Του Αχιλλέα Ροδίτη

Ο Γιάννης Ταπεινός από την πρώτη στιγμή στηρίζει θερμά τον Νίκο Ανδρουλάκη για πρόεδρο στο ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ. Ο υποψήφιος βουλευτής Αχαΐας και επί σειρά ετών εκλεγμένος ως μέλος της Γραμματείας του τοπικού ΠΑΣΟΚ αλλά και σε σημαντικές αυτοδιοικητικές θέσεις, μιλά στην «Πολιτεία» για το «στοίχημα» των εσωκομματικών εκλογών.

Για την ενότητα, την επόμενη μέρα, την πολιτική που πρέπει να χαραχθεί, αλλά και γιατί ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ο «εγγυητής» της «νέας εποχής που πρέπει να έρθει στο πολιτικό σύστημα της χώρας», όπως λέει.

κ. Ταπεινέ, ποιο είναι το στοίχημα για το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ σε αυτές τις εσωκομματικές εκλογές;

Η μεγάλη δημοκρατική παράταξη, έχει ανάγκη από συνένωση δυνάμεων, αποσαφήνιση πολιτικού στίγματος και ανανέωση ώστε να οδηγηθούμε σε ένα δυνατό Κεντροαριστερό φορέα, ο οποίος θα απαντά στα προβλήματα των πολιτών και θα εγγυάται την πορεία της χώρας προς το μέλλον, στη βάση της υπηρέτησης των αρχών και των αξιών της δημοκρατίας, της ισονομίας, της εθνικής ανεξαρτησίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης. Η διαδικασία για την ανάδειξη νέου Προέδρου στο ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, πρέπει να είναι προσανατολισμένη σε αυτή την κατεύθυνση, να εστιάζει στα πολιτικά επιχειρήματα και να διασφαλίζει την ενότητα  και την σύμπνοια όλων των δυνάμεων με στόχο τη δημιουργία ενός ισχυρού πλειοψηφικού προοδευτικού ρεύματος.

Γιατί, όμως, με… Νίκο Ανδρουλάκη;

Πιστεύω ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται για να ανοίξει η νέα σελίδα στην ιστορία της μεγάλης παράταξης που άφησε το στίγμα της στην μεταπολιτευτική πορεία του τόπου και τώρα καλείται να εκφράσει ξανά την πλειοψηφία της κοινωνίας. Ενωμένοι πορευόμαστε στο μέλλον αλλά με απαραίτητη προϋπόθεση την ανανέωση και την στροφή μας προς την προώθηση πολιτικών οι οποίες να διαμορφώνονται μέσα από ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες προτάσεις που θα ‘απαντούν’ στις ανάγκες και θα δίνουν λύσεις στα προβλήματα. Σε εκείνα τα πάγια κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν από παλιότερα αλλά και σε όσα νέα προκύπτουν συνεχώς στη σύγχρονη εποχή. Ιδίως μετά την πρωτοφανή περίοδο της πανδημίας. 

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

Θεωρείτε δηλαδή ότι προέκυψαν πρόσθετες ανάγκες που χρήζουν νέων πολιτικών προτάσεων;

Ναι. Και απαιτούν νέες ανανεωμένες πολιτικές προτάσεις. Η πανδημία, ήρθε για να αλλάξει πολλά, στη σκέψη και στη συμπεριφορά μας. Ανέδειξε πληθώρα νέων αναγκών που διαμορφώνουν καινούργιους στόχους που η κοινωνία πρέπει να επιτύχει μέσα από μια πιο σύγχρονη αντίληψη, προκειμένου να διασφαλιστούν η κοινωνική δικαιοσύνη και η υπεράσπιση κεκτημένων σ’ όλους τους τομείς. Από την εργασία και την οικονομία, ως την δημόσια υγεία και τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Ακόμα και στο πλαίσιο της εθνικής στάσης που η Ελλάδα πρέπει να τηρεί έναντι της ευρωπαϊκής οικογένειας και των υπολοίπων κρατών. Εκτιμώ λοιπόν ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ΕΓΓΥΗΤΗΣ αυτής της νέας εποχής που πρέπει να έρθει στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. 

Πού θα πρέπει να στοχεύσει το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ την επόμενη μέρα;

Ζητούμενο είναι η νέα ηγεσία να σηματοδοτήσει την πλήρη αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού. Μέσω της ‘ανακατάληψη’ – επιτρέψτε μου την έκφραση – του πρωταγωνιστικού ρόλου μας του κόμματος στον προοδευτικό χώρο. Πρέπει να δοθεί έμφαση στην ‘επιστροφή’ του ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ σε θέση κυρίαρχου εκφραστή των προοδευτικών πολιτών, για να υπάρξει η επιστροφή στελεχών που έχουν βρει πολιτικό ‘καταφύγιο΄ στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και επαναδραστηριοποίηση εκείνων που απλώς αποστασιοποιήθηκαν και αδρανοποιήθηκαν από την πολιτική, επειδή οι θέσεις και η στάση του ΚΙΝΑΛ δεν τους εξέφραζαν πλήρως.

Πώς μπορεί να γίνει αυτό, στην πράξη;

Θα γίνει, εάν η νέα αυτή αλλαγή θα έχει χαρακτηριστικά πραγματικής και ουσιαστικής ανανέωσης. Στα πρόσωπα, στις ιδέες, τις νοοτροπίες τον τρόπο λειτουργίας, στις διαδικασίες, σε όλα! Δεν μιλάμε για αλλαγή μόνο στην ηγεσία. Μιλάμε για μια αλλαγή ηγεσίας που θα συμπαρασύρει αλλαγές εκ βάθρων σ’ όλα τα μήκη και πλάτη του κομματικού χώρου. Αλλά μόνον ως προς εκείνα που αποδείχθηκαν ‘αρνητικά’ και ‘ζημιογόνα’ κι όχι σε όσα θετικά υπάρχουν και τα οποία πρέπει να διατηρηθούν, να αναδειχθούν και να ενισχυθούν.

«ΝΑ ΞΑΝΑΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΟΤΙ… ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΜΜΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ»

Αυτό, άραγε, ήταν (και είναι) η αιτία που το ΚΙΝΑΛ δεν μπόρεσε μέχρι σήμερα να ανακάμψει;

Η αιτία ήταν πως το ΚΙΝΑΛ αποδέχθηκε τον ρόλο ενός μικρού κόμματος που ασκεί αντιπολίτευση. Το πρόβλημα μερικές φορές αφορά στο τι πιστεύουμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας. Αλλά το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, ΔΕΝ είναι κόμμα αντιπολίτευσης. Είναι κόμμα διακυβέρνησης! Και αυτό χρειάζεται να ΞΑΝΑΘΥΜΗΘΟΥΜΕ άπαντες, ακολουθώντας πιστά την μοίρα της βαριάς Εθνικής Ευθύνης που αναλογεί στην παράταξη μας, μέσα από την ιστορία που το ίδιο το ΠΑΣΟΚ έγραψε στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.

Το ζητούμενο δεν είναι να αυξήσουμε τα σημερινά ποσοστά. Το μείζον είναι αυτή η παράταξη να επανέλθει στην εξουσία για να προστατέψει την πορεία της χώρας και τα συμφέροντα των Ελλήνων που επλήγησαν βαριά μετά την πολύχρονη πολλαπλή κρίση (οικονομική και υγειονομική).

Άρα, πρέπει να διαμορφώσουμε μια πρόταση εξουσίας που θα προσελκύσει και θα συσπειρώσει τους πολίτες γύρω από το Κίνημα Αλλαγής για να το αναδείξουν στην Κυβέρνηση.

«ΣΤΟΙΧΗΜΑ», Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ…

Ανησυχείτε για την ενότητα του κόμματος την επόμενη μέρα;

Η ανάδειξη του νέου προέδρου από το εκλογικό σώμα θα πρέπει να είναι σεβαστή από όλες τις πλευρές. Άρα δεν με προβληματίζει το ζήτημα της ενότητας, όπως το θέτετε. Εκείνο που με προβληματίζει ως προς την επόμενη μέρα είναι οι πολιτικές που θα χαραχθούν από τη νέα ηγεσία. Κι αν αυτές θα πετύχουν όσα προανέφερα. Η ‘νίκη’ ή η ‘ήττα΄ θα έρθουν μετά! Συνολικά. Για όλο το ΚΙΝΑΛ. Και τότε είναι που θα είμαστε, όλοι μαζί, ή νικητές ή ηττημένοι. Συνεπώς αυτό στο οποίο εστιάζω είναι αν η αλλαγή ηγεσίας θα συνοδευτεί από αλλαγή στην πολιτική κατεύθυνση και έκφραση.

Τι πρέπει, λοιπόν, να σηματοδοτήσει το ΚΙΝΑΛ;

Πρέπει να είναι το σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που θα πείθει για την χρησιμότητα του. Που θα δίνει λόγο και ρόλο σε στελέχη που έχουν τα ίδια προβλήματα, ανάγκες και αγωνίες με την εκλογική βάση στην οποία απευθύνονται. Που θα είναι ο πολιτικός φορέας που θα αντιπροσωπεύει ουσιαστικά τον Λαό. Που θα ξανακτίσει ισχυρό το κοινωνικό κράτος, δίνοντας στήριγμα στον πολίτη, θα τερματίσει τις ανισότητες, θα προστατεύει τα εργασιακά δικαιώματα και θα διασφαλίσει τη μετάβαση στην πράσινη οικονομία με όρους κοινωνικά δίκαιους για κάθε Ελληνίδα και Έλληνα.