Του Αχιλλέα Ροδίτη
Δεν είναι ευμενής διάθεση να αναγνωρίσει κάποιος πως η παρουσία του πρώην αντιπροέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών, Τάκη Παπαδόπουλου, στην περιφερειακή αρχή Δυτικής Ελλάδας, πλην των άλλων, έχει έντονο το χαρακτηριστικό της μετριοπάθειας, μιας από τις αρετές της Δημοκρατίας.
Η θητεία του στη θέση προέδρου του περιφερειακού συμβουλίου, το απέδειξε. Αλλά για τον ίδιο ανοίγεται μια νέα διαδρομή, επίσης σημαντική και χρήσιμη, ως αντιπεριφερειάρχης Συντονισμού Διοίκησης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Σήμερα ξετυλίγει το σχέδιο του ενώ μοιράζεται σκέψεις και συναισθήματα για την ενασχόληση του με τα κοινά. Δίνοντας υπόσχεση ότι θα είναι ξανά στο πλευρό του Νεκτάριου Φαρμάκη.
Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Καταρχάς κ. Παπαδόπουλε, τι θεωρείτε ότι αφήσατε ως παρακαταθήκη στο προηγούμενο, κρίσιμης σημασίας, πόστο σας, του προέδρου του Περιφερειακού Συμβουλίου;
Η αλήθεια είναι ότι δεν αισθάνομαι ότι έχω αποχωρήσει από την θέση του Προέδρου του Περιφερειακού Συμβουλίου, παρά το γεγονός ότι ήδη έχει περάσει ένας μήνας. Οι 28 περίπου μήνες θητείας μου ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον και γοητευτικό κομμάτι της ζωής μου. Στο διάστημα αυτό πετύχαμε -χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί αισθάνομαι ότι ήταν ομαδική κατάκτηση- να υπάρχει απόλυτη δημοκρατική ελευθερία έκφρασης στο Συμβούλιο και υψηλό επίπεδο πολιτικού διαλόγου.
Αν για κάτι «κατηγορήθηκα» ήταν για το ότι παραβίαζα πολλές φορές το τυπικό του Κανονισμού ώστε να μην στερήσω το δικαίωμα έκφρασης των συναδέλφων μου, όλων των παρατάξεων. Η καινοτόμα διαδικασία διαδικτυακής απευθείας μετάδοσης των συνεδριάσεων ήταν μια συνολική κατάκτηση του πολιτικού προσωπικού του ΠΣ, όπως και η ουσιαστική επαναλειτουργία της Περιφερειακής Επιτροπής Διαβούλευσης, που πραγματοποίησε αρκετές συνεδριάσεις με ουσιώδες περιεχόμενο.
ΝΕΟ ΠΟΣΤΟ, ΝΕΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
Αναλαμβάνοντας τα νέα σας καθήκοντα, ως Αντιπεριφερειάρχης Συντονισμού, Διοίκησης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις που κάνατε;
Καταρχάς ότι ήταν πολύ ιδιαίτερη η τιμή που μου έκανε ο Νεκτάριος Φαρμάκης. Η αποστολή είναι πολύ δύσκολη γιατί ο πήχης από τους προκατόχους μου σ’ αυτή τη θέση είναι ψηλά. Όμως χρειαζόμουν κι εγώ αυτή την αλλαγή και πάντα ψάχνω στη ζωή μου νέα κίνητρα και στόχους. Θα σας έλεγα δε ότι με ελκύουν οι νέοι ρόλοι.
Ποιοι είναι οι πιο άμεσοι στόχοι;
Η νέα θέση στην πραγματικότητα έχει τρία διαφορετικά αντικείμενα: Συντονισμό του Περιφερειακού έργου, η Διοίκηση του ανθρωπίνου δυναμικού και η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση. Οι σχέσεις μου με τους αντιπεριφερειάρχες και όλα τα μέλη της παράταξής μας είναι εξαιρετικές. Συνεπώς, είναι δεδομένη η καλή συνεργασίακαι οι ενέργειές μου, ως συντονιστής, δεν θα έχουν χαρακτήρα παρέμβασης στο έργο τους, αλλά ουσιαστικής βοήθειας, ώστε να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα στο συντομότερο χρονικό διάστημα.
Επίσης, η καλή σχέση με τους υπαλλήλους μας και η επίλυση των προβλημάτων τους είναι στις προτεραιότητες. Οι συνεργάτες μας στην Περιφέρεια, οι υπάλληλοι και τα στελέχη είναι η κινητήριος δύναμη του έργου μας. Κι έχω ήδη ξεκινήσει επαφές μαζί τους για να αφουγκραστώ προβλήματα και όπου μπορώ να βοηθήσω άμεσα.
Τέλος, συμφωνούμε όλοι πως υγειονομική κρίση ανέδειξε με τον πλέον εμφατικό τρόπο την ανάγκη της όσον το δυνατόν ταχύτερης ολοκλήρωσης της ψηφιακής διακυβέρνησης. Είναι καιρός να εκσυγχρονιστούμε και να εκμεταλλευτούμε τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες της τεχνολογίας. Κι αυτό θα κάνουμε. Με ιδέες και προγράμματα που έχουν δρομολογηθεί ώστε η εξυπηρέτηση του πολίτη και των αναγκών του να είναι άμεση και ουσιαστική.
ΕΠΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ…
Δικηγορία & Πολιτική. Τι θα διαλέγατε και γιατί;
Μπορώ να τα κρατήσω και τα δύο…; Άλλωστε μοιάζουν και ταιριάζουν. Η δικηγορία, εκτός από μεγάλη αγάπη, είναι και το βιοποριστικό μου μέσο. Το οποίο πρέπει να υπάρχει και να είναι απολύτως διακριτό στην ζωή κάποιου που ασχολείται με τα κοινά. Η δικηγορία απαιτεί ευθύνη απέναντι στον εντολέα σου και απέναντι στην κοινωνία, αφού κι ο δικηγόρος είναι υπερασπιστής δικαιωμάτων αλλά και συνδιαμορφωτής της αλήθειας και της ορθής απονομής δικαιοσύνης.Την πολιτική δεν την αντιλαμβάνομαι ως δημόσιες σχέσεις και εξουσία. Αλλά ως ευθύνη και ηθική στάση ζωής απέναντι στους συνανθρώπους μας, κατά την Αριστοτελική έννοια. Ως τον τρόπο με τον οποίο οφείλει να μετέχει κανείς αποτελεσματικά στα κοινά και στο δημόσιο βίο.
Δυο χρόνια μετά την απόφαση σας να κατέλθετε στις εκλογές, ποια είναι τώρα η σκέψη σας για εκείνη την απόφαση;
Το έχω πει ξανά, ότι δεν χρειάστηκα περισσότερο από 5 λεπτά συζήτησης με τον Νεκτάριο για να αποδεχθώ την πρότασή του. Οι ιδέες και οι πολιτικοί μας στόχοι ήταν και παραμένουν κοινοί. Γνώριζα δε ότι σε περίπτωση εκλογής δεν θα υπήρχε ελεύθερος χρόνος για μένα και την οικογένειά μου, αφού παράλληλα θα συνέχιζα να ασκώ το επάγγελμά μου. Τα 2 ½ αυτά χρόνια ήταν πολύ έντονα. Πολλές οι δυσκολίες και τα εμπόδια, πρωτόγνωρες γραφειοκρατικές διαδικασίες, πολλές οι ευθύνες, η πανδημία, απογοητεύσεις, το καθημερινό άγχος για να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου και στην εντολή που είχαμε πάρει από τους συμπολίτες μας.
Ομολογώ ότι δεν είχα ποτέ όλο αυτό το διάστημα δεύτερες σκέψεις. Νιώθω ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, έχω μεγαλύτερο ενθουσιασμό, μεγαλύτερη όρεξη και αποφασιστικότητα. Ο στόχος μου είναι να είμαστε περισσότερο αποτελεσματικοί και χρήσιμοι στον τόπο. Για να έχουμε ήσυχη την συνείδησή μας και να μπορούμε να κοιτάζουμε στα μάτια τους συμπολίτες μας, όταν θα κληθούν να μας κρίνουν ξανά.
ΞΑΝΑ «ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ»
Ποιο είναι το επόμενο πλάνο του Τάκη Παπαδόπουλου;
Η Rand Ayn στο βιβλίο της «Κοντά στον Ουρανό» γράφει κάπου, σε ελεύθερη μετάφραση, ότι «…ακεραιότητα είναι η ικανότητα να στέκεσαι δίπλα σε μια ιδέα». Με τον Νεκτάριο Φαρμάκη και την ομάδα μας ξεκινήσαμε πριν 3 χρόνια περίπου το ταξίδι στην τοπική αυτοδιοίκηση, με σκοπό να προσφέρουμε στον τόπο μας. Με όραμα, σχέδιο και φρέσκες ιδέες. Επειδή σε μερικά πράγματα δεν μ’ αρέσουν οι περιστροφές, και επειδή το πρόγραμμά μας για την Δυτική Ελλάδα, χρειάζεται εκ των πραγμάτων περισσότερο χρόνο για να εκτελεστεί, στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, τουλάχιστον, θα είμαι δίπλα στον Νεκτάριο, για να διεκδικήσουμε ξανά την ψήφο των συμπολιτών μας. Αυτή την επιλογή θεωρώ ακέραια, τόσο προς τον ίδιο, όσο και τον εαυτό μου, αλλά προς τους πολίτες της Αχαΐας και της Δυτικής Ελλάδας που μας εμπιστεύτηκαν. Ας έχουμε υγεία και για τα υπόλοιπα υπάρχει καιρός.
