| Η Πατρινή Ομάδα που προάγει ένα άλλο Μοντέλο εκπαίδευσης, κλήθηκε απ’ τους Γάλλους για να μεταλαμπαδεύσει τις ιδέες. Η Ελλάδα, απλώς, «κωφεύει»…

του Αχιλλέα Ροδίτη

Ας φανταστούμε ότι μπαίνουμε σ’ ένα σχολείο. Τι βλέπουμε; Μαθητές να παρακολουθούν τον καθηγητή ή και να ρίχνουν κλεφτές ματιές έξω απ’ τα παράθυρα περιμένοντας το κουδούνι.

Πρόσωπα γεμάτα αγωνία… αλλά, για να μάθουν ή απλά για να δώσουν τη σωστή απάντηση, αν ρωτηθούν σε κάτι, και να πάρουν τον βαθμό; Το άγχος τους αγγίζει «κόκκινο» για να θυμηθούν αυτό που το προηγούμενο βράδυ προσπάθησαν να αποστηθίσουν.

Διότι μπορεί να μην το κατάλαβαν, να μην το θυμούνται μετά από ένα-δυο χρόνια, αλλά η μέθοδος της «παπαγαλίας» θα τους βοηθήσει να το θυμηθούν εκείνη τη στιγμή. Άλλωστε, το σημερινό σχολείο αυτή την μέθοδο ακριβώς προάγει! Ή όχι;

Εάν τώρα μπούμε σε μια τάξη της Γ΄ Λυκείου, ίσως να μετρήσουμε μόνο τους μισούς μαθητές – υποψήφιους στις Πανελλήνιες! Διότι είναι γνωστή η τακτική του να κρατούν απουσίες για να τις χρησιμοποιήσουν ώστε να λείψουν και να διαβάσουν περισσότερο στο σπίτι και να κάνουν πιο πολλές ώρες φροντιστήριο. Κι όμως, στις παραπάνω αράδες περιγράφεται μια σκληρή, πικρή, αλλά πέρα για πέρα υπαρκτή πραγματικότητα. Αλλά αυτό είναι το Σχολείο που πρέπει να έχουμε;

«Όχι», είπε η «Ομάδα Εναλλακτικής Εκπαίδευσης» του Συλλόγου «Α.Σ.Τ.Ο. Επικοινωνούμε», που το προηγούμενο Σάββατο διοργάνωσε μια ξεχωριστή εκδήλωση ενημέρωσης, στο ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας, με θέμα: «Η εναλλακτική διδασκαλία σαν εργαλείο εκπαίδευσης στο σύγχρονο σχολείο». Και η συζήτηση ζωήρεψε για τα καλά από τους μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς που έδωσαν το «παρών». Οραματιζόμενοι άπαντες ένα διαφορετικό σχολείο και πάντως όχι αυτό που σήμερα έχουν τα παιδιά μας…

Και το ερώτημα που βάζει η «Πολιτεία» είναι: Άραγε η ελληνική πολιτεία αφουγκράζεται, «ακούει» τέτοιες φωνές σαν αυτή του «ΑΣΤΟ-Επικοινωνούμε», που προωθεί ένα άλλο μοντέλο διδασκαλίας που εγγυάται ότι οι μαθητές μπορούν καλύτερα να μάθουν, μπορούν να αφομοιώσουν, αλλά σίγουρα δεν μπορούν να «παπαγαλίζουν»; Και που προτάσσει την ανάγκη ενός σχολείου που θα γίνεται χαρά για τα παιδιά και όχι αγγαρεία;

Αλλά η απάντηση είναι δεδομένη: Η ελληνική πολιτεύει «κωφεύει». Δεν «κωφεύουν» απεναντίας άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως στην Λιλ της Γαλλίας που αυτές τις μέρες κάλεσε τους εκπροσώπους της Πατρινής Ομάδας, για να μεταλαμπαδεύσουν τις ιδέες τους για το τι εστί Σύγχρονο Σχολείο και πώς πρέπει να λειτουργεί!

Σ. ΡΟΔΙΤΗΣ: ΔΙΚΤΥΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

Τι απαντά όμως ο πρωτεργάτης της παραπάνω Ομάδας; Ο ιδρυτής της, Μαθηματικός, Σάκης Ροδίτης;

«Η  εκδήλωσή μας είχε μια ελπιδοφόρα εξέλιξη, βρήκε κοινό βηματισμό κι έβαλε τα θεμέλια για ένα δίκτυο που θα αναδείξει όλα όσα ειπώθηκαν.

Δυστυχώς, ενώ στη χώρα μας, τα περιστατικά εκφοβισμού αυξάνονται με άσχημες μάλιστα επιπτώσεις, ενώ οι επιδόσεις των μαθητών μας είναι σε μεγάλο βαθμό απογοητευτικές, ενώ μεγάλο μέρος των μαθητών μας δείχνει να αντιπαθεί το σχολείο, ενώ η καθημερινότητά μας είναι πλήρης αντικοινωνικών συμπεριφορών, η πολιτεία δείχνει απλός παρατηρητής, περιγράφοντας επιφανειακά το πρόβλημα, ρίχνοντας τις ευθύνες δεξιά κι αριστερά, εξαγγέλλοντας αόριστα μέτρα, στηριζόμενη στην ‘αριστεία’ του 5% και το πρόβλημα απλά μεγαλώνει».

Για εκείνον, «Σχολείο» είναι… «βασικό όχημα για την διάδοση  των αξιών μιας κοινωνίας» που μέσα όμως από «Εναλλακτικά Προγράμματα» θα μπορέσει, όπως υποστηρίζει, να κρατήσει «ζωντανή» την πεποίθηση ότι υπάρχει ελπίδα για αλλαγές στην εκπαίδευση. «Στα σχολεία της Δανίας, που από το 1993, η διδασκαλία της ενσυναίσθησης είναι υποχρεωτική, η χώρα έχει καταφέρει να μειώσει το μπούλιγνκ σε ελάχιστο μονοψήφιο αριθμό και να θεωρείται η χώρα μια από τις πιο ευτυχισμένες σε παγκόσμιο επίπεδο. Άρα υπάρχει τρόπος», εξηγεί ο κ. Ροδίτης.

Η Ημερίδα οδήγησε στη δημιουργία ενός δικτύου που θα απαιτήσει από την πολιτεία να υπάρξουν συμπληρωματικά προγράμματα. Προγράμματα που θα παρέχονται δωρεάν, δίχως διακρίσεις, που θα στοχεύουν στην «Βιωματική Μάθηση», στην εργασία μέσα κι έξω απ’ το σχολείο. Που θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση δημιουργικών μαθητών κι ευτυχισμένων ενηλίκων.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ