν τα κεφάλια τους για να σου βγάλουν φωτογραφία. Ήμουν ερωτευμένος με τις μυρωδιές απ’ τους φούρνους. Και με τον όμορφο θόρυβο των Ελλήνων, την ανθρωπιά και την ζεστασιά που έβγαζαν μεταξύ τους οι άνθρωποι. Αυτήν την Πάτρα ερωτεύτηκα…».
ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Αρχές της δεκαετίας του ’80 έπιασε δουλειά στον τότε «Κουμπάτη», ως κομμωτής, τέχνη που του είχε διδάξει ο αδελφός του στην Ιταλία. Πολύ γρήγορα απέκτησε καλή φήμη. «Ο… Ιταλός, ο Εντουάρντο», έλεγαν πολλοί Πατρινοί. «Αυτό με βοήθησε μετά από χρόνια για να δημιουργήσω το δικό μου κομμωτήριο και να σταθεροποιηθώ στη δουλειά και στη ζωή μου στην πόλη που αγαπώ, μαζί με τους Πατρινούς που αγαπώ», σημειώνει. Και τα μετέπειτα χρόνια, μετά από τη δουλειά, ήρθε κι η αγάπη, ο γάμος και το παιδί του, που σήμερα είναι ήδη στην εφηβεία. Φέτος το καλοκαίρι κατάφερε ένα ακόμα όνειρο του. Μετά από χρόνια να φέρει τον πατέρα του, 85 ετών, στην Πάτρα, για να περάσουν μαζί το καλοκαίρι. Η οικογένεια του, του λείπει. Αλλά την απόφαση του να μείνει μακριά της για χάρη της Πάτρας, δεν την μετάνιωσε ποτέ…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΧΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ:
